ผีที่อังกฤษ ตอนที่ 8 - "ผี" ที่เฮิร์ตฟอร์ด
อันที่จริง หากมองรูปลักษณ์ของปราสาทเฮิร์ตฟอร์ด (Hertford Castle) ณ เมืองเฮิร์ตฟอร์ด ประเทศอังกฤษแล้ว ผู้เขียนขอแสดงความเห็นส่วนตัวว่า มันเป็นอาคารที่ดู "ธรรมดา" มากๆ ตัวปราสาทก่อด้วยอิฐสีน้ำตาล ไม่ค่อยจะมีรูปแบบของการเป็นปราสาทในฝันสักเท่าไหร่ แต่อาจจะเพราะผู้เขียนชอบเรื่องโรแมนติค ดังนั้น เมื่อมองย้อนไปในหน้าประวัติศาสตร์ของแดนผู้ดีแล้ว ก็อดคิดไม่ได้ว่า ปราสาทเฮิร์ตฟอร์ดนี้ ถือได้ว่า เป็นหนึ่งใน "ปราสาทแห่งรัก"
ทำไมถึงบอกอย่างนั้น
ก็เป็นเพราะว่า หลายต่อหลายครั้งในชีวิตรักของเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินอังกฤษนั้น พระเจ้าอยู่หัวหลายพระองค์ ได้เลือกปราสาทเฮิร์ตฟอร์ดแห่งนี้ เป็นของขวัญแด่สุดที่รักในพระหทัย คือสมเด็จพระราชินี
เริ่มจากในปี ค.ศ.1304 ที่พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 (Edward I of England) ทรงโปรดมอบปราสาทแห่งนี้ให้เป็นของกำนัลแด่พระมเหสี คือ มาร์เกอริตแห่งฝรั่งเศส (Marguerite de France) ที่อภิเษกสมรสกันตั้งแต่ปี ค.ศ.1299 และหลังจากนั้น พระเจ้าอยู่หัวอีกหลายพระองค์ก็เลือกวิธีเดียวกันนี้ ด้วยการมอบปราสาทเฮิร์ตฟอร์ดให้พระราชินีอีกต่อๆ มา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 4 (Edward IV of England) ได้ลงทุนลงแรงบูรณะปรับปรุงปราสาทครั้งใหญ่
ก่อนจะมอบให้เอลิซาเบธ วูดวิลล์ (Elizabeth Woodville) เนื่องในโอกาสอภิเษกสมรส ในปี ค.ศ.1464 เพื่อไว้เป็นสถานที่ให้พระนางได้พ้กผ่อนพระราชหฤทัย
แล้วทำไมต้องเป็นปราสาทเฮิร์ตฟอร์ด
ผู้เขียนเดาเอาเองว่า ปัจจัยหนึ่งคือ ปราสาทแห่งนี้อยู่ไม่ห่างจากมหานครลอนดอน คือห่างจากหอคอยแห่งลอนดอน (Tower of London) เพียงประมาณ 35 กิโลเมตร ทำให้สมเด็จพระราชินีสามารถเสด็จมาพักผ่อนพระอิริยาบทได้โดยง่าย รวมถึงขนาดที่ว่า สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 1 (Queen Elizabeth I) ผู้เกริกไกรก็ยังเคยมาใช้ชีวิตช่วงพระเยาว์ที่นี่อยู่นาน
อันว่าเมืองเฮิร์ตฟอร์ดนั้น เป็นเมืองหลักของมลฑลเฮิร์ตฟอร์ดเชียร์ (Hertfordshire: คำนี้ อ่านตรงๆ ตามตัวสะกด น่าจะเป็น เฮิร์ตฟอร์ดเชียร์ แต่คนอังกฤษส่วนใหญ่ออกเสียงว่า ฮาร์ทฟอร์ดเชียร์) โดยมีเมืองอื่นๆ ในสังกัด เช่น วัตฟอร์ด (Watford) และเซนต์อัลบันส์ (St.Albans) ซึ่งผู้เขียนได้เคยพาไป "ล่าผี" กันในตอนที่ผ่านๆ มาแล้ว เรียกว่า ทั้งหมดเป็นเมืองในเขตเคียงกัน และใกล้ๆ ลอนดอนทั้งหมด
ดังนั้นถึงตอนนี้แล้ว ท่านผู้อ่านที่ติดตามเรื่อง "ผี" ในอังกฤษมาหลายตอนแล้ว ก็คงพอจะเดาออกแล้วว่า แม้จะเกริ่นมาว่า ปราสาทเฮิร์ตฟอร์ด เป็นสถานที่โรแมนติค แต่สิ่งที่กำลังจะเล่านั้น คือเรื่องวิญญาณที่สิงสถิตย์อยู่ที่นี่ !
ปราสาทเฮิร์ตฟอร์ดมีประวัติศาสตร์ย้อนไปถึงปี ค.ศ.912 ถูกสร้างขึ้นโดยพระบัญชาของกษัตริย์เอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส (King Edward the Elder: ครองราชย์ ค.ศ.899 – 924) พระราชโอรสในพระเจ้าอัลเฟรดมหาราช (Alfred the Great) เพื่อเป็นหน้าด่านเอาไว้คอยป้องกันการรุกรานจากอริราชศัตรู จากนั้นก็ถูกเปลี่ยนมือมาหลายยุค
ปราสาทเฮิร์ตฟอร์ด
แต่ก็ล้วนเป็นทรัพย์สินของพระเจ้าแผ่นดิน หรือเชื้อพระวงศ์องค์สำคัญ แต่บางครั้งก็กลายเป็นที่บัญชาการรบ รวมถึงเป็นสถานที่กักขังนักโทษชั้นสูง เช่น พระเจ้าเดวิดที่ 2 แห่งสกอตแลนด์ (David II of Scotland) ที่มาติดแหง็กอยู่ที่นี่ในปี ค.ศ.1346 หรือพระเจ้าฌ็องที่ 2 แห่งฝรั่งเศส (John II of France) ก็เคยโดนจับไว้เช่นกันในปี ค.ศ.1359
ครั้นถึง ค.ศ.1564 - 1592 ปราสาทเฮิร์ตฟอร์ดถูกใช้งานเป็นรัฐสภา ศาล สภาองคมนตรี เนื่องจากมีโรคระบาดในลอนดอน เหล่าคนชั้นสูงเลยออกมาปักหลักในเมืองใกล้เคียงแห่งนี้ และครั้นผ่านมาถึง ค.ศ.1627 ปราสาทได้ตกมาอยู่ในกรรมสิทธิ์ของเอิร์ลแห่งซอลส์เบอรี (Earl of Salisbery) และตกทอดในตระกูลมาจนปัจจุบัน ซึ่งได้ใช้ปราสาทไปในหลายกิจการ เช่น ให้เช่าเป็นมหาวิทยาล้ย สถานพยาบาลสำหรับคนจน หรือบ้านพักให้เช่าแบบส่วนบุคคล ส่วนในทุกวันนี้ เป็นทั้งสำนักงาน สวนสาธารณะ และสถานที่จัดงานสำคัญต่างๆ เช่น ให้เช่าเป็นที่แต่งงาน ฯลฯ
ปราสาทเฮิร์ตฟอร์ด
แฮะๆ เล่ามายาวยืดเลย ก็เพื่อจะบอกว่า ผ่านกาลเวลามาพันกว่าปี ก็ไม่แปลกหรอก ที่ปราสาทแห่งนี้จะมีคน "เคย" อยู่กันเยอะแยะ และหลายคนก็น่าจะผูกพันจนไม่ยอมไปไหน โดยวิญญาณที่มีผู้เห็นบ่อยที่สุด คือ ร่างโปร่งแสงของบาทหลวงรูปหนึ่ง ที่ชอบเดินไปมาที่สนาม ในมือถือแอปเปิลผลหนึ่ง แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่า ท่านเป็นใคร แล้วทำไมชอบถือแอปเปิล หรือท่านจะเป็นญาติกับเซอร์ไอแซค นิวตัน ผู้เคยถูกผลแอปเปิลร่วงใส่ศีรษะก็ไม่รู้ได้
เพราะไม่มีใครเคยถาม แม้ว่าท่านจะเดินไปเดินมาตั้งหลายร้อยปีแล้ว
ก็จะไปถามได้ยังไงเล่า ท่านเล่นมาแบบเห็นเป็นเงาใสๆ ใคร้..ใคร..จะกล้าไปถามท่านว่ามาจากแห่งหนตำบลไหน รู้ก็แค่ว่า บาทหลวงรูปนี้ ชอบอยู่ที่ปราสาทเฮิร์ตฟอร์ดนี่แหละ ไม่ยอมไปไหนสักที
และดังได้เล่าแล้วว่า ในปัจจุบันนี้ เขาเปิดให้บ่าวสาวได้มาเช่าปราสาทเฮิร์ตฟอร์ดเป็นสถานที่จัดงานมงคลสมรสด้วย ดังนั้น หากใครไปร่วมงานแต่งแล้วเจอะบาทหลวงเข้า ก็ดูดีๆ แล้วกันว่า เป็นบาทหลวงที่มาทำพิธีวิวาห์ หรือเป็นบาทหลวงที่ไม่พูดไม่จา แต่ถือแอปเปิ้ลมาด้วย ถ้าเป็นอย่างหลัง ก็ถอยๆ หน่อย เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน
นอกจากนั้น มีอดีตนายกเทศมนตรีของเมืองที่เคยมานั่งทำงานที่นี่ ก็ให้การว่า อยู่ๆ ไฟในอาคารก็ปิด-เปิดเอง แถมได้ยินเสียงสุนัขเห่า ทั้งๆ ที่ไม่มีหมาสักตัวในบริเวณปราสาท เอ หรือจะเป็นสุนัขจากในอดีตที่เคยมีผู้เอามาเลี้ยงไว้ที่นี่เมื่อนานโพ้นมาแล้ว
ส่วนเจ้าหน้าที่ที่เคยมาประชุมในปราสาท ซึ่งเป็นที่ทำการของสภาเมืองด้วยก็บอกว่า ได้ยินเสียงเหมือนคนเคาะผนังหลายที แบบย้ำๆ ซ้ำๆ เหมือนพยายามจะส่งสัญญาณบางอย่าง แต่พอช่วยกันออกตามหาหาต้นเสียง ก็แน่นอนตามท้องเรื่องว่า ไม่เจออะไร แต่เสียงเคาะผนังนี้ก็ยังมีมาอยู่เรื่อยๆ
ปราสาทเฮิร์ตฟอร์ดเลยเป็นหนึ่งในสถานที่สำคัญของเมืองเฮิร์ตฟอร์ด ที่ไม่เพียงจะขึ้นชื่อในฐานะโบราณสถานสำคัญของเมือง แต่ยังเป็นจุด "เฮี้ยน" ประจำเมืองด้วย
นอกเหนือจากปราสาท ยังมีที่ไหนในเฮิร์ตฟอร์ดที่เฮี้ยนสุดๆ อีกบ้างไหม
เมืองเก่าระดับเกินพันปีแบบนี้ ต้องมีอีกแหง็มๆ
เมืองเฮิร์ตฟอร์ดยังมีที่หลอนที่อื่นๆ อีก เช่น เดอะ คอร์น เอ็กเชนจ์ (The Corn Exchange) อาคารซึ่งเป็นสถานที่แสดงดนตรี และงานแสดงอื่นๆ ซึ่งผู้ดูแลอาคารรายงานว่า ในบางครั้ง เมื่อเข้าไปในอาคารตอนที่ไม่มีคน ดันได้ยินเสียงเหมือนมีการเตรียมตัวสำหรับการแสดงดนตรีของวง
เดอะ คอร์น เอ็กเชนจ์
ทั้งเสียงการลากของหนัก มีเสียงปรับแต่งเครื่องดนตรี พร้อมเสียงร้องเพลงเบาๆ ทั้งๆ ที่ไม่มีใครเลย
ซึ่งเรื่องนี้ก็อาจจะไม่แปลก เพราะในคริสตทศวรรษที่ 1700 สถานที่แห่งนี้เคยเป็นคุกมาก่อน และมีคนตายเป็นจำนวนมาก พวกเขาก็เลยอาจจะยังอยู่ที่นี่ และบางคนก็อาจจะชอบการแสดง ชอบดนตรี พอคุกเก่ากลายเป็นสถานที่แสดงคอนเสิร์ต ก็เลยมี "ดวงจิต" ที่ยังอยู่ และชอบเรื่องพวกนี้มาช่วยร่วมเล่นดนตรีซะอย่างนั้น แต่ก็ไม่ได้มีรายงานถึงขั้นที่ว่าจะมีวิญญาณออกมาหลอกหลอนผู้ชมการแสดง คนที่ได้ยินเสียงเพลง เสียงดนตรีปริศนา จึงมีเพียงเหล่าเจ้าหน้าที่เท่านั้น
และที่สุดท้ายที่จะเล่าในวันนี้คือ พิพิธภัณธ์เฮิร์ตฟอร์ด (Hertford Museum) อันเป็นอาคารที่สร้างมาตั้งแต่คริสตศตวรรษที่ 17 คนที่ทำงานบอกว่า พอนั่งอยู่เฉยๆ มักจะรู้สึกเย็นยะเยือก ไม่สบายเนื้อสบายตัว แถมมีเสียงที่ไม่สามารถบอกได้ว่ามาจากไหน หรือเป็นเสียงอะไรให้ได้ยินบ่อยๆ โดยเฉพาะบริเวณบันได ที่บางครั้งก็รู้สึกเหมือนมีความเย็นพัดผ่านไป เหมือนวิญญาณเดินผ่าน
ที่หนักสุดคือในปี ค.ศ.2006 มีนักท่องเที่ยวที่ไปเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์วิ่งหน้าโร่มาบอกเจ้าหน้าที่ว่า เห็นผีผู้หญิง ผมแดง สวมชุดสมัยโบราณยืนที่ชั้น ๑ ใกล้บันได และพอหันไปมองอีกที ก็ไม่เจอแล้ว ทำเอาตกอกตกใจกันไปหมด เพราะฉะนั้นหากใครไปเที่ยวพิพิธภัณธ์เฮิร์ตฟอร์ด ก็คงจะต้องมองซ้ายมองขวาดีๆ ว่าไอ้ที่เห็นๆ น่ะ คนหรือไม่ใช่คนกันแน่
แล้วผีในเมืองเฮิร์ตฟอร์ดมีเท่านี้หรือเปล่า ต้องบอกว่า ยังค่ะ ยังไม่หมด แต่ยังมีสถานที่ที่เจ้าของออกอาคารออกมาการันตีเองเลยว่า ตึกของฉันนี้แหละ ที่เฮี้ยนที่สุดของแท้ ส่วนจะเป็นที่ไหน แล้วที่ว่าเฮี้ยนที่สุดนั้น เฮี้ยนอย่างไร ขออนุญาตยกยอดไปเล่ากันต่อในฉบับหน้านะคะ
รับประกันว่า เฮี้ยนจริงๆ เลยล่ะ
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
