เราขออนุญาตตรงไปตรงมานะคะ คืองานที่หัวหน้าสั่งให้ลูกน้องทำ หรือแม้เป็นหน้าที่โดยตรงที่ลูกน้องต้องปฏิบัติ หากลูกน้องทำงานนั้นได้ดีจนน่าทึ่ง ผลงานที่ลูกน้องจะได้ตรงๆ คือความภาคภูมิในการพัฒนาตัวเอง แต่ผลงานทั้งหมด ให้อย่างไรก็จะต้องสะท้อนกลับไปที่หัวหน้างานเสมอ เพราะหัวหน้างานคือผู้ที่ต้องรับผิดชอบผลงานของลูกน้องโดยตรง ในฐานะเราเคยเป็นอดีตผู้บริหาร หากงานผิดพลาด เราจะไล่บี้ไปที่หัวหน้า เราจะไม่มีทางไล่บี้ไปที่เด็ก แต่หากงานนั้นออกมาดี เราจะชื่นชมเด็ก วิธีนี้คนที่จะได้หน้าได้ตาไปเต็มๆ คือหัวหน้าค่ะ
ดังนั้นในแง่การบริหารทรัพยากรมนุษย์ไม่ควรจะบรรจุคำว่า "หัวหน้าแย่งผลงานลูกน้อง" สังเกตดูก็ได้ว่า เวลาที่ต้องสัมภาษณ์รับสมัครพนักงาน คนที่จะต้องทำหน้าที่ดูแลและสอนงานพนักงานจะต้องร่วมเป็นกรรมการสัมภาษณ์ด้วยเสมอ เพราะหัวหน้าเลือกเอง หากการเลือกนั้นผิดพลาด เลือกคนที่ไม่ใช่ หัวหน้าก็ต้องหาวิธีการร่วมกับฝ่ายทรัพยากรมนุษย์ ในการผลักดันหรือบริหารจัดการพนักงานภายใต้การดูแล
ไม่อย่างนั้นแล้ว แทบทุกองค์กรทั่วโลก จะมีตำแหน่งหัวหน้างานไว้เพื่ออะไรกัน คุณลองคิดดูว่า หากหัวหน้างาน "ฉวยเอาผลงานคุณไปเสนอ" นั่นแปลว่า หัวหน้างานกำลังอยู่ภายใต้การควบคุมจากลูกน้องคนนั้น หัวหน้างานจะขาดคุณไม่ได้ เขารู้แล้วว่า "คุณ" คือคนที่จะทำให้เขาได้หน้า ได้ผลงานไปแบบเต็มๆ ดังนั้นคุณจะจูงจมูกเขาอย่างไรก็ได้ จริงไหม?
แค่คุณเปลี่ยนมุมมอง
คุณก็เปลี่ยนความคิดลบๆ
ไปเป็นเกมการเมืองที่คุณจะเดิน
หัวหน้าเสพติดผลงานคุณ
ซ้ำยังไม่เรียกหาใครเลยนอกจากคุณ
คุณเป็นต่อเห็นๆ นะคะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
