ตอนที่ 23 อย่าลืมความตั้งใจแรก
”วันนี้ขอ 3 ถ้วยเลยค่ะ!!!“
ลูกค้าสั่งอาหาร
”ได้เลยค่ะ“
ธัญญ่าตักอาหารให้ลูกค้า
”120 บาทค่ะ“
ธิดายื่นอาหารให้ลูกค้า
”ลูกค้าลืมอะไรอ่ะพี่ ลูกค้าค่ะ ลืมของค่ะ!!!“
ธัญญ่าเรียกลูกค้าด้วยเสียงดังขึ้น
”กังหันลมหรอ!!!!“
ธิดามองสิ่งที่ลูกค้าลืมไว้ก่อนจะถึงเหตุการณ์สำคัญในอดีต
”ใช่ ทำไมอ่ะพี่!!!“
ธัญญ่ายิ้ม
”ไม่มีอะไรหรอก ขายดีจังเลยวันนี้ เดะมานะ“
ธิดาเดินกลับเข้าไปยังห้องน้ำ
”100 บาท“
ธิดาหยอดเหรียญเครื่องนวดอัตโนมัติ
เป็นเวลา 1 ชั่วโมง ก่อนจะหลับตาลง
นึกถึงเหตุการณ์เกี่ยวกับกังหันลม
ย้อนกลับไปในมิติของโบว์
เหตุการณ์ปะทะกันระหว่าง
คุณยายแบล็คกี้และเหล่านักรบแสง
ส่วนธิดานั้น เป็นเหมือนตัวประกันอยู่ในสนามรบ
จะเรียกว่าเป็นกรรมการก็ไม่ได้ เรียกว่าเป็น
ตัวประกันอยู่ตรงกลางจะดีกว่า
“ใครมาวางกังหันลมไว้!!!!”
โบว์มองกังหันลมถูกวางไว้บนโต๊ะทำงาน
ก่อนจะลองหมุนดูเล่นๆอย่างสนุกสนาน
”ไอ้เด็กเมื่อวานซืน แกจะต้องรับกรรมในสิ่งที่แกทำ
บังอาจแตะต้องสิ่งศักดิ์สิทธิของข้า ข้าจะสั่งสอนแกเอง“
คุณยายแบล็คกี้ใช้อาวุธของเธอเสกไฟลมร้อน
จ่อลงไปที่หัวของโบว์ก่อนจะกดขึ้นลง
ทำให้ธาตุลมเสียสมดุลย์ เธอรู้ว่าวิธีนี้
จะทำให้โบว์ไม่สามารถควบคุมธาตุลมในตัวเองได้
”เกิดอะไรขึ้นทำไมร้อนหัวและร้อนไปทั้งตัวขนาดนี้
อีกไม่กี่ชั่วโมงจะถึงเวลากลับบ้านแล้ว ไม่เป็นไรหรอกมั้ง“
โบว์มองไม่เห็นคุณยาย
”เอาชิ้นนี้ค่ะ สวยมากกก“
ลูกค้าเรียกโบว์
”ได้เลยค่ะ 40,000 ค่ะ“
โบว์กำลังจัดสร้อยคอคอลเลคชั่นพิเศษให้ลูกค้า
”น่ารักมากๆเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ“
ลูกค้ารับถุงที่ห่ออย่างดีด้วยความสวยงาม
”ขอบคุณลูกค้ามากๆค่ะ ที่ชื่นชอบและซื้อกับเรา“
โบว์ยิ้มขอบคุณลูกค้าที่เข้ามาซื้อสินค้า
เปลี่ยนจุดโฟกัสไปที่ความสุขในการขายของแทน
ก่อนจะกลับมาเก็บของเพื่อเตรียมตัวกลับบ้าน
ไฟลมร้อนยังคงทำงานแทงลงบนศีรษะของโบว์
อย่างต่อเนื่องและไม่มีหยุด ตอนนี้ร่างกายของเธอ
ไม่สามารถอดทนกับไฟลมร้อนนี้ได้อีกต่อไป
เธอมองไปยังกังหันลมที่ใครก็ไม่รู้วางไว้ที่นี่
ก่อนจะพูดขึ้นมาดื้อๆว่า
”กังหันใต้น้ำ“
”เอ๊ะ!!! กังหันใต้น้ำ เหมือน……พายุหรอ
จริงสิพลังงานน้ำที่เราจะต้องควบคุมมันให้ได้
ไม่อย่างนั้น…….“
โบว์กำลังนึกถึงสิ่งที่ไวโอบอกเธอในมิติของเปียโน
เรื่องพลังงานน้ำและการควบคุม
”โบว์ทนไม่ไหวแล้ว ทำไงดีไวโอ“
เปียโนมองตัวเองในมิติคู่ขนานกำลังทำภารกิจสำคัญ
”ถ้าเกิดอะไรขึ้น ไวโอ จะจัดการเอง“
ไวโอรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับโบว์
”จะเกิดอะไรขึ้นหรอ?“
เปียโนคิดไม่ถึง
”ช่วยด้วย บีอิ้งแสงช่วยด้วย ตอนนี้ทนไม่ไหวแล้ว“
โบว์ร้องขอความช่วยเหลือก่อนจะสลบลงบนโต๊ะทำงาน
ไวโอมาพร้อมคลื่นเสียงพายุฝนตกหนักพร้อมเสียงฟ้าร้อง
และเสียงฟ้าฝ่าที่รุนแรง ก่อนจะเข้าไปในร่างของโบว์
ไวโอในร่างโบว์ใส่หูฟัง ฟังคลื่นเสียงพายุฝนตกหนัง
พร้อมเสียงฟ้าร้องฟ้าฝ่าที่รุนแรงเพื่อพยุงร่างของโบว์
กลับบ้านอย่างปลอดภัย
ธิดาลืมตาขึ้นบนเครื่องนวดอัตโนมัติก่อนจะพูดในใจ
”ขอบคุณนะไวโอที่ช่วยพาร่างกลับบ้านในวันนั้น“
เครื่องนวดอัตโนมัติยังคงนวดต่อไปเธอหลับตาลงอีกครั้ง
”เธอจะได้พบกับเจ้าชายเร็วๆนี้ เค้าจะมีลักษณะ 3 อย่าง
1. เป็น…….
2. อายุ…….
3. เป็นคนที่เธอไม่คาดคิดและคาดไม่ถึง
ถึงเวลาแล้วเตรียมตัวด้วยล่ะ“
ผู้ชายแปลกหน้าพูดกับเธอด้วยความตั้งใจ
”ห้ะ!!!! เจ้าชายอะไร? บ้าไปแล้วหรอ“
ธิดาพูดด้วยความงงๆ
”สักวันเธอจะเข้าใจเองถ้าเธอได้พบกับเขา“
ผู้ชายคนนั้นเดินหายไปในอากาศ
”ห้ะ!!!! หายไปไหนแล้ว ไวมาก“
ธิดามองหาเขาไม่เจอ ไม่เห็นแม้แต่เงา
”ตั้งแต่เจอผู้ชายคนนั้นทำนายไว้
ตอนนี้เกิดขึ้นจริงแล้ว เข้าใจแล้วล่ะ ได้พบเขาแล้ว“
ธิดาพูดในใจและเครื่องนวดอัตโนมัติยังคงนวดต่อไป
ณ ห้องประชุม
“เอกสารเตรียมพร้อมแล้วค่ะ
ตอนนี้เริ่มมีประกาศแผนป่าล้อมเมืองแล้ว
พวกเราต้องมารอดูว่าอนาคตจะเป็นอย่างไรต่อไปค่ะ”
ไข่มุกและพร้อมกำลังพูดในที่ประชุม
“จะดีหรอคะ พวกเราแอบหวั่นเล็กน้อย”
สมาชิกในที่ประชุมคนหนึ่งพูดขึ้น
“ทุกการเปลี่ยนแปลงตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน
ล้วนเกิดจากการไม่ยอมนะคะ อย่างเช่น
เหตุการณ์สำคัญของเหล่าแรงงาน
ที่ช่วยกันต่อสู้เพื่อที่จะทำงานแค่ 5 วัน
และได้หยุด 2 วันต่อหนึ่งอาทิตย์
คุณลองคิดสิคะว่า ปัจจุบันนี้มีใครบ้าง
ที่ได้หยุดตามนี้ล่ะคะ เป็นส่วนน้อยเท่านั้นค่ะ
แต่การต่อสู้ของพวกเราในครั้งนี้
จะเป็นการ ปฏิวัติเงียบ
จะไม่มีขบวนใดใด จะไม่มีแกนนำใดใด
และจะไม่มีใครต้องเสียเลือดเสียเนื้อแม่แต่คนเดียว“
แนนนี่อธิบายในที่ประชุม
”หมายความว่ายังไงคะ เกี่ยวอะไรกัน“
สมาชิกอีกคนพูดเสริม
”การปฏิวัติเงียบ ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเป็นวงกว้าง
มากกว่า และที่สำคัญยังไม่ต้องพาพี่น้องแรงงาน
ไปทนทรมาน ร่วมขบวนต่างๆ
เสียเลือดเสียเนื้อกันไปตั้งเท่าไรในอดีต
การจะเอาชนะผู้มีอำนาจเหนือกว่าได้
บางครั้งก็จะต้องใช้วิธีการที่คาดไม่ถึง
การปฏิวัติเงียบในครั้งนี้จะทำให้ทุกอย่าง
สำเร็จได้อย่างง่ายดายมากๆค่ะ
ฝากกระจายข่าวเรื่อง ป่าล้อมเมืองด้วยนะคะ“
ไข่และพลอยยืนพูดหน้าห้องประชุม
”น่าสนใจดีค่ะ ไม่เคยเห็นการต่อสู้แบบนี้มาก่อน
ถ้ามันจะทำให้เกิดประโยชน์ต่อบ้านเกิดของพวกเราได้
พวกเรายินดีช่วยเหลืออย่างเต็มที่เลยค่ะ“
สมาชิกในที่ประชุมยิ้มพร้อมพยักหน้าเบาๆ
”สิ่งสำคัญที่สุดคือ ความสุขค่ะ
ความสุขจะทำพบเจอกับพลังงานที่ดี
และจะทำให้พวกเรามีไอเดียในการคิดค้น
หาทางออกได้อย่างไม่คาดคิดค่ะ
พวกเราสองคนมีความเชื่อตลกๆอันนึง
จะมาเล่าให้ฟังสักนิดก่อนจบการประชุมนะคะ
การทำงานของพวกเรา เป็นแนวทางของคนบ้าค่ะ“
ไข่มุกเริ่มพูดด้วยรอยยิ้ม
”ห้ะ!!! อะไรนะคะ“
สมาชิกคนหนึ่งหัวเราะเบาๆ
“ทุกคนฟังไม่ผิดหรอกค่ะ แนวทางการต่อสู้ในครั้งนี้
ของเราพวกเรา จะเป็นแนวทางของคนบ้าค่ะ
คนเก่ง กับ คนบ้า
คนที่เก่ง ทำอะไรตามแบบแผน เป๊ะๆๆๆ
แต่ คนบ้า ทำอะไรตามจินตนาการและการสร้างสรรค์ค่ะ
แนวทางที่มีความสุขกว่าก็คือ แนวทางของคนบ้าค่ะ
พวกเราได้ค้นพบว่า แนวทางนี้เป็นแนวทาง
ที่จะทำให้เรามีความสุข มีไอเดียใหม่
มีความคิดสร้างสรรค์ใหม่ๆ
ไม่อยู่ในแบบแผนเดิมๆ เป๊ะๆๆๆเหมือนคนเก่ง
นี่แหละค่ะ ความเชื่อตลกๆ
ที่พวกเราอยากเล่าปิดจบวันนี้ค่ะ“
ไข่มุกพูดปิดประชุม
ณ ห้องหนังสือในมิติคู่ขนาน
”เธอลองคิดดูดีๆสิ จริงๆแล้วผู้คนต้องการอะไรกันแน่
เงินจริงๆหรอ ถ้าผู้คนต้องการเงินจริงๆ
ทำไมไม่กินเงินแทนอาหารล่ะ“
เซียสเทียนกำลังสอนเพื่อนของเขา
ให้เข้าใจเรื่องระบบการเงินที่แท้จริง
”ผู้คนไม่ได้ต้องการเงินหรอ“
ธิดายังไม่เข้าใจ
”ใช่ เงินน่ะ ไม่ใช่สิ่งที่ทุกคนต้องการมีมันจริงๆหรอก
มันเป็นเพียงสิ่งสมมุติที่ทำให้อย่าง
ยากขึ้น หรือ ง่ายขึ้นต่างหากล่ะ“
เซียสเทียนยิ้มเบาๆ
”ไม่เข้าใจ หมายความว่ายังไง“
ธิดาส่ายหัว
“สักวันเธอจะเข้าใจ ถ้าเธอเข้าใจว่าเงิน
ไม่มีอยู่จริง ถ้าเธอเข้าใจว่าเงิน ไม่มีอยู่จริง
เธอจะเข้าใจสิ่งที่เราพยายามบอกเธอ
ลองไปค้นหามันดูสิ แล้วเธอจะเข้าใจ”
เซียสเทียนยิ้มเบาๆ
“วันนี้เราเข้าใจแล้วเซียนสเทียน
ขอบคุณมากๆเลยนะที่สอนเรื่องนี้ให้
การตื่นรู้มีหลายระดับ แต่สิ่งสำคัญกว่านั้น
คือ การจะเอาองค์ความรู้ที่ได้มาทำให้ชีวิตของตัวเอง
ดีขึ้นและมีความสุขมากขึ้นได้ยังไง
ขอบคุณนะที่ทำให้เข้าใจเรื่องเงินต่อเงิน
ตอนนี้ร้านกำลังทำแบบนั้นอยู่น่ะ
ใช้เงินต่อเงิน ใช้คุณค่าสร้างเงิน
เงินไม่มีอยู่จริง ต้องสร้างมันขึ้นมา
ขอบคุณนะเซียสเทียน”
ธิดาพูดในใจก่อนจะลืมตาขึ้นบนเครื่องนวดอัตโนมัติ
ที่หยุดทำงานพอดี
“อย่าลืมความตั้งใจแรกในการเริ่มต้นทำทุกอย่าง
ความตั้งใจแรกเป็นสิ่งสำคัญในการไปต่อในจุดใหม่ๆ”
ทิณเขียนประโยคนี้ใส่แปะหน้าประตู้ห้องนอน
“ระหว่างทางการเดินทางอาจจะมีหลงทางบ้าง
แต่ความตั้งใจแรกจะทำให้กลับมาสู่เป้าหมายเดิมได้”
อาก้าเขียนแปะไว้ในโต๊ะทำงาน
บนห้องหนังสือในมิติคู่ขนาน
“ความตั้งใจแรก มักเต็มไปด้วยความรัก ความหวัง
ความฝันที่ทรงพลังที่สุด อย่าลืมความตั้งใจแรก”
เซียสเทียนเขียนแปะบนโต๊ะทำงานของเขาข้างๆอาก้า
“ความตั้งใจแรก เต็มไปด้วยความสนุกสนาน
ทรงพลัง และบ้าบิ่น วันไหนหลงทาง
ให้กลับมาดูความตั้งใจแรกเริ่ม
เอาพลังงานความตั้งใจแรกเริ่มที่ต้องการทำ
กลับมาที่ จุดเริ่มต้น”
ธิดาเขียนแปะไว้บนโต๊ะทำงานในห้องนอนของเธอ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
