29 มี.ค. เวลา 10:26 • ปรัชญา

คิดแต่ไม่ถึง....

บางครั้ง…ความคิดถึงก็เหมือนเงาของพระจันทร์
ทอดยาวอยู่ในใจ แต่ไม่อาจเอื้อมสัมผัส
เราอาจเคยเป็นแสงเรืองรองของใครบางคน
แต่เมื่อคืนเปลี่ยนผ่าน—แสงนั้นก็จางไป
ในความคิดถึงของโลกกว้าง
บางคน…เป็นเพียงสายลมพัดผ่าน
บางคน…เป็นฤดูที่หวนคืนมาเสมอ
และบางคน…เป็นดั่งดวงดาว
แม้จะไกลเกินเอื้อม แต่ยังส่องสว่างในใจ
ฉันเคยเชื่อว่า…ไม่มีใครอยู่ในความคิดถึงของใครไปตลอด
จนกระทั่งพบว่า—มีบางดวงใจที่เงียบงัน
แต่ยังเฝ้ามองด้วยความอบอุ่นเสมอมา
คุณล่ะ… เคยมีใครบางคนที่คุณคิดถึงตลอดไปบ้างไหม?
.
.คิดแต่ไม่ถึง...คิด คิดแต่ไม่ถึง.....เธอ
.
.
ปลายดาวอินฟินิตี้
โฆษณา