24 พ.ย. เวลา 09:08 • นิยาย เรื่องสั้น

ตอนที่ 22 ภารกิจสาดคลื่นความถี่สูง

ณ ห้องประชุม
(ไลอ้อน,อาก้า,ทิณ,เซียสเทียน,ไทเกอร์,ธิดา)
เริ่มแผนปล่อยคลื่นความถี่สูงใส่ภาคอีสาน
เพื่อล้างพลังงานลบคลื่นความถี่ต่ำ
“คลื่นพลังงานพวกนี้ ส่งผลกระทบต่อสมอง
และสภาวะอารมณ์”
อาก้าหยิบชิ้นส่วนที่เขาสำรวจใกล้พื้นที่ที่ธิดาไปอยู่อาศัย
“สารเคมี กลิ่นนี้คุ้นๆแฮะ!!!”
ธิดาหยิบชิ้นส่วนเหล่านั้นมาดมกลิ่น
“เธอดูนี่นะ!!!!”
ทิณใช้เครื่องเผาไฟเผาเหล่าสารเคมีจากชิ้นส่วนพวกนั้น
“หืม......ชัดเจน!!!! กลิ่นนี้แหละที่ช่วงนั้น
แอบเข้ามาเผาในห้องนอนเก่า แต่ตอนนี้ออกมาแล้ว”
ธิดาพยักหน้าเบาๆ
“นี่คือ ชิ้นส่วนที่ถูกเผาไหม้เพื่อรบกวนพลังงาน
ทำให้เกิดอารมณ์ฉุนเฉียว รุนแรง ต่อด้วยกลิ่นยานี้!!!”
ไทเกอร์กำลังจะบอกเรื่องสำคัญ
“กลิ่นยานี้จะทำให้หลงลืมความทรงจำไปบางช่วงเวลา”
เซียสเทียนหยิบให้ธิดาดู
“หมายถึงลบข้อมูลที่ถูกดาว์โหลดมาเมื่อ 2 ปีที่แล้วใช่ม้ะ”
ธิดาเริ่มเข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น
“จะว่าอย่างนั้นก็ได้ แต่ไม่ใช่การลบความทรงจำหรอก
แค่ทำให้ลืม แต่ถ้าหากถูกกระตุ้นด้วยความทรงจำเดิมๆ
จะสามารถเริ่มจดจำได้บ้าง”
ทิณอธิบาย
“นี่คือภารกิจหน้าที่ที่เธอต้องทำต่อจากนี้”
ไลอ้อนยื่นคลื่นเสียงให้ธิดา
“ธิดา เธอจะต้องอยู่ที่นี่เพื่อเปิดคลื่นความถี่
ขับรถไปทั่วเมืองเพื่อปล่อยคลื่นความถี่สูง
ใส่บริเวณแถบที่ใกล้เคียงบริเวณตึกท่องเที่ยว
และบริเวณใกล้เคียง และทุกๆตึกที่เดินทางไป
ธิดาจะต้องปล่อยคลื่นความถี่สูง ใส่ทุกที่ที่เธอเดินทางไป”
อาก้าเริ่มเตรียมเครื่องฉายแสงสีม่วง
“ทุกครั้งที่เธอไปอยู่ในพื้นที่คนเยอะๆ
ให้เรียกพวกเรา บอกให้พวกเราฉายแสง
ฉายแสงสีม่วงใส่พื้นที่บริเวณนั้น”
ทิณยิ้มเล็กน้อย
“โอเค งั้นเรามาเริ่มกันที่งานเทศกาลแห่งปี
ที่นี่จะมีผู้คนจำนวนมากมาเที่ยว ชมการแสดง
ถ้าอย่างนั้นถือโอกาสไปเที่ยวและเรียกฉายแสง
ลงมาในจุดที่มีผู้คนจำนวนมาก หลังจากนั้น
ผู้คนที่นี่ก็จะเริ่มตื่นรู้ ดีล่ะ งั้นเริ่มเลย!!!”
ธิดาพยักหน้าด้วยความสนุกสนาน
ณ งานเทศกาลแห่งปี
”คลื่นพลังงานที่นี่มันแปลกๆมากเลยแฮะ!!!!
ทำให้ไม่สบายและปวดหัวมากๆ“
ธิดาเดินเข้าไปเล่นในสถานที่แห่งหนึ่ง
เธอพูดในใจก่อนจะเดินตามทุกคนไป
”เปิดคลื่นเสียงบําบัดมะเร็งตอนนี้เลย
ที่นี่มีเชื้อโรคเก่าอยู่มาก และมีการปล่อยคลื่นความถี่ต่ำ
ผ่านคลื่นการเผาเหล็ก อลูมิเนียม และควันรถ
มันทำลายสมองและทำให้สภาวะอารมณ์รุนแรง
ง่ายต่อการถูกควบคุม“
เซียสเทียนอยู่ๆเธอ ไม่มีใครมองเห็นเขา
”คลื่นเสียงบำบัดมะเร็ง จริงด้วยสิ
เอาล่ะ พร้อมแล้ว!!!!“
ธิดาเปิดคลื่นความถี่เสียงจักรวาลเพื่อฆ่าเชื้อโรค
เธอเปิดเบาๆเพื่อให้ผู้คนที่นั่นไม่ได้ยินและสังเกตุเห็นได้
”พี่ๆ ไปเล่นซุ้มนั้นกัน น่าสนุกมาก“
ธัญญ่าชวนพี่สาวของเธอไปเล่นเกมส์ในงานเทศกาล
”ไหนๆ เห้ย!!! สมัยนี้ยังมีอยู่อีกหรอเนี่ย!!!”
ธิดาเห็นซุ้มเกมส์หนึ่ง เธอชอบเล่นมากๆ
“เล็งแล้วนะ!!!! ปิ๊ววว สำเร็จ!!!!”
ธิดายิงตุ๊กตาตกอย่างง่ายดาย
“ว้าววว!!! พี่ยิงตกได้ไงอ่ะ!!!”
ธัญญ่าปรบมือดีใจสุดๆ
“แลกตัวใหญ่นั่นเลยนะ!!! ปิ๊ว!! ปิ๊ว!!! ปิ๊ว!!!
โดนทุกดอกไม่มีพลาด!!!”
ธิดายิงตุ๊กตาตกทุกตัว
“แลกตัวนี้ค่ะ น่ารักกก ><”
ธัญญ่านำตุ๊กตาตัวเล็กๆแลกกับตุ๊กตาตัวใหญ่
เทศกาลงานเฉลิมฉลองเมืองแห่งปี
ผู้คนในงานมีความสุข สนุกสนาน
ผู้คนเลือกซื้อสินค้าและอาหารกันอย่างมีความสุข
ธิดายังคงเปิดคลื่นความถี่ไล่เชื้อโรคบริเวณนั้น
เธอเปิดคลื่นความถี่สูงใส่งานนั้นโดยที่ไม่มีใครรู้
เธอเดินกลับมายังจุดเดิม จุดแรกที่เธอเริ่มเปิดคลื่น
”อื้ม…ดีขึ้น สดชื่นเย็นขึ้นละ ค่อยยังชั่วหน่อย!!!“
เธอสัมผัสได้ถึงการปล่อยสัญญาณคลื่นความถี่ต่ำ
อยู่ทุกบริเวณแถบนี้ คลื่นพวกนี้ทำให้เกิดโรคภัยไข้เจ็บ
และควบคุมจิตใจให้อยู่ในคลื่นพลังงานความถี่ต่ำ
บริเวณนี้ส่วนมากจะเป็นคลื่นความถี่
ด้อยค่าจิตวิญญาณตัวเอง แต่ถูกปลูกฝังไว้
เป็นความด้อยต่ำในการเป็นชนชั้นล่าง
“พลอย!!! ไม่ได้ระบายสีแบบนี้มานานมากๆแล้วนะเนี่ย”
ไข่มุกเดินหยิบตุ๊กตาปั้นสีขาวที่ยังไม่ถูกระบายสี
“มานั่งระบายสี ชิวๆกันเถอะ!!!”
พลอยยิ้มพยักหน้าเบาๆ
ธิดาพบเจอกับคุณยายแบล็คกี้อีกครั้ง
“เธอไม่มีสิทธิ์ช่วยเหลือพวกมนุษย์พวกนี้
เธอไม่เห็นหรอว่าพวกมัน ไม่เคยตอบแทน
สิ่งที่เธอมอบความรักให้พวกมัน พวกมันไม่เคย
รับรู้อะไรเลย แล้วเธอยังจะทำแบบนี้ไปเพื่ออะไรกัน”
คุณยายแบ็คกี้ปรากฎตัวในร่างผ้าคลุมดำ
ไม่มีใครมองเห็นร่างที่แท้จริงของเธอ
“คุณยายแบล็คกี้!!“
ธิดายิ้มเบาๆก่อนจะถอนหายใจเล็กน้อย
”เห็นรึยังล่ะ ว่าสิ่งที่กำลังทำและทุ่มเทกับมัน
ไม่มีใครเห็นค่าเธอเลยสักนิด ฮ่าๆๆ
อีกอย่าง เธอยังถูกด้อยค่าตัวเองด้วยไม่ใช่หรอ?
แล้วเธอจะทำแบบนี้ไปทำไมกัน!!!”
คุณยายแบล็คกี้ยิ้มนิ่งๆ
“คุณเข้าใจผิดแล้วล่ะ การที่คุณยายคิดว่า
ไม่มีใครเห็นคุณค่าในสิ่งที่ฉันกำลังทำ
ถ้าหากเราทำด้วยใจที่มีความรักบริสุทธิ์
ด้วยใจจริง เราจะไม่สนใจว่าใครจะเห็นค่าเรา
หรือไม่เห็นค่าเรา เราจะไม่สนใจตรงนั้น
ถ้าเราทำมันด้วยความรักที่บริสุทธิ์อย่างแท้จริง
โดยที่ไม่ได้สนใจว่าจะได้รับอะไรตอบแทน
เราก็ไม่ได้สนใจว่าจะได้อะไรตอบแทน
แต่สิ่งที่ฉันทำ เพราะฉันต้องการเห็นแม่ไกอา
มีความสุขได้เลื่อนระดับเป็นดาวเคราะห์ศิวิไลซ์
นั่นคือสิ่งที่ฉันต้องการเห็นมากที่สุด”
ธิดาพูดอย่างไม่มีความกลัวใดใด
“เธอคิดว่า เธอจะทำได้ง่ายๆอย่างนั้นหรอ
มันไม่ง่ายขนาดนั้นมั้ง!!!”
คุณยายแบล็คกี้ยิ้มนิ่งๆ
“ฉันเคยเห็นร่างที่แท้จริงของคุณเมื่อ 4 ปีที่แล้ว
ฉันอยากขอโทษบีอิ้งแสงด้วยซ้ำ
ที่บอกความจริงกับฉันแล้ว แต่ฉันไม่เชื่อว่า
ร่างที่แท้จริงของคุณคือ พวกฝ่ายมืด
ฉันพึ่งจะเข้าใจในตัวตนที่แท้จริงของคุณ
ก็เมื่อต้นปีนี้ ตอนที่คุณพยายามขัดขวางภารกิจของฉัน
ฉันรู้ว่าสิ่งที่คุณรักและเทิดทูนมากมายขนาดนั้น
เป็นสิ่งที่ไม่สามารถแตะต้องได้ แต่…..
นั่นมันมุมมองของพวกฝ่ายมืดเท่านั้น
พยายามทำทุกอย่างเพราะไม่ต้องการสูญเสีย
อำนาจการปกครองระบบทาสต่างหากล่ะ
หน้าที่และภารกิจของฉัน มาเพื่อกวาดล้างระบบทาส
ซึ่งแน่นอนว่าคุณและฉันเรามีหลายๆอย่างที่คล้ายกัน
แต่สิ่งที่เราแตกต่างกันอย่างสุดขั้วก็คือ
คุณทำทุกอย่างเพื่อรักษาอำนาจมืดไว้
ส่วนฉันทำทุกอย่างเพื่อเอาระบบทาสอำนาจมืดออกไป
คราวที่แล้วฉันไม่สู้คุณ และยอมให้คุณ
ใช้อำนาจทางจิตวิญญาณทรมานฉัน
แต่ครั้งนี้ ฉันไม่มีวันยอมให้ใครมาทำร้ายฉันอีกต่อไป
รวมถึง ฉันจะไม่ยอมให้คุณ ใช้อำนาจทางจิตวิญญาณ
ทำร้ายฝั่งตรงข้าม แบบที่คุณเคยทำในอดีต”
ธิดายืนคุยกับหญิงแก่ผ้าคลุมดำ
“แน่ใจหรอ ว่าตัวเองเก่งขนาดนั้น!!!”
คุณยายแบ็กกี้ยิ้มนิ่งๆ
“ฉันไม่เก่งเท่าคุณหรอกค่ะ แต่สิ่งที่ฉันมีคือ ความรัก
ฉันไม่เก่งเรื่องมนตรา ไม่เก่งเรื่องพิธีกรรม
ไม่เก่งเรื่องการใช้หินคริสตัล แต่สิ่งที่ฉันมีมากกว่าคุณ
คือ ความรัก ฉันมีแค่สิ่งเดียวที่จะสามารถต่อสู้กับคุณได้
สิ่งนั้นคือ พลังความรักบริสุทธิ์ที่ต้องการช่วยเหลือ
ชนชั้นล่างที่มีความทุกข์และต้องการชีวิตที่ดีกว่านี้
คุณยังไม่เข้าใจสินะคะว่าแท้จริงแล้ว ฉันเป็นใครกันแน่!!!”
ธิดาพูดด้วยความจริงโดยไร้ความกลัวใดใด
“น่าตลกดีนะ ฮ่าๆ ฉันเองก็ชื่นชอบเธอในบางเรื่อง
แต่ในหลายๆเรื่อง ฉันคงไม่สามารถยอมได้
โดยเฉพาะระบบเทิดทูน สิ่งศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ
จะต้องอยู่เคียงคู่กับโลกนี้ตลอดไป
เธอจะมาเปลี่ยนแปลงมันได้ยังไง
ในเมื่อมันมีอยู่มาอย่างยาวนาน
เป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของโลกใบนี้แล้ว”
คุณยายพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
“คุณถามแม่ไกอาแล้วหรอคะว่าเธอต้องการแบบนั้น
แม่ไกอาส่งเสียงเรียกร้องขอความช่วยเหลือ
ออกไปนอกจักรวาล จนต้องมีสภากาแลคซี่
เข้ามาสืบหาข้อมูลความเป็นไปมาของเรื่องราวทั้งหมด
คุณเคยถามมนุษย์ที่ลำบากเพราะระบบพีระมิด
ดูแล้วหรอคะว่าพวกเค้าต้องการแบบที่คุณว่ามา
แล้ว คุณเคยถาม ดาวดวงอื่นที่เป็นแหล่งอารยธรรม
ชั้นสูงทั้งทางเทคโนโลยีและระดับจิตวิญญาณ
คุณเคยถามพวกเค้าไหมคะว่า ระบบทาสแบบนี้
เป็นที่ยอมรับกันในจักรวาลสากลรึเปล่า
แน่นอนค่ะว่า ไม่มีบีอิ้งไหนยอมรับระบบทาสแบบนี้
แม้แต่พระผู้สร้างเองก็ไม่ยอมรับ แล้วคุณเป็นใคร
ยิ่งใหญ่มาจากไหนคะ ถึงได้กล้าที่จะยื้อระบบเก่าๆไว้
ฉันมาเพื่อช่วยเหลือแม่ไกอาจากการร้องขอความช่วยเหลือ ส่วนคุณ ฉันไม่จำเป็นต้องฟัง
และทำตามที่คุณบอกให้ทำนะคะ”
ธิดาพูดความจริงอย่างไม่กลัวสิ่งใด
“ถ้างั้น แกก็เตรียมตัวไปอยู่ในหลุมดำได้เลย!!!”
หญิงแก่ผ้าคลุมดำใช้หินมรกตเสกโฮโลแกรม
เพื่อปกคลุมร่างกายของธิดา
“I AM Z’ANT!!!!!”(ไอแอมซีแอนด์ เป็นคาถาแปลงร่าง)
“ไม่จริง!!!! เป็นไปไม่ได้ เธอคือ…….”
คุณยายตกใจสุดขีด
“คนที่คุณทำลายความเป็นพระสงฆ์
เพียงเพราะสอนธรรมะอย่างสนุกสนาน
อยู่ในคลื่นความถี่สูงอย่างสร้างสรรค์
จำได้ไหม คุณใช้อำนาจทางจิตวิญญาณ
ทำลายใครไว้บ้าง คุณคิดว่า ไม่มีใครรู้หรอคะ?
ธิดาพูดความจริงในอดีต
”แล้วยังไง ในเมื่อพวกนั้นทำตัวไม่เหมาะสม
ก็สมควรแล้วที่จะได้รับกรรมแบบนั้น!!“
คุณยายแบล็คกี้ยิ้มนิ่งๆ
”กรรมหรอคะ แบบนี้ไม่ได้เรียกว่ากรรมหรอกนะคะ
การทำให้ผู้คนส่วนมากมีรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ
ด้วยธรรมะแบบสนุกสนาน อยู่ในคลื่นความถี่สูง
แบบนี้เรียกกรรมหรอคะ“
ธิดาถอนหายใจเบา
”แกมันไอเด็กเมื่อวานซึน!!!“
คุณยายแบล็คกี้ยิ้มนิ่งๆก่อนใช้อาวุธลับ
ทำลาย ทรมานร่างกายอีกครั้ง
”ความรักชนะทุกสิ่ง ความรักบริสุทธิ์จะปกป้องเจ้า
ความรักที่แท้จริงอยู่ในจิตวิญญาณของเจ้า
ความรักบริสุทธิ์มีพลังอำนาจสามารถ
ทำลายได้ทุกความมืดมิดและปกป้องได้
จากทุกความมืดมิด ปลุกตัวตนแห่งความรักของเจ้าขึ้นมา
แล้วเจ้าจะมีพลังอำนาจปกป้องตัวเองและมนุษย์
ที่เจ้าต้องการช่วยเหลือให้หลุดพ้นจากความทุกข์ได้
ไม่มีอะไรอยู่เหนือความรัก ความรักเป็นพลัง
ที่ทรงอำนาจและยิ่งใหญ่เป็นที่ยอมรับกัน
ในดินแดนที่ยกระดับจิตวิญญาณแล้ว“
ธิดาและซีแอนด์รวมอยู่ในร่างเดียวกัน
กำลังปลุกพลังความรักขึ้นมาปกป้องตัวเอง
”ทำไม!!!! ข้า เกลียด ความรัก!!!!
หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!! แกจะต้องไม่มีความรักให้ข้า
แกจะต้องโกรธข้าสิ ไอ้เด็กเมื่อวานซืน!!!“
คุณยายแบล็คกี้ไม่สามารถใช้พลังอำนาจใดใด
ในการควบคุมพลังงานความรักได้
“จุดจบของระบบพีระมิดมาถึงแล้ว!!!”
ซีแอนด์ฉายแสงแห่งความรัก
สาดใส่คุณยายแบล็คกี้ ก่อนที่ร่างของคุณยาย
จะเริ่มหายไปและหนีไปอย่างรวดเร็ว
ซีแอนด์ยืนมองบรรยากาศรอบๆ
ไม่มีใครมองเห็นร่างแปลงกายของเธอ
ก่อนจะกลับร่างเป็นเด็กผู้หญิงธรรมดาเหมือนเดิม
”มาทันเวลาพอดี!!!“
แนนนี่แอบส่งพลังความรักให้ธิดาในระหว่างการต่อสู้
กับคุณยายแบล็คกี้ เธอเดินทางมาทำภารกิจที่นี่
“แนนนี่มาแล้ว!!!”
พลอยเรียกไข่มุกก่อนจะชี้ไปยังเพื่อนที่นัดไว้
“เมื่อกี้มีการปะทะกันเธอเห็นไหม!!”
ไข่มุกถามพลอย
“เห็นสิ ฉันแอบส่งพลังความรักไปให้ธิดาด้วยแหละ!!!”
พลอยยิ้มสดใส
“เหมือนกัน!!! ถึงเวลาแล้วที่คุณยาย
จะถูกเปิดเผยความจริงว่าทำงานให้พวกฝ่ายมืด”
ไข่มุกพยักหน้าเบาๆ
“หวัดดีพวก!!!”
แนนนี่เดินเข้ามานั่งเล่นกับเพื่อนๆ
“อ่ะ!!! นี่โปรเจ็ค รวบรวมเอกชนทั้งหมด
ที่พร้อมจะใช้กลยุทธ์ป่าล้อมเมือง
กดดันให้เมืองส่งงบประมาณออกมาให้นอกเมือง
มีบริษัทเอกชนจำนวนมากต้องการร่วมด้วย
เหลืออีกแรงก็คือ ผู้คนจำนวนมากที่ต้องงบการประมาณ
กระจายออกนอกพื้นที่เพื่อการทำงานอย่างง่ายดาย”
ไข่มุกยื่นโปรเจ็คให้แนนนี่
“งั้นก็หมายความว่า มีเอกชนและแรงงานจำนวนมาก
ต้องการใช้กลยุทธ์ป่าล้อมเมืองเพื่อกดดันให้เมือง
ส่งงบประมาณออกมาบริหารนอกเมืองให้เท่าเทียมกัน
อืม…พอจะเห็นความเป็นไปได้แล้วล่ะว่า
แม้แต่เอกชนก็ต้องการควาทเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้น
อย่างนั้นพวกเรามาเริ่มทำภารกิจกันเลยดีกว่า”
แนนนี่พยักหน้ากับเพื่อนๆ
“บีอิ้งแสงจ้าาา ช่วยสาดคลื่นความถี่สูง
รังสีแสงสีม่วงลงพื้นที่บริเวณนี้ให้หน่อยสิ
เอาให้ผู้คนบริเวณนี้ตื่นรู้กันอย่างถ้วนหน้าเลยนะ!!!”
ธิดาอยู่ในงานเทศกาลและตั้งจิตอธิฐานอยู่ในใจ
“เอาล่ะ!!! สาดคลื่นสีม่วงลงไปบริเวณงานนั้นได้!!!!”
ไลอ้อนสั่งการ
“เริ่มภารกิจฉายแสง!!!!”
ทิณ อาก้า เซียสเทียน กดสั่งเครื่องฉายแสง
ส่งไปยังงานเทศกาลนั้นอย่างรวดเร็ว
“หลังจากนี้ผู้คนทางแถบนี้จะเริ่มตื่นรู้
และเกิดกระบวนการชำระล้างจิตวิญญาณ”
ไทเกอร์กดสั่งยานอวกาศลงมายังงานเทศกาล
“อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาเลยนะ เหล่านักรบแห่งแสง”
ไลอ้อนมองผู้คนที่มาทำภารกิจที่นี่
“ที่นี่เคยถูกเรียกว่า ดินแดนสุวรรณภูมิมาก่อน
นั่นก็หมายความว่า ที่นี่จะกลายเป็นแหล่งทองคำ
และเมืองศิวิไลซ์อย่างรวดเร็ว”
ทิณมองไปรอบๆ
“อ๋อ!!! แบบนี้สินะ ถึงได้มีภารกิจมาที่นี่!!!”
เซียสเทียนและทุกคนเดินสำรวจในงาน
ไม่มีใครมองเห็นพวกเขาทั้งหมด
รวมถึงไม่มีใครมองเห็นยานอวกาศ
ที่ลงจอดอยู่ในงาน ณ ขณะนี้ด้วย

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา