《春望 วสันต์ชะเง้อ》
唐 杜甫 ตู้ฝู่ ถัง
ถอดความโดย กุ้ยหลิน
国破山河在，城春草木深。
感时花溅泪，恨别鸟惊心。
烽火连三月，家书抵万金。
白头搔更短，浑欲不胜簪。
ชาติสูญสิ้นแผ่นดินยังดำรง
เมืองกลายดงพงหญ้าอันรกร้าง
หวนอาลัยแม้บุปผาน้ำตาพร่าง
พรากหมองหมางอย่างวิหคใจโรยแรง
พระเพลิงผลาญเนิ่นนานสามแรมเดือน
ข่าวจากเรือนค่าเหมือนทองนับหมื่นแท่ง
ผมหงอกขาวยิ่งเกายิ่งสั้นเว้าแหว่ง
บางทุกแห่งปักปิ่นมิเป็นทรง
กบฏอันลู่ซาน 安禄山 บุกยึดกรุงฉางอานเผาผลาญจนรกร้าง กวีพลัดพรากจากครอบครัว จึงเขียนบทกวีในเดือนสามวสันตฤดู บรรยายความคับแค้นและคิดถึงครอบครัวที่พลัดพรากแต่ปีกลาย
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
