[ปลายดาวอินฟินิตี้] กลีบดอกไม้...ที่ปลายฟ้า ไม่อาจเทียบบุญวาสนา...กับผู้ใด เพียงคนเล็กคนหนึ่ง...ซึ่งเงียบงันและไร้ค่า เฝ้าปลูกไม้ริมรั้ว ณ บ้านริมเขาที่ต่างฟ้า เพียงอยากให้มีมาลา...ไว้รับแสงยามสายลม

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

•

6 เม.ย. เวลา 10:18 • ปรัชญา

กลีบดอกไม้...ที่ปลายฟ้า

ไม่อาจเทียบบุญวาสนา...กับผู้ใด

เพียงคนเล็กคนหนึ่ง...ซึ่งเงียบงันและไร้ค่า

เฝ้าปลูกไม้ริมรั้ว ณ บ้านริมเขาที่ต่างฟ้า

เพียงอยากให้มีมาลา...ไว้รับแสงยามสายลม

เจ้าดอกพุดนั้น...ขาวนักเมื่อเช้า

คล้ายใจเรายังเฝ้า...ระลึกใครคนหนึ่งอยู่ไม่ขรม

มิกล้าหวัง...มิกล้าเอื้อนเอ่ยคำชื่นชม

เพียงปล่อยกลิ่นหอมบ่ม...ให้ลอยผ่านใจใครคน

บ้านหลังเล็กในหุบเขาเงียบงัน

มีเพียงเสียงจันทร์กับนกขับขานกล่อมยามหล่น

สายหมอกบางลูบไม้...ไหวเบาราวใจคน

ผู้ไม่แม้เอื้อนอ้อนวอน...ต่อโชคชะตาใด

หากวันหนึ่งเธอผ่านมายังรั้วนี้

โปรดอย่าตำหนิเลยนะ ที่ใครบางคนเฝ้ารอไม่หาย

เราไม่ได้หวังอะไรเลยจากแววตาอันไกล

เพียงยินดีได้ยืนใต้ฟ้าเดียวกับเธอ...ก็เพียงพอ

ขออย่าได้ห่วง อย่าได้เอ่ยถ้อยใดตอบ

เพียงแววตาผ่านรอบ ก็ถือว่าโลกไม่หมองหม่น

เราไม่ดีพอให้จดจ่อ ไม่คู่ควรให้ใจยินยล

แต่ยินดีเสมอ...แม้เพียงเป็นใครคนหนึ่ง...ในสายตาเธอ

.ปลายดาวอินฟินิตี้

โฆษณา