ตอนที่ 20 คำบอกรักที่ไม่มีคำพูด — ภาพที่ลมหนาววาดให้ขวัญข้าวต่อหน้าทุกคน
หลังจากลมหนาววางสมุดสเกตช์ลงบนโต๊ะกลางเวที
เขาก็หันกลับไปสบตากับขวัญข้าว
ไม่มีเสียงประกาศ
ไม่มีการเรียกชื่อ
แต่ทั้งห้องก็เหมือนเปิดทางให้เธอก้าวไปหาเขาเองอย่างเงียบงัน
ขวัญข้าวเดินเข้าไปใกล้
รับสมุดเล่มนั้นด้วยสองมือที่สั่นน้อยๆ
น้ำตาไหลลงข้างแก้ม
ไม่ใช่เพราะเศร้า
แต่เพราะหัวใจอัดแน่นไปด้วยความสุขจนล้นออกมา
เธอเปิดดูภาพอีกครั้ง
ทุกเส้นสายยังสั่นไหวอยู่ในใจ
"ขอบคุณ..." เธอกระซิบเบาๆ เมื่อยืนตรงหน้าเขา
ลมหนาวไม่ได้ตอบอะไร
เพียงแต่ยกมือขึ้น...
อย่างเก้ากึ่งลังเล
แล้ววางลงบนศีรษะของเธอเบาๆ
ลูบเส้นผมของเธอด้วยสัมผัสที่อ่อนโยนที่สุดเท่าที่เคยมีมา
เหมือนเขากำลังบอกเธอว่า
"ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น"
"ฉันอยู่ตรงนี้"
"และจะอยู่ตรงนี้ต่อไป"
บรรยากาศในห้องจัดแสดงอบอวลไปด้วยความรู้สึกบางอย่างที่ไม่อาจนิยามได้
แขกบางคนแอบปาดน้ำตา
บางคนยิ้มทั้งที่ไม่รู้จักพวกเขาเลยด้วยซ้ำ
แต่ทุกคนสัมผัสได้ถึงบางอย่างที่จริงแท้
จนไม่กล้าเอ่ยขัดจังหวะ
ขวัญข้าวหลับตาลงครู่หนึ่ง
ซึมซับความอ่อนโยนนั้นไว้ในหัวใจ
จากนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้น
มองเข้าไปในดวงตาสีเข้มคู่นั้น
"ฉันดีใจที่ได้พบเธอ" เธอพูดเสียงแผ่ว
ประโยคนั้นไม่ได้มีเพียงความดีใจ
แต่มันสั่นคลอนด้วยความหมายอีกมากมายที่ไม่เอ่ยออกมา
ลมหนาวยิ้มนิดหนึ่ง
เป็นรอยยิ้มที่อ่อนนุ่มจนหัวใจเธออบอุ่นราวกับมีผ้าห่มบางๆ คลุมไว้
เขาไม่ได้ตอบ
แค่ขยับตัว
ยื่นมือออกมา
ไม่ใช่การจับมือแน่นๆ แบบคนรักในละคร
ไม่ใช่การดึงเข้าไปกอดแน่นๆ แบบที่หนังรักชอบทำ
เป็นแค่มือข้างหนึ่ง
ที่ยื่นมาเบาๆ
เชิญชวน
ไม่เร่งเร้า
"ไปด้วยกันไหม"
แม้ไม่มีเสียง
แต่ขวัญข้าวได้ยินมันชัดเจนกว่าอะไรทั้งหมด
เธอยื่นมือไปแตะมือนั้นเบาๆ
ปลายนิ้วสั่นนิดหน่อยด้วยความตื่นเต้น
และทันทีที่มือทั้งสองแตะกัน
ทุกอย่างในโลกก็เหมือนจะหยุดนิ่งลง
ไม่มีคำว่ารักหลุดจากปากใคร
แต่ความรักที่ไร้คำพูดนั้น
กลับดังลั่นไปในหัวใจของพวกเขา...พร้อมกัน
ในนิทรรศการเล็กๆ ที่ไม่มีใครคาดหวังนัก
หัวใจสองดวงได้เชื่อมโยงกันอย่างแนบแน่น
ผ่านภาพวาดไม่กี่ภาพ
ผ่านรอยยิ้มบางๆ
และผ่านมือที่แตะกันอย่างอ่อนโยนที่สุดในโลก
ไม่มีเสียงเพลง ไม่มีพลุ ไม่มีแสงไฟกระพริบพร่างพราว
มีเพียงสายลมบางๆ ที่พัดผ่านห้องเงียบๆ
พาเอาความรักที่ไม่มีถ้อยคำ...ให้เบ่งบานเต็มหัวใจ
(จบตอนที่ 20)
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
