29 ธ.ค. 2024 เวลา 04:21 • นิยาย เรื่องสั้น

ตอนที่ 11: ความจริงในเงามืด

ฉาก:
ภายในบ้านพักตากอากาศ ธรรศและแก้วพบกับคุณลุงของเขาและสมาชิกครอบครัวบางส่วน บรรยากาศอบอุ่นแต่กลับมีความอึดอัดที่ไม่อาจมองข้าม ลุงของธรรศต้อนรับทั้งสองด้วยคำพูดที่ฟังดูจริงใจ แต่ในสายตาของธรรศ เขาสัมผัสได้ถึงความคลุมเครือ
ฉาก: ห้องรับแขกในบ้านพัก
ห้องรับแขกตกแต่งอย่างหรูหราด้วยเฟอร์นิเจอร์ไม้สักแกะสลักและโคมไฟระย้าที่เปล่งแสงอบอุ่น ลุงของธรรศนั่งอยู่บนโซฟาพร้อมกับแก้วไวน์ในมือ ธรรศและแก้วนั่งตรงข้ามเขา บทสนทนาเริ่มต้นขึ้นด้วยคำถามที่ดูเรียบง่าย แต่กลับมีนัยซ่อนเร้น
บทสนทนายาว
ลุงธรรศ:
"ธรรศ หลานไม่เคยมาเยี่ยมที่นี่นานแล้วนะ จำได้ไหมว่าตอนเด็กๆ หลานชอบมาวิ่งเล่นแถวนี้?"
ธรรศ:
(ยิ้มบางๆ) "จำได้ครับ ที่นี่เป็นเหมือนบ้านหลังที่สองของผม แต่ครั้งนี้ผมไม่ได้มาวิ่งเล่นหรอกครับ"
ลุงธรรศ:
(หัวเราะเบาๆ) "แน่นอน... หลานโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว มีอะไรที่อยากพูดกับลุงหรือเปล่า?"
ธรรศ:
(มองตรงไปที่ลุงด้วยสายตาจริงจัง) "ครับ ผมอยากรู้เกี่ยวกับสัญญาที่ลุงเซ็นกับบริษัทของอนลเมื่อหลายปีก่อน"
(ลุงธรรศชะงักเล็กน้อย ก่อนจะยกแก้วไวน์ขึ้นดื่ม)
ลุงธรรศ:
"ทำไมจู่ๆ หลานถึงมาสนใจเรื่องนี้ล่ะ?"
ธรรศ:
"เพราะผมพบว่ามีบางอย่างไม่ชอบมาพากล และผมเชื่อว่าลุงรู้ว่าผมหมายถึงอะไร"
แก้ว:
(แทรกขึ้นเบาๆ) "คุณอนล... เขาไม่ใช่แค่คนที่ทำให้ครอบครัวฉันพัง แต่ดูเหมือนเขาจะเกี่ยวข้องกับครอบครัวคุณด้วย"
ลุงธรรศ:
(มองแก้วด้วยสายตาที่อ่านยาก) "คุณคือใคร?"
ธรรศ:
"นี่คือแก้วครับ... คนที่เคยได้รับผลกระทบจากการกระทำของอนล เธอช่วยให้ผมเริ่มเห็นภาพของเรื่องทั้งหมด"
การซักถามที่ตึงเครียด
ลุงธรรศ:
(ถอนหายใจ) "ฟังนะ ธรรศ... ธุรกิจมันไม่ง่ายอย่างที่หลานคิด ในเวลานั้น การร่วมมือกับอนลเป็นสิ่งที่ผมต้องทำเพื่อรักษาบริษัทของเรา"
ธรรศ:
"แล้วลุงรู้ไหมว่าเขาทำอะไรกับผู้คนรอบตัวบ้าง?"
ลุงธรรศ:
(นิ่งเงียบไปชั่วขณะ) "ผมไม่รู้ทุกอย่าง แต่ผมรู้ว่าเขาเป็นคนที่ไม่ควรไว้ใจ ผมพยายามจะตัดความสัมพันธ์กับเขาหลังจากนั้นไม่นาน"
แก้ว:
"แต่ความเสียหายที่เขาทำไว้มันยังคงอยู่ คุณลุงรู้ไหมคะว่าเขาทำลายครอบครัวฉันแค่ไหน?"
ลุงธรรศ:
(เสียงอ่อนลง) "ผมเสียใจถ้าผมมีส่วนในเรื่องนั้น... แต่บางครั้ง เราต้องทำสิ่งที่ยากลำบากเพื่อปกป้องสิ่งที่สำคัญกว่า"
ธรรศ:
(เสียงเข้มขึ้น) "สิ่งที่สำคัญกว่านั้นคืออะไรครับ? ชื่อเสียงของบริษัท? หรือความปลอดภัยของครอบครัวเรา?"
การเปิดเผยที่น่าตกใจ
ลุงธรรศ:
"มันซับซ้อนกว่านั้น ธรรศ... อนลไม่ได้แค่พยายามหลอกลวงคนอื่น แต่เขาเคยข่มขู่ผมด้วยข้อมูลบางอย่างที่เกี่ยวกับพ่อของหลาน"
ธรรศ:
(ตกใจ) "อะไรนะครับ? เกี่ยวกับพ่อผม?"
ลุงธรรศ:
(พยักหน้า) "ใช่... เขาขู่ว่าจะเปิดเผยเรื่องที่พ่อของหลานเคยทำผิดพลาดในอดีต ถ้าผมไม่ยอมร่วมมือกับเขา"
แก้ว:
"แล้วคุณเลือกที่จะยอมตามเขา... ทั้งๆ ที่รู้ว่าเขาเป็นคนแบบนั้นเหรอคะ?"
ลุงธรรศ:
"ผมไม่มีทางเลือกในเวลานั้น แต่ผมพยายามแก้ไขมันแล้ว ผมแค่หวังว่าหลานจะเข้าใจ"
ความสัมพันธ์ระหว่างแก้วและธรรศที่พัฒนา
(หลังจากการสนทนาที่หนักหน่วง แก้วและธรรศเดินออกมาจากบ้านพักเพื่อสูดอากาศ)
แก้ว:
"ฉันไม่เคยคิดเลยว่าครอบครัวของคุณจะเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้มากขนาดนี้"
ธรรศ:
"ผมเองก็ไม่เคยคิดเหมือนกัน... แต่ไม่ว่ามันจะเป็นยังไง ผมจะหาความจริงให้ได้"
แก้ว:
(ยิ้มบางๆ) "คุณเป็นคนที่ไม่ยอมแพ้จริงๆ นะคะ"
ธรรศ:
"ผมไม่ยอมแพ้หรอกครับ เพราะตอนนี้ผมไม่ได้ทำเพื่อแค่ตัวเอง... แต่ผมทำเพื่อคุณด้วย"
แก้ว:
(นิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดเบาๆ) "ขอบคุณนะคะ... ฉันดีใจที่ได้รู้จักคุณ"
จบตอนที่ 11:
ภาพสุดท้ายของตอนคือแก้วและธรรศที่ยืนมองพระอาทิตย์ตกดินด้วยกัน ขณะที่ความลับในอดีตเริ่มเผยตัวทีละน้อย และความสัมพันธ์ของทั้งสองก็ค่อยๆ แน่นแฟ้นขึ้นท่ามกลางเงามืดที่ยังปกคลุม
โฆษณา