การคิดถูกจัดให้เป็นการกระทำอย่างหนึ่ง คือเป็นการกระทำทางใจ เรียกว่า "มโนกรรม"
การกระทำทุกอย่าง กายกรรม, วจีกรรม, มโนกรรม เราควรฝึกตัวเองให้เป็นคนมีสติ (คนที่มีสติอยู่ตลอดเวลา ก็คือคนที่มีสมาธิ) เพื่อที่จะดูว่าในขณะที่เราจะทำ, จะพูด, จะคิด นั้น
เรามี โลภ, โกรธ, หลง เป็นพื้นฐานอยู่หรือเปล่า
*ถ้ามี, ให้หยุด
ถ้าไม่อย่างนั้นก็จะเป็นอย่างในคำถามคือ "ยิ่งคิด ยิ่งไม่รู้"
แต่ถ้าเราคิดในขณะที่เราปราศจาก โลภ, โกรธ, หลง จะกลายเป็น "ยิ่งคิด ยิ่งรู้"
ส่วนคำว่า "ยิ่งรู้ ยิ่งไม่คิด" ไม่ขอออกความคิดเห็นครับ เพราะผมยังไปไม่ถึงจุดนั้น
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
