7 ก.พ. เวลา 05:12 • ไลฟ์สไตล์

#22 เมื่อคนอ้วนอ้วนไปลองชุด

เรากับแฟน เดินเข้าไปในร้านขายเสื้อผ้าผู้ชาย Brand ระดับกลาง Brand หนึ่ง นานๆทีจะเข้าร้านอะไรแบบนี้ เราทั้ง 2 คนแต่งตัวสบายๆ ออกไปทางบ้านๆมากกว่า เสื้อยืด กางเกงขาสั้น รองเท้าแตะธรรมดา ใจนึก วันนี้ต้องได้ชุดทำงานให้แฟนหลายตัวหน่อย เข้าไปในร้าน มีลูกค้าเดินเลือกอยู่บางตา
มีเหล่าพนักงานจับกลุ่มคุยกัน มีพนักงานเยอะมาก ไม่ต่ำกว่า 6-7 คน โอ้ว..ทำไม..สาขานี้พนักงานเยอะจัง อีกฝั่งหนึ่งของร้าน มีชายสูงวัยคนหนึ่ง แต่งตัวสุภาพ มือถือเข็มที่ร้อยด้ายไว้ สายตาจดจ่ออยู่กับกองเสื้อผ้าตรงหน้า ปากพูดคุยกับพนักงานชายอีกคนหนึ่ง ที่น่าจะเป็นลูกมือ
เราแยกย้ายกันเดินไปดูราวที่เตะตาตัวเอง เราเดินดูราวเสื้อเชิ้ต เลือกสีที่ดูสุภาพ สะอาดตา มองดูแบบและสีไปสักพัก แฟนก็ตะโกนเรียก "ตัวเอง...ดูนี่อ่ะ..พนักงานบอกเค้าใส่แบบนี้แล้วเหมาะ ดูแปลกตาเลย..." ตาเรามองตามที่แฟนเรียก อ้าว... ไปลองชุดตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วชุดที่ลอง ก็คือเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีฟ้า ชายเสื้อด้านหลังยาว เราไม่รู้เรียกสไตล์อะไร สวมกางเกงสแล็คสีครีมอ่อน
แปลกตามาก เค้าไม่เคยใส่เสื้อผ้าแนวนี้ แต่ก็ดูดีไปอีกแบบ แต่ก็นะ จะต้อง Mix & Match อีก ทั้ง 2 คนก็มี skill กันซะด้วย เก่งตัวเก่งมากมั้ง ได้แต่คิดในใจ คงเสียเวลาตอนเช้า เลือกเสื้อผ้าน่าดู น่าจะไม่เหมาะ...มั้ง
ด้วยความที่แฟนเริ่มมีหน้าที่การใหญ่ที่โตขึ้น เราเลยอยากให้เค้าลองใส่สูท เลยเอามาให้ลอง เออ..แปลกๆ..น่าจะไม่เข้านะ ฮ่าๆ ระหว่างนั้น เราได้ยินเสียงพนักงานคนนึง ที่อยู่ด้านใน counter ใกล้ๆ ส่งเสียงบางอบ่างที่น่ารำคาญ แล้วเสมองไปทางอื่น หันไปอีกนิด เจอกลุ่มพนักงาน 4-5 คนจับกลุ่มคุยกัน เหมือนซุบซิบนินทา แล้วมองมาทางเรา จ้า..เรารู้เนอะ ว่าเรา 2 คนอาจจะไม่ได้ดูดีอะไรมากมาย แต่เราก็ตั้งใจมาซื้อนะ เราพยายามไม่สนใจ พิจารณาแฟนต่อ...
เราแต่งตัวไม่เป็น เลยหันมองพนักงานที่ดูแลแฟนเรามาตั้งแต่แรก ขอความเห็นเพิ่มเติม "ใส่สูทแล้วมันไม่เหมาะใช่ไหมคะน้อง" นอ้งพนักงานทำหน้าไม่มั่นใจ มองไปทางกลุ่มเพื่อนที่ยังคงจับกลุ่มคุยกันอยู่นั้น เรามองตาม พนักงานที่ counter คนนั้น ยังคงส่งเสียง หื้ม...ที่น่ารำคาญอยู่
เรายังคงข่มใจตัวเอง มองหน้าแฟนว่ายังไหวไหม..โอเค ยังไหว เราก็เมินต่อ ไม่เข้าใจ เพราะอ้วนหรอ ถึงใส่แล้วดูไม่เหมาะ หรือเพราะเรา 2 คนกันแน่ แล้วน้องพนักงานที่ดูแลเราอยู่ ก็เดินไปทางชายสูงวัยที่สวมแว่นเพ่งมองกองเสื้อผ้าตรงหน้าอยู่ มีการพูดคุยปรึกษาตามที่เราขอความเห็นไปก่อนหน้า
สักพัก ข้างร้านก็มีกลุ่มคน ประมาณ 3-4 คน เดินเข้ามา ผู้หญิงที่เดินนำ รวมหางม้าเรียบแปล้มาดเข้มเลยล่ะ look แบบ all black สวมเสื้อผ้าสีดำสนิททั้งตัว ดูสุขุม น่ากลัว ทันใดนั้นบรรยากาศในร้านก็เงียบสนิท เสียงนินทา เสียงถอนหายใจหายไป ทุกคนวิ่งกรูไปที่กลุ่มคนชุดดำนั้น ไปทักทาย ไปถือของจากมือคนกลุ่มนั้น กรูไปหา แม้กระทั่งน้องทีดูแลเราและชายสูงวัยคนนั้น พิจารณาอีกคร้ัง น่าจะเป็นหัวหน้าของพวกเค้า ถึงจะต้องเข้าไปดูแลกันขนาดนั้น ตำแหน่งน่าจะใหญ่โตพอสำควร
เรากับแฟนมองซ้ายมองขวา อ้าว...ไม่มีใครสนใจเราเลย แล้วเราก็มองหน้ากัน งง... อารมณ์เสียมากๆ มากๆจริงๆ เราเลยไล่แฟนให้ไปเปลี่ยนชุด กลับ...ไม่เอาแล้ว ไม่ซื้อแล้วเสื้อผ้า หงุดหงิดๆ ทำไมเป็นแบบนี้นะ ร้านนี้
ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ ปิดนาฬิกาปลุก เราลุกพรวด..แฟนสะดุ้ง ถาม"ไปไหน" เรามองเวลาบนโทรศัพท์ วันศุกร์ อ้อ.."ไปทำงานจ้ะๆ" อ้าว...ฝันนี่นา ฮ่าๆ ตลกจัง ตลกปนหงุดหงิด อารมณ์ในความฝันยังคงชัด...เจน ชัดเจนเหลือเกิน
ลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ นึกถึงเรื่องที่เพิ่งฝันไป อุ้ย...งั้นแปลว่า ความฝันมีสีสิ เพราะเราเคยอ่านเจอ มีคำถามว่า "ความฝันมีสีไหม" เราไม่เคยตอบได้ เราจดจ่อแล้ว แต่เราจำไม่ได้ แต่ครั้งนี้ พลังแห่งความหงุดหงิด ความโมโห.. เราได้คำตอบแล้ว "ความฝันมีสี สีฟ้า ฮ่าๆๆๆ"
หลังจากโดนแฟนทักว่าไปไหนแล้ว เราก็ไปอยากมาทำงานเลยวันนี้ จิตใจอยากให้ถึงวันหยุดเร็วๆ อยากนอน แต่ก็ฮึบต่อ อดทน ทำงานวันสุดท้ายแล้ว วันศุกร์ วันสุขแห่งชาติ เย็นนี้ก็กลับบ้านไปหาพ่อแม่ ได้กลับไปเจอครอบครัว กลับไปเติมพลัง เติมแรง เติมใจมาทำงานต่อในสัปดาห์ถัดไป สู้ๆนะ...มนุษย์เงินเดือนทุกคน
โฆษณา