《短歌行 เพลงสั้นดำเนิน》 其一 บทที่หนึ่ง
东汉 曹操 เฉาเชา (โจโฉ) ฮั่นตะวันออก
ถอดความโดย กุ้ยหลิน
对酒当歌，人生几何！
譬如朝露，去日苦多。
慨当以慷，忧思难忘。
何以解忧？唯有杜康。
青青子衿，悠悠我心。
但为君故，沉吟至今。
呦呦鹿鸣，食野之苹。
我有嘉宾，鼓瑟吹笙。
明明如月，何时可掇？
忧从中来，不可断绝。
越陌度阡，枉用相存。
契阔谈䜩，心念旧恩。
月明星稀，乌鹊南飞。
绕树三匝，何枝可依？
山不厌高，海不厌深。
周公吐哺，天下归心。
๏ ดื่มเหล้าเคล้าเพลงขาน
ชีพยืนนานเพียงใดเล่า
เท่าน้ำค้างยามเช้า
ล่วงวันเปล่าเศร้าอกตรม
เพลงครื้นเครงบรรเลง
เกรงยากช่วยลืมทุกข์ถม
เห็นพอคลายระทม
มีเพียงเหล้าเฒ่าตู้คัง
๏ ชิงจินชุดบัณฑิต
สิงสถิตในใจฝัง
คำชี้แนะสอนสั่ง
ยังเลื่อมใสทุกวันนี้
เสียงขับร้องของฝูงกวาง
เล็มสมุนไพรกลางพงพี
ข้ารับรองผองเมธี
ด้วยดนตรีปี่พิณกลอง
๏ จันทร์กระจ่างกลางนภา
เมื่อไรหนาจึงสมปอง
ทุกข์ท่วมอกกลัดหนอง
ทะลักล้นมิขาดสาย
มรรคาทุกสารทิศ
ชักนำมวลมิตรสหาย
มาสังสรรค์อภิปราย
ปณิธานคุณากร
๏ จันทร์จ้าดาราจาง
นกกางเขนเบนใต้ร่อน
สามคราเวียนหาคอน
รอบต้นไม้เสาะกิ่งหา
เขาสูงด้วยหินถมทับ
สมุทรรับน้ำลึกเหลือคณา
โจวกงเคี้ยวข้าวสามครา
ปราชญ์ทั่วหล้ามาภักดี
สิง 行 ชื่อเรียกคำประพันธ์เพลงโบราณประเภทหนึ่ง ;
行 แปลว่า “ดำเนิน” จึงยืมคำดำเนินมาใช้เรียกแทน “สิง” แต่ไม่มีความหมายว่า ไป แต่อย่างใด
ตู้คัง 杜康 ผู้หมักเหล้าคนแรกในตำนาน
ชิงจิน 青衿 ชุดบัณฑิตที่สวมจนเป็นเครื่องแบบ มักเป็นชุดยาวสีขาว ขลิบปกด้วยแถบสีดำ สวมปกซ้ายทับขวา หมวกสีดำ
โจวกง 周公 คือโจวกงต้าน 周公旦 ผู้สำเร็จราชการยุคต้นราชวงศ์โจว แสวงหาปราชญ์ทั่วหล้า ไม่ปฏิเสธใครเวลามีคนมาหา จนแทบไม่มีเวลาอาบน้ำกินข้าว กินข้าวเคี้ยวได้ครั้งมีคนมาหาก็คายแล้วออกมาพบ กว่าจะกินได้แต่ละคำต้องคายและเคี้ยวถึงสามครั้ง
ปลายราชวงศ์ฮั่น บ้านเมืองแตกแยก เฉาเชามุ่งหมายรวมแผ่นดินกลับเป็นหนึ่ง เวลาล่วงเลยไป ตนยังไปไม่ถึงครึ่งทาง เฉาเชาประพันธ์บทเพลงสั้นดำเนิน (ต่วนเกอสิง 短歌行) ขึ้นสองบท
บทที่หนึ่ง (ข้างต้น) แสดงความกระหายใฝ่หาปราชญ์ผู้มีความรู้ความสามารถมาช่วยงานกอบกู้บ้านเมือง
บทที่สองสดุดี โจวเหวินหวาง 周文王 ฉีเหิงกง 齐桓公 จิ้นเหวินกง 晋文公 ปฏิบัติหน้าที่ข้าราชบริพารที่ดี ดังเช่นตนค้ำจุนราชบัลลังก์ฮั่น หาได้คิดช่วงชิง
(หมายเหตุ
บทเพลงข้างต้นกับในคลิปประกอบ เฉพาะบทที่หนึ่งเท่านั้น)
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
