Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
ความเรียงในวันที่นึกได้
•
ติดตาม
12 ต.ค. เวลา 04:00 • นิยาย เรื่องสั้น
แล้วปู่กับไอ้3ตัวนั่นมันบอกอะไรเพิ่มอีกหรือเปล่าล่ะ?
เขานอนบิดหนวดและบิดขี้เกียจเล็กน้อยพองาม แล้วจึงหันไปมองหน้าตัวอื่นๆ
ครั้นเมื่อเห็นสายตาเขม็งเกลียวทุกคู่จับจ้องมองมาจึงรีบร่ายต่อ
หาไม่คงมีเรื่องแน่นวลกู เขารำพึงในใจ
...
ก็ได้ เดี๋ยวข้าจะเล่าให้พวกเอ็งฟังต่อ
ข้าเห็นมาเยอะ รักกันมาก มาอยู่ด้วยกันปากกัดตีนถีบ แรกๆก็ดี หลังๆก็เปลี่ยน
ปู่ว่าเนิบๆ เสียงดูสั่นนิดหน่อยเพราะอายุ
อ้าว ก็ความรักมันบินออกนอกหน้าต่างไปซะฉิบ เงินน่ะ เงิน ไม่ก็มือที่3
แต่ข้ายังจำได้ดี พวกเขาชอบเปิดเพลงเสียงดัง เพลงเก่าๆเพราะๆทั้งนั้น ข้านอนฟังจนเคลิ้มเหมือนตอนที่ข้ายังเป็นเด็ก
วันนั้นเขาประคองกันเข้ามาในบ้าน ดูแล้วผู้หญิงน่าจะไม่สบายหนัก เดินเองไม่ไหว พอเข้ามาในบ้านได้ก็พาไปที่ห้องนอน ปิดประตู
สักพักเสียงเพลงก็ดังตามปกติ ข้านอนฟังจนเคลิ้มเหมือนเคย แต่ก็สะดุดบ้างเหมือนได้ยินเสียงอะไรสักอย่าง มันฟังดูทึบๆหนักๆพิกล
ข้านอนเล่นอยู่บนหลังคาบ้าน คืนเดือนหงาย อากาศดี
ข้าชอบเพลงรัก มันหวานซาบซึ้ง ตรึงใจ ตรึงใจเรา
ฉันเฝ้าอิงแนบแอบอกอุ่น ลมโชยโปรยกลิ่นผกากรุ่น
รุ่งอรุณเริ่มรางสว่างฟ้า...
...
พอปู่แกเล่ามาถึงตรงนี้ แกก็ร้องเพลงยาวเหยียดให้ข้าฟัง
...
เสียงจึ๊กจั๊กได้ยินกันรอบหลังคา
แต่ข้าเห็นว่ะ รอยแตกตรงกำแพงห้องไง
ถ้าพวกเอ็งเคยเข้าไปกินของที่พวกเขาวางไว้ให้ในบ้านแล้วสังเกตดีๆ พวกเอ็งจะเห็นว่ามันมีรอยแตกอยู่ที่กำแพง
รอยแตกมันไม่ใหญ่หรอก แต่ก็ใหญ่พอจะเห็นข้างในได้บ้าง
ตอนที่ปู่แกร้องเพลงอยู่บนหลังคา ข้าหิวเลยปีนลงมาในบ้านหาของกินที่พวกเขาวางไว้ให้ตามปกติ
ของกินน่ะไม่มี แต่ที่ข้าแปลกใจคือพวกเขาเปิดเพลงดังเกินกว่าปกติ ปู่แกหูตึงแล้ว แกเลยไม่รู้ว่ามันดังเกิน
พอไม่มีของกินข้าเลยเดินออกมา แล้วบังเอิญได้ยินเสียงทึบๆหนักๆ ดังแล้วเงียบไป
ตอนแรกข้าไม่ได้คิดอะไร แต่พอขยับจะเดินออกก็ได้ยินเสียงแบบนี้อีก ข้าสงสัยเลยเดินกลับไปดูตรงรอยแตกที่ว่า
ข้าเห็นด้านหลังของผู้ชายเดินไปเดินมาในห้อง มือแกเหมือนเปื้อนอะไรสักอย่าง แล้วก็ได้กลิ่นเหมือนเลือดนะแต่ข้าไม่แน่ใจ
ข้ายืนมองดูที่รอยแตกนั้นอีกสักพัก ผู้ชายก็นั่งลงปิดช่องนั้นพอดี
ข้าใช้เท้าเขี่ยๆที่กำแพงดู แต่แกก็ไม่ได้ขยับตัว ข้าเลยเดินออกมาจากบ้าน
...
เสียงครางฮือออกมาพร้อมๆกัน แล้วตามมาด้วยการวิเคราะห์ว่าเกิดอะไรขึ้น
...
เขาขยับหนวดแล้วยิ้มกริ่มเหมือนเห็นของโปรดอยู่ตรงหน้า
ที่เอ็งเห็นอาจไม่ใช่อย่างที่เป็นก็ได้นะเว้ย
อ้าว ก็ข้ายังเห็นเขารักกันดีอยู่เลย เอาใจกันสารพัด ไม่ได้มีท่าทีว่าจะทะเลาะอะไรกันสักนิด
ข้าเข้านอกออกในบ้าน คลุกคลีอยู่กับพวกเขาออกบ่อย เรื่องนี้ข้าเห็นชัดกว่าคนอื่นแน่นอน
ข้าสังเกตว่าผู้หญิงท่าทางเหมือนไม่สบายมานานแล้วเพราะว่ามียาวางบนโต๊ะอยู่หลายขนานเหมือนกัน ส่วนผู้ชายก็คอยดูแลเวลากินยาอยู่เรื่อยๆอย่างเอาใจใส่
เช้าวันนั้นข้าก็ยังเห็นเขาดูแลกันเป็นอย่างดี พากันไปหาหมอกันปกติตามนัด ข้าได้ยินที่ผู้ชายพูดกับผู้หญิงว่ามีนัดกับหมอที่โรงพยาบาลนะ แล้วพวกเขาก็พากันเดินออกไป
ส่วนข้า ตั้งแต่เขาพากันออกไปหาหมอตอนสายๆ ข้าก็กลับออกไปแล้วไม่ได้มาแถวนี้อีกเลยจนได้ยินข่าวนี้นี่ล่ะเลยแวะเข้ามาดู
...
นั่นคือสิ่งที่ข้าได้ยินก่อนหน้าที่ข้าจะคุยกับปู่ว่ะ
เสียงบนหลังคานิ่งไปเมื่อเขาพูดจบ
...
เขาเปลี่ยนท่าทางแล้วขยับตัวเหมือนจะเล่าอะไรต่ออีกหน่อย
ข้าไม่เห็นอะไรเลยตอนที่ข้ากลับมานอนที่นี่ ไฟปิดมืดหมด
แหม ข้าชอบที่นี่นี่หว่า ท้ายซอย สงบดี ถึงจะลึกไปหน่อยก็เหอะ
ส่วนมากข้าจะมานอนบนหลังคารถน่ะ เย็นดี หลบไอ้พวกหมานั่นสบายๆ
ข้ามันเป็นพวกขี้เกียจมีเรื่องอะไรกับใคร แถมที่นี่ก็มีอาหารตั้งไว้เกือบตลอด เออ แต่ก็แปลกนะ วันนั้นข้างนอกบ้านไม่มีอะไรตั้งไว้เลย แถมรถก็ไม่อยู่ เหลือแค่มอเตอร์ไซค์เก่าๆ ไฟปิดมืด ประตูรั้วก็ปิด
ข้าเดินมาเจอปู่นอนเล่นอยู่นี่ล่ะ พอจะเข้าไปในบ้าน บ้านดันปิดอีกจนเข้าไปไม่ได้ ข้าเลยออกมานอนเล่นอยู่ข้างนอกแทน
แต่ก่อนจะออกมาข้าว่าข้าได้กลิ่นเลือดจางๆว่ะ น่าจะมาจากในบ้านนี่ล่ะ แล้วข้าก็เห็นรอยลากของหนักๆออกมาด้วย รอยเป็นทางยาวอยู่เหมือนกัน
ข้ารู้ ก็ข้าเห็นแค่นี้นี่หว่า
...
เสียงงึมงัมถกเถียงกันให้วุ่น
...
เขายังคงนั่งมองทุกตัวอยู่นิ่งๆ หางกวัดไกวไปมา
ข้าคงบอกพวกเอ็งไม่ได้ว่าวันนั้นมันเกิดอะไรขึ้นนอกเหนือจากที่ปู่กับไอ้3ตัวนั่นมันเล่าให้ข้าฟัง ส่วนอย่างอื่นข้าก็รู้พอๆกับพวกเอ็งนี่ล่ะ
เขาหยุดพูดเล็กน้อยแล้วว่าต่อ
ข้ารู้แค่ว่ามีคนตายในบ้านหลังนี้...
แล้วเสียงครางฮือก็กระพือขึ้นโดยรอบ
...
ข่าวที่ข้าได้ยินมาอีกก็มีแค่ว่าตำรวจกำลังสืบหาเบาะแสเพิ่มเติมเพื่อจะจับคนร้ายมาดำเนินคดีต่อไป
มันก็แค่ข่าวข่าวหนึ่งล่ะวะ
ที่คนแถวนี้ให้ความสนใจมากหน่อยเพราะเรื่องมันเกิดแถวนี้เท่านั้นเอง
...
เขานอนเหยียดยาวแล้วลุกขึ้นเดินออกไป ปล่อยให้แมวที่อยู่บนหลังบ้านต้นเหตุถกเถียงกันถึงเรื่องนี้ต่อ
...ท่าทางราตรีนี้ยังเยาว์นัก...
เขารำพึงขณะกระโดดข้ามหลังคาไปยังบ้านหลังอื่น
เขานั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่ล็อบบี้โรงแรม
ฝ่ายหญิงเดินไปที่ฟร้อนท์เพื่อติดต่อห้องพักที่ได้จองไว้ก่อนล่วงหน้า
ท่าทางฝ่ายหญิงดูอ่อนเพลียเล็กน้อยจากการเดินทาง
ข่าวย่อยบนหน้าหนังสือพิมพ์พาดไว้ว่าตำรวจจับตัวหญิงที่สังหารสามีในบ้านพักของตนเองเมื่อหลายวันก่อนได้แล้ว...
บันทึก
1
2
1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
เรื่องสั้นกับนิยาย
1
2
1
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2024 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย