ในสายลมมีเสียงเธอ

บางครั้ง... การได้พบใครบางคนในจังหวะที่ไม่คาดคิด อาจเปลี่ยนโลกทั้งใบที่เคยเงียบเหงา ให้กลายเป็นสถานที่ที่อบอุ่นขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล "ในสายลมมีเสียงเธอ" เป็นเรื่องราวเล็กๆ ของการพบกันอย่างเงียบงัน การเรียนรู้ที่จะเปิดใจให้ใครอีกคนทีละนิด และการรักใครสักคน...โดยไม่ต้องการคำอธิบายใดๆ ลมหนาวและขวัญข้าว สองคนที่แตกต่างราวขั้วฟ้า ได้ค่อยๆ เดินเข้าหากันในจังหวะที่สายลมพัดพา ไม่เร่งรีบ ไม่ขวางทาง แต่ปล่อยให้หัวใจได้เติบโตตามจังหวะของมันเอง ขอให้ทุกหน้ากระดาษที่คุณเปิดอ่าน มีสายลมบางๆ พัดผ่านหัวใจอย่างอ่อนโยน ขอบคุณที่เลือกเปิดประตูเข้ามาในโลกเล็กๆ แห่งนี้ด้วยกัน ด้วยรัก, (นลินฟ้า พิมพ์สกุล)

ศิลาแห่งรัตติกาล

ศิลาแห่งรัตติกาล หากกาลเวลาเป็นเพียงสายธารที่ไหลไม่ย้อนกลับ เหตุใด... หัวใจของผู้คนจึงยังจมปลักอยู่ในคืนวันเก่าอย่างไม่รู้เบื่อหน่าย? ศิลาแห่งรัตติกาล... มิใช่เพียงก้อนหินอันเก่าแก่ หากแต่เป็นสักขีพยานที่บันทึกถ้อยคำซึ่งเคยเปล่งจากหัวใจเปี่ยมรัก และแปรเปลี่ยนเป็นสัจจะสาบานกลางแสงจันทร์ที่ร่วงโรยไปพร้อมสายลมแห่งโชคชะตา จารุวรรณ เด็กสาวธรรมดาผู้หนึ่ง มิได้รู้เลยว่าการก้าวย่างไปสู่วัดร้างกลางทุ่งในวันนั้น คือการเหยียบย่างเข้าสู่อดีตชาติของตนเอง สู่เส้นทางรัก... แค้น... และการให้อภัยที่มิอาจหลีกเลี่ยงได้อีกต่อไป ในห้วงคืนที่ไร้แสงตะวัน หัวใจดวงหนึ่งจะต้องเลือก ระหว่างการจองจำตนเองไว้ในบ่วงกรรมเก่า กับการปลดปล่อยพันธนาการเพื่อโบยบินสู่เสรีภาพแห่งรักแท้ นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นด้วยความศรัทธาในคำว่า "หัวใจ" ผู้เขียนเชื่อว่าหัวใจมนุษย์... แม้จะหลงทางเพียงใด ก็ยังมีหนทางกลับสู่แสงสว่างเสมอ ขอเพียงกล้าพอที่จะให้อภัยทั้งผู้อื่น... และตัวเอง ด้วยรักและหวังในแสงดาว (นลินฟ้า พิมพ์สกุล)

ความรู้สึกที่ไม่อาจเรียกคืน

ในเส้นทางชีวิตที่เราเดินผ่าน บางวันเหมือนแสงแดดอ่อนโยนไล้ผิวแก้ม บางคืนกลับเงียบงันจนได้ยินเสียงหัวใจตัวเอง ฉันเขียนหนังสือเล่มนี้... ด้วยมือเปล่า และใจเปลือย ไม่มีความพยายามจะสั่งสอนใคร ไม่มีความตั้งใจจะอวดรู้เหนือผู้ใด มีเพียงความปรารถนาอย่างแผ่วเบา ที่จะเอื้อมมือออกไปสัมผัสหัวใจที่กำลังโบยบินของใครบางคน บางถ้อยคำอาจเหมือนกลีบดอกไม้ที่ปลิวมาแผ่วเบา บางบรรทัดอาจเหมือนเสียงนกร้องแว่วมาแต่ไกล ขอเพียงสักคราหนึ่ง... หากถ้อยคำเหล่านี้ ได้แตะต้องใจใครบางคนอย่างแผ่วเบา เหมือนแสงเช้าแรกในฤดูใหม่ นั่นย่อมเป็นความสุขอย่างเงียบงันที่สุดที่ฉันปรารถนา ด้วยหัวใจที่ยังคงเรียนรู้... และยังคงเดินทางไปพร้อมกับเธอ ปลายดาวอินฟินิตี้ ผู้เขียน

บันทึกของอิหล้าน้อย

บันทึกของเด็กหญิงบ้านนาที่ใช้ปลายปากกาและน้ำหมึกจดจำโลกและเล่าเรื่องราวของชีวิต นิยายนี้มี50ตอน

ตัวต่อที่หายไป:Leko Love Stoty