ลำนำสามก๊ก 09 ฮั่นเจียนล่มสลาย
จาก 三国演义 วรรณกรรมสามก๊ก บทที่ 13
ถอดความโดย กุ้ยหลิน
光武中兴兴汉室，上下相承十二帝。
桓灵无道宗社堕，阉臣擅权为叔季。
无谋何进作三公，欲除社鼠招奸雄。
豺獭虽驱虎狼入，西州逆竖生淫凶。
王允赤心托红粉，致令董吕成矛盾。
渠魁殄灭天下宁，谁知李郭心怀愤。
神州荆棘争奈何，六宫饥馑愁干戈。
人心既离天命去，英雄割据分山河。
后王规此存兢业，莫把金瓯等闲缺。
生灵糜烂肝脑涂，剩水残山多怨血。
我观遗史不胜悲，今古茫茫叹《黍离》。
人君当守“苞桑”戒，太阿谁执全纲维。
กวงอู่กอบกู้ฟื้นฟูฮั่น
สืบไอศวรรย์กันมาสิบสองสมัย
จวบหวนหลิงขาดคุณธรรมชาติบรรลัย
ขันทีครองความเป็นใหญ่ปลายรัชกาล
เทียบซานกงเหอจิ้นกลับสิ้นคิด
เรียกคนคดมาปลิดปลงมุสิกศาล
สุนัขไนแม้สิ้นเชื้อเหลือเสือพาล
สันดานบาปจากแคว้นประจิมไกล
หวางหวิ่นทุ่มเทใจใช้กลสตรี
ต่งจว๋อหลวี่ปู้ชูศาสตราห้ำหั่นใส่
จอมโจรดับสลาย ใต้หล้าน่าพ้นภัย
ไยจึงมีหลี่เจว๋กวอสื้อใจหยาบช้า
แผ่นดินรกเรื้อแน่นพงหนาม
เวียงวังแร้นแค้นท่ามศ้สตราเข่นฆ่า
ด้วยใจคนหลีกลี้โองการฟ้า
วีรชนชิงตัดผ่าแบ่งแผ่นดิน
ราชันพึงตระหนักเท็จจริงไว้
อย่าปล่อยให้แดนทองต้องแตกบิ่น
ชาวประชาตกระกำลำบากสิ้น
แดนดินที่คงเหลือคงเลือดนอง
หวนดูประวัติศาสตร์มิวายเศร้า
ทั้งเก่าใหม่ดังบทกวี 《สู่หลี 黍离》 ท่อง
ราชันราษฎร์รักษ์รากฐานการปกครอง
ผู้ใดครองไท่เออ 太阿 ล้วนมั่นคง
กวงอู่ 光武 พระเจ้าฮั่นกวงอู่หลิวสิ้ว 刘秀 ผู้กอบกู้ราชวงศ์ฮั่นหลังจากหวางหมั่ง 王莽 ชิงบัลลังก์ฮั่นไปก่อตั้งราชวงศ์ซิน 新 เริ่มยุคฮั่นตะวันออกมีฮ่องเต้สืบต่อมารวมสิบสองพระองค์
หวนหลิง 桓灵 พระเจ้าฮั่นหวนตี้ 汉桓帝 และ พระเจ้าฮั่นหลิงตี้ 汉灵帝
เหอจิ้น 何进 แม่ทัพใหญ่ผู้มีอำนาจสูงสุดในยุคพระเจ้าฮั่นหลิงตี้ เปรียบเทียบว่ามีอำนาจดังเช่น ซานกง 三公 สามเสนาบดีผู้มีอำนาจสูงในสมัยฮั่นตะวันออก
หวางหวิ่น 王允 (อ้องอุ้น)
ต่งหลวี่ 董吕 คือ ต่งจว๋อ 董卓 (ตั๋งโต๊ะ), หลวี่ปู้ 吕布 (ลิโป้)
ต่งจว๋อนำทัพมาจากเหลียงโจว 凉州 ซึ่งตั้งอยู่ทางตะวันตก
หลี่กวอ 李郭 คือ หลี่เจว๋ 李傕(ลิฉุย), กวอสื้อ 郭汜(กุยกี)
金瓯 ภาชนะบรรจุสุราสำริด เปรียบเทียบว่า ดินแดนในแผ่นดิน
สู่หลี 黍离 บทกวีในคำภีร์ซือจิง 诗经 ว่าด้วยความรุ่งเรืองและร่วงโรยของบ้านเมือง
苞桑 คือ ลำต้นหม่อน เปรียบเทียบว่าเป็น รากฐานอันมั่นคง
ไท่เออ 太阿 กระบี่วิเศษในตำนาน
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
