ว่ากันไปตามพยานหลักฐานครับ แต่ตามจริงก็คือถ้าอีกฝ่ายไม่ได้ทำอะไรเองขึ้นมาก่อนแล้วจู่ๆมีคนไปทำแบบนั้น? การสอบสวนก็ต้องเป็นธรรมต้อพยานหลักฐานของทั้งสองฝ่าย? หากแค่กลัวแล้วไปหาเหตุว่าต้องติดตาม แฮคข้อมูล ทำตัวจำกัดขอบเขตสิทธิและสำคัญตัวว่าจำเป็นต้องรู้ข้อมูลผู้อื่นเพื้อป้องกันตัว จริงๆแล้วมันถูกไหม? หากอีกฝ่ายไม่เคยอยากยุ่ง หรืออยากทำเช่นนั้นเลย แต่อีกฝ่ายไม่ยอมเลิกด้วยข้ออ้างจากเหตุผลความกลัวความหวาดระแวงของตัวเองว่าสำคัญกว่าข้อมูลส่วนบุคคลของอีกฝ่าย?ก็เลยต้องมีข้อพิพาทต่อกันตามมา?
การสำคัญตัวผิดอาจหมายถึงความผิดปกติทางจิต ที่วางตนไว้ในอีกระดับนึงที่เหนือกว่าความเสมอภาคและสิทธิเสรีภาพตามกฎหมาย?
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
