Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
Key Factor
•
ติดตาม
23 ม.ค. เวลา 10:57 • นิยาย เรื่องสั้น
20/11/2562
จุดเริ่มต้นของความฝันในครั้งนี้ เริ่มต้นมาจากครอบครัวครอบครัวหนึ่งที่มี แม่ ลูกชายผู้เป็นพี่ และน้องสาว พวกเขานั้นอาศัยอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน โดยปราศจากผู้เป็นพ่อ บรรยากาศของบ้านมีแต่ความเงียบเหงาและบึ้งตึงต่อกัน นั่นคือความรู้สึกจากสายตาของคนภายนอก แต่ใครจะรู้ว่าจริงๆ แล้วเป็นยังไงกันแน่ จนกระทั่ง มีกลุ่มของเด็กวัยรุ่นสี่คนเข้ามาขอพักอาศัยเนื่องจากหาที่พักไม่ได้และไม่ใช่คนในละแวกนั้น
กลุ่มเด็กวัยรุ่นนั้นมีชายหนุ่มสองคน หญิงสาวสองคน หนึ่งในนั้นมีตัวเราคนนึง ความฝันในครั้งนี้ตัวเรานั้นเป็นชาย
ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก... เสียงเคาะประตูของผู้มาเยือนดังขึ้น แล้วจึงตามมาด้วยเสียงเปิดประตูของผู้เป็นเจ้าของบ้าน แอ๊ดดดดด...
ผู้ที่เปิดประตูออกมานั้นเป็นหญิงสาวที่จัดว่าสวยมากคนหนึ่ง บรรยากาศรอบตัวเธอบ่งบอกว่าอย่ายุ่งกับเธอ
"ขอโทษนะครับ พวกเราขอพักที่นี่คืนนึงได้มั้ยครับ" เด็กหนุ่มในกลุ่มวัยรุ่นคนหนึ่งพูดออกมาด้วยรอยยิ้มที่ไม่สะทกสะท้านต่อบรรยากาศนั้น จนเพื่อนๆ ที่ยืนอยู่ด้านหลังนั้นได้แต่เอือมระอา
หญิงสาวผู้เป็นเจ้าของบ้านไม่ตอบ เพียงแต่เดินนำเข้าไปในตัวบ้าน
ภายในบ้านนั้นน่าอยู่มาก และเมื่อเดินตามหญิงสาวไปเรื่อยๆ จะพบกับคนเป็นแม่ และพี่ชายที่บรรยากาศไม่เป็นมิตรเลยสักนิด โดยเฉพาะคนพี่ที่เหมือนกับโกรธใครมา
เมื่อถึงประตูหน้าห้องห้องหนึ่ง เธอบอกให้พักในนี้ก่อนจะขมวดคิ้วแล้วเดินจากไป
"น่ากลัวนะ บ้านหลังนี้" เด็กสาวในกลุ่มวัยรุ่นพูดขึ้นมา ก่อนที่แต่ละคนจะเปลี่ยนเป็นชุดนอน แต่ดูเหมือนจะมีแต่ผมกับเพื่อนผู้หญิงที่เงียบมาตลอดเท่านั้นที่เปลี่ยนชุด ส่วนผู้ชายที่ชอบยิ้มและเด็กสาวที่ขี้กลัวที่ไม่เปลี่ยนชุดนั้น คืนนี้ต้องทำอะไรแปลกๆ อีกแน่นอน (นั่นคือความคิดในความฝันของเราเอง)
ในคืนนั้นชายหนุ่มผู้ชอบยิ้มและเด็กสาวขี้กลัว ได้แอบย่องออกจากบ้านที่มาขอพักอาศัย ใช่ฟังไม่ผิดหรอกแอบย่องกันไปสองคน และผมคนที่เห็นเหตุการณ์นั้นก็แอบตามไป บ้านหลังนั้นจงเหลือผู้หญิงผู้เงียบขรึมอยู่ตามลำพังในห้องพักนั้น
"พวกนายจะไปไหนกัน"
"เห้ย! " ชายหนุ่มและหญิงสาวร้องตกใจออกมา
"โห นายเองหรอกหรอ แหมแอบตามมาหรอเรา ดูชุดสิ ไม่รู้จักเปลี่ยนก่อนตาม" ว่าไม่พอยังมียักคิ้วหริ่วตา ในตอนนั้นผมรู้สึกอยากจะยกนิ้วกลางขึ้นมามอบให้คนตรงหน้าเป็นอย่างมาก แต่ผมไม่ได้ทำนะ อีกอย่างแอบตามพวกมึงมาคิดว่าจะเปลี่ยนชุดทันหรอฮะ
"สรุปจะไปไหน" ผมถามออกไปตรงๆ
"ก็ไปตามหาพ่อของพี่สาวคนนั้นไง เห็นดูเหงาๆ เลยคิดว่าถ้าได้เจอพ่อ ครอบครัวก็จะเป็นครอบครัว อีกอย่างตอบแทนเรื่องที่พักด้วย" มึงไปเอาความมั่นใจนี้มาจากไหน
สุดท้ายผมก็เดินตามพวกนั้นไปเงียบๆ แต่ความจริงในหัวผมมีแต่ความคิดตีรวนไปหมดว่า ขอหยาบนิดนึงนะ พวกมึงไปรู้จักพ่อเค้าได้ไง แล้วไปยุ่งอะไรกับเรื่องของคนอื่นเค้า ว่างกันมากนักหรอฮะ
ย้อนกลับมาที่บ้าน
แกร๊ก..ปัง... อย่าตกใจนั่นคือเสียงเปิดประตูอย่างแรงแล้วกระแทกผนังเพียงเท่านั้น
"พวกนั้นไปไหน" หญิงสาวผู้เป็นคนให้ที่พักถามออกมาด้วยความร้อนใจ
"ไปหาพ่อของคุณ" ถามมาก็ตอบตรงแถมหน้านิ่งอีกต่างหาก
"จะบ้าหรอ! ไปหาหมอนั่นทำไม! หมอนั่นนะ..."
แล้วจู่ๆ ภาพในความฝันนั้นก็ตัดมาที่ภาพอดีตของหญิงสาวที่ถูกผู้เป็นพ่อทารุณกรรมต่างๆ นาๆ หญิงสาวในวัยนั้นยังเด็กนัก จึงทำได้แค่เพียงกรีดร้องออกมา พร้อมกับเลือดสีแดงฉานที่เจิ่งนองไปทั่วห้องของเธอ โดยมีสายตาของผู้เป็นพี่ชายที่ทำได้เพียงแค่มอง แม้ความจริงแล้วผู้เป็นพี่นั้นพยายามจะลุกขึ้นมาเพื่อช่วยน้องสาวของตนแต่ก็ไม่สามารถทำได้ เพราะร่างกายของผู้เป็นพี่นั้นมีแต่บาดแผลและผ้าพันแผลเต็มไปหมดทั้งร่างกาย (นึกถึงคนถูกฟันหรือคนที่โดนแรงระเบิด)
ตัดภาพกลับมาที่พวกผม ทำไมต้องเป็นฉากโกดัง แล้วทำไมทั้งที่เล่าเรื่องให้อีกคนฟังแล้วผมถึงรู้เรื่องไปด้วย แล้วทำไมถึงเจอพ่อคนนั้นในโกดังนี้
"ไง"
ไม่ต้องมาไงเลย จากนั้นก็ตื่นจากความฝัน
------------- Talk------------
จบไปแล้วกับความฝันของเราเป็นไงบันเทิงมั้ย เราฝันแบบนี้จริงๆ นะ แล้วมันก็จบแบบนี้เลย 5555 ถ้าฝันอะไรอีกเราจะมาเล่าให้ฟังนะ ความจริงมันก็มีเรื่องอื่นล่ะแต่อันนี้คือล่าสุดไง เรื่องเก่าจำรายละเอียดไม่ได้เลยไม่เล่า แล้วเจอกันใหม่ ไปล่ะ
ปล.ความจริงในฝันฉากสยองมันละเอียดกว่าที่เล่านิดนึง แต่เอาแค่นี้พอนะ เราทำใจไม่ได้
บันทึก
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
เรื่องเล่าจากความฝัน
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2025 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย