ตอนที่ 19 นิทรรศการในฝัน — วันเปิดงานของโปรเจกต์ใหญ่
เช้าวันเปิดนิทรรศการ
ท้องฟ้าโปร่งใสผิดกับที่พยากรณ์อากาศเคยบอกไว้ว่าจะมีฝน
ขวัญข้าวยืนอยู่ตรงหน้าประตูห้องจัดแสดง
สูดหายใจเข้าลึกๆ อย่างพยายามควบคุมความตื่นเต้นในอก
เธอสวมเสื้อเชิ้ตขาวกับกางเกงผ้าเรียบง่าย
ไม่มีเครื่องประดับฉูดฉาด
มีเพียงริบบิ้นสีน้ำตาลเส้นเล็กๆ ผูกข้อมือขวาเอาไว้
เป็นของที่เพื่อนๆ ช่วยกันทำขึ้นเพื่อให้กำลังใจ
"วันนี้เธอสวยมากนะ" เสียงหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลัง
ขวัญข้าวหันกลับไป
พบลมหนาวยืนอยู่ตรงนั้น
ในชุดสูทสีเทาอ่อนที่ทำให้เขาดูแปลกตาไปจากทุกวัน
แต่ถึงแม้จะแต่งตัวเรียบร้อยขนาดไหน
ความนิ่งเงียบและอ่อนโยนในตัวเขาก็ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน
ขวัญข้าวยิ้มรับ
หัวใจเต้นแรงอย่างควบคุมไม่ได้
นิทรรศการในฝันที่เธอและเขาร่วมกันสร้าง
เปิดตัวอย่างเรียบง่าย แต่สวยงาม
มีผู้คนมากมายเดินชมภาพวาดและข้อความที่สอดแทรกอยู่ในบอร์ดแต่ละใบ
ทุกอย่างถูกออกแบบให้นำเสนอ "ความฝัน" ของผู้คนที่แตกต่างกันไป
ไม่ว่าจะเล็กน้อย หรือยิ่งใหญ่
ขวัญข้าวเดินพาผู้เข้าชมไปแนะนำบอร์ดต่างๆ
รอยยิ้มของเธอสว่างไสวกว่าแสงไฟทั้งงาน
แต่ระหว่างเดินไปด้วยกัน
สายตาของเธอก็ยังคงหันไปหาลมหนาวเป็นระยะ
เขาเดินตามเธอเงียบๆ
ไม่ค่อยพูดอะไร
เพียงแต่ในดวงตานั้น...เต็มไปด้วยความอ่อนโยนที่ไม่ต้องการคำอธิบาย
ช่วงบ่าย
เสียงในห้องจัดแสดงเริ่มซาลง
ขวัญข้าวยืนอยู่ตรงกลางห้อง
กำลังเตรียมประกาศปิดงานในวันนี้ด้วยการขอบคุณแขกทุกคน
แต่แล้ว
ทีมงานคนหนึ่งก็กระซิบข้างหูเธอเบาๆ
"มีเซอร์ไพรส์ค่ะ พี่ลมหนาวเขาขอขึ้นเวทีด้วย"
ขวัญข้าวงุนงง
หันไปมองเขา
ลมหนาวไม่พูดอะไร
เพียงแค่เดินขึ้นไปบนเวทีเงียบๆ
ถือสมุดสเกตช์เล่มหนึ่งในมือ
เธอยืนอยู่ตรงนั้น
เหมือนเวลาหยุดหมุนไปชั่วขณะ
เขาเปิดสมุดสเกตช์เล่มนั้นออก
บนเวที ไม่มีไมค์ ไม่มีคำพูด
มีเพียงมือที่ค่อยๆ เปิดหน้ากระดาษทีละใบ
เป็นภาพวาดชีวิตธรรมดาๆ ของเธอ
ขวัญข้าวตอนอ่านหนังสือใต้ต้นปีบ
ขวัญข้าวตอนยื่นแก้วกาแฟให้ใครสักคนด้วยรอยยิ้ม
ขวัญข้าวตอนเหม่อมองท้องฟ้าในวันฝนตก
ทุกภาพ…เป็นเธอ
ทุกเส้นสาย…บอกเล่าเรื่องราวที่เขาเฝ้ามองมาตลอด
จนกระทั่งหน้าสุดท้าย
เป็นภาพวาดของเธอ
ในท่าทางที่กำลังหัวเราะ
และข้างๆ มีชายหนุ่มคนหนึ่งยืนอยู่ด้วย — ชายหนุ่มที่ไม่มีใบหน้า
แต่ทุกคนในห้องนั้นรู้
ว่าเป็นใคร
รวมถึงขวัญข้าวด้วย
ไม่มีเสียงปรบมือ ไม่มีเสียงซุบซิบ
มีเพียงความเงียบที่งดงามกว่าคำใดๆ
ลมหนาวเงยหน้าขึ้นมองเธอ
และในสายตาคู่นั้น
มีบางอย่างชัดเจนจนไม่ต้องเอ่ยออกมา
ขวัญข้าวยืนอยู่ตรงนั้น
น้ำตาคลอเบ้า
หัวใจแน่นไปด้วยความรู้สึกมากมายที่ไม่มีถ้อยคำใดๆ รองรับได้พอ
ไม่ต้องมีการสารภาพ
ไม่ต้องมีการพูดว่ารัก
เพราะทุกสิ่งที่เขาทำในวันนี้
มันชัดเจนยิ่งกว่าคำพูดใดๆ แล้ว
เธอยิ้มทั้งน้ำตา
และก้าวไปหาเขา
เหมือนคนที่รู้ทางไปหากันโดยไม่ต้องมีแผนที่
ในที่สุด
ความฝันของเธอ
ก็มีเขาอยู่ในนั้น
อย่างที่เธอหวังมาตลอด
(จบตอนที่ 19)
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
