ดูแลตัวเองได้.. ก็เท่ากับรักตัวเองเป็น
“รักตัวเอง” คำที่เราพูดกันง่ายๆ แต่เป็นเรื่องที่ปฏิบัติได้ยาก
บางคนอาจรู้สึกถึงความกดดันจากคนรอบข้าง จึงเร่ง(ฝืนที่จะ)รักตัวเองอย่างไม่เข้าใจ จึงรีบชื่นชมตัวเองอย่างงงๆ - พาตัวเองออกไปกินชาเขียว เที่ยวทะเล สิ่งเหล่านี้ก็เป็นเพียงการกระทำที่ทำให้รู้สึกดีได้เพียงชั่วคราว – ไม่ได้ทำให้จิตใจสงบไปได้ในระยะยาวและยั่งยืน
"การรักตัวเอง” ที่บางคนสับสนกับ "การเห็นแก่ตัว"
การเห็นแก่ตัวเป็นการกระทำที่นึกถึงแต่ประโยชน์ที่ให้ผลเพียงแค่ตัวเอง โดยไม่สนใจความรู้สึกหรือความต้องการของคนอื่น
แต่การรักตัวเองเป็นเรื่องของการดูแลความเป็นอยู่ที่ดีโดยรวมให้ตัวเอง ทั้งทางร่างกายและจิตใจอย่างใส่ใจโดยไม่เบียดเบียนคนรอบข้าง และยังคงคำนึงนึกถึงความต้องการของคนอื่นไปพร้อมๆกันได้อย่างสมดุล
ดังนั้น การรักตัวเองจึงไม่ใช่เรื่องของการเห็นแก่ตัว
หลายครั้งที่เรา “ให้” กับคนอื่น โดยเฉพาะการให้ที่ไม่มีเงื่อนไขใดๆ มายึดโยงการให้ของเรา เราจึงรู้สึกดีและมีความสุขที่ได้ให้และได้ทำ
จึงอยากให้มองเรื่องการรักตัวเองอย่างง่ายๆ ถึงการที่เราเลือกที่จะให้ความสำคัญในการเป็น “ผู้ให้” ให้กับตัวเองบ้าง ด้วยการแสดงถึงสิ่งที่อยู่ในใจให้ออกมาเป็นการกระทำที่เห็นได้ชัดเจน เพราะสิ่งที่เราทำมีความสำคัญมากกว่าสิ่งที่เราพูดเสมอ
เลือกทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ เลือกมอบในสิ่งที่ตัวเองต้องการ ตั้งต้นด้วยการเลือกที่จะไม่ยอมให้ใครเข้ามาทำร้ายจิตใจของเราได้อีก และตั้งมั่นด้วยการเลือกปฏิเสธที่จะไม่ยอมให้สิ่งที่ควบคุมไม่ได้มารบกวนความคิดของเราได้อีก
ฟังความต้องการของตัวเองให้ได้ยินและเรียนรู้ที่จะยอมรับความเป็นตัวเราให้ได้สนิทใจ ฝึกฟังเสียงจากความรู้สึกและเตือนย้ำให้จดจ่อที่เสียงข้างในของตัวเองไว้ ไม่ให้หวั่นไหวไปกับเสียงข้างนอกที่มักจะดังกว่า ที่เราจะได้ยินชัดกว่า
สำคัญคือ หมั่นดูแลจิตใจที่เปราะบางและอ่อนไหวของเรา ให้เวลาและหาโอกาสเปิดพื้นที่ให้ตัวเองได้ระบายความรู้สึกที่ท่วมท้นกับใครสักคนที่เราไว้วางใจและเชื่อมั่นในตัวเรา
เมื่อดูแลสุขภาพจิตใจของตัวเองได้ เราก็จะรู้สึกถึงความสงบและพร้อมที่จะใช้ชีวิตในแต่ละวัน ถึงแม้ว่าวันนี้จะดูเลวร้ายวุ่นวายจนทำให้รู้สึกเหนื่อยล้า
เมื่อใดข้างในสงบ เมื่อนั้นเราก็จะสามารถรับมือและจัดการกับสิ่งมากมายที่อยู่ตรงหน้าได้ดีขึ้น
บ่อยครั้งที่บางคนรู้สึกได้ถึงความว่างเปล่า แม้ว่าจะประสบความสำเร็จหรือมีความสมบูรณ์ในด้านอื่นมากมายเพียงใด การมีความสัมพันธ์ที่ดี(อย่างน้อย)กับใครสักคน จะเป็นสิ่งที่ช่วยยึดโยงความมีอยู่ของเราและเชื่อมโยงความรู้สึกผูกพันและมั่นคงให้เราได้
เพราะความสัมพันธ์ในชีวิตต่างมีสิ่งที่ยึดโยงความมีอยู่ของกันและกัน ที่จะสะท้อนคุณค่าบางอย่างในชีวิตที่ให้ความหมายกับจิตใจและต่อยอดความหวังให้ชีวิตได้ ทำให้รู้สึกว่าเราไม่ได้ใช้ชีวิตแบบโดดเดี่ยวอย่างไร้ค่าและไร้ความหมาย
เราต้องหมั่นดูแลความสัมพันธ์และอาจต้องฟื้นฟูเมื่อจำเป็น ทั้งความสัมพันธ์กับคนอื่น และที่สำคัญยิ่งคือความสัมพันธ์ระหว่างตัวเองกับตัวเอง ถ้าเราไร้ความสัมพันธ์กับตัวเอง เราก็จะไม่มีความสัมพันธ์ที่จะหยิบยื่นไปยังคนอื่นที่อยู่รอบข้างได้
"เรียนรู้เพื่ออยู่กับตัวเองให้ได้และปรับตัวเพื่ออยู่กับคนอื่นให้เป็น"
เรามีคนดีๆ และสิ่งดีๆ อยู่รอบตัวมากมาย ขึ้นอยู่กับว่าเราจะมองเห็นไหม เช่นเดียวกันความรักที่มีอยู่กับเราตลอดเวลา ขึ้นอยู่กับว่าเราจะรับรู้ได้หรือเข้าใจถึงความรักที่เรามีไหม
การได้รับกำลังใจจากคนรอบข้างให้พลังงานสำคัญที่จะขับเคลื่อนเราไปข้างหน้า แต่การให้กำลังใจตัวเองได้เป็นสิ่งจำเป็นยิ่งกว่า เพราะในบางเวลาอาจไม่มีใครอยู่ตรงนั้นในยามที่เราต้องการได้ทุกครั้ง
เรียนรู้ที่จะให้กำลังใจปลอบโยนและกอดตัวเองให้เป็น (วางมือบนไหล่ตัวเองหรือโอบแขนรอบลำตัวแล้วบีบเบาๆ) แล้วใช้เวลาฟื้นฟูจิตใจตัวเองด้วยการรื้อฟื้นสิ่งที่ชอบที่ทำให้มีความสุข นึกถึงเรื่องราวดี ๆ ที่ทำให้สุขใจสบายใจ
รวมถึงการนึกถึงใครสักคนที่เป็นพื้นที่ปลอดภัยให้รู้สึกถึงความอุ่นใจ จะช่วยบรรเทาความรู้สึกที่ไม่มั่นคงได้ และนั่นคือกำลังใจที่เราสามารถหยิบยื่นให้ตัวเองเพื่อยืนหยัดต่อในคราวที่จำเป็นได้
การรักตัวเองไม่ใช่เรื่องที่ต้องเร่งรีบที่ต้องทำให้สำเร็จในคราวเดียว แต่เป็นเรื่องของการหมั่นปฏิบัติการเป็น"ผู้ให้" ให้กับตัวเองอย่างเป็นประจำและสม่ำเสมอ
อย่างน้อยก็เริ่มจากรับรู้ว่า ณ วันนี้เราก็ยังหายใจเพื่อตัวเองได้ จากนั้นค่อยๆ ทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการในจังหวะที่เราทำได้ และเป็นไปตามอิสรภาพชีวิตที่มีอย่างสมดุล
เมื่อดูแลตัวเองได้ นั่นหมายความว่า เราก็รักตัวเองเป็น
เมื่อเรารักตัวเองมากพอ ความรักของเราก็จะขยายเติบโตที่เราสามารถแบ่งปันให้กับคนอื่นได้.. โดยที่เราไม่รู้ตัว
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
