คราวนี้ เราก็รู้ว่า กายของเรานั่น มันมีอารมณ์ปรุงแต่ง อยากๆนั่น อยากนี่ มันเป็นความอยาก พอไม่ได้ดังใจอยาก อารมณ์โมโห หงุดหงิด ..มีหน้าบึ้งหน้าตึง ..เง้างอน เป็นอันธพาลไป พาลหาเรื่องนั้นเรื่องนี้ จับผิดคนนั้นคนนี้ ..ว่าเค้าไม่ดี..อย่างนั้นอย่างนี้ มีแต่ตัวข้าดีคนเดียว .แล้วใครเค้าจะอยากมาคุยมาบอกกล่าวพูดคุยด้วย ..ก็มันมีแต่ทิฐิเห็นตัวเองดีแล้ว..เรื่องพวกนี้ มันเป็นเรื่องอารมณ์กรรมทั้งสิ้น ที่เกิดขึ้นที่ตัวเรา แล้วเราก็ยึดถืออารมณ์ไม่มีตัวตน มาทำให้มันมีตัวมีตนเกิดขึ้น