พี่ว่าหนูลองไม่เอาความสุขของตัวเองไปผูกกับคนอื่นดูก็น่าจะดี เหมือนหนูไปใส่ใจกับการกระทำของเพื่อนอยู่ตลอดเวลา ลองทำเหมือนตัวหนูและตัวเพื่อนๆพวกนั้นไม่มีตัวตนดูไหม จะได้ไม่ต้องดร็อปเรียน ลองเรียนไปแบบไม่มีเพื่อนดู แล้วก็อยู่กับตัวเอง อยู่กับลมหายใจเยอะๆ ไม่ต้องสนใจความรู้สึกและอารมณ์ที่จิตของเราปรุงแต่งขึ้นมา ลองลดการรับรู้ด้านหู ตา ใจ ลงเยอะๆ แล้วเอาใจมาจดจ่ออยู่แต่กับการเรียน มอหกเป็นแค่ช่วงเวลาสั้นๆของความทุกข์ ถ้าเราไม่ปรุงแต่งมาก ไม่ฟุ้งซ่านไปกับปัจจัยที่คุมไม่ได้ หนูก็จะผ่านพ้นมันไปได้