รดน้ำดำหัว
ฝนตกตอนกลางคืนแถวบ้านมาหลายวันแล้ว ไม่ค่อยต่อเนื่องหรือนานอะไรนัก แค่รู้สึกว่า เออ มีฝนตกกับเขาด้วย
อากาศมืดครึ้มช่วงกลางวันค่อยคลี่คลายเป็นแดดจัดจ้าน แล้วกลางคืนจึงค่อยมีฝน
ฝนที่ตกมาช่วงแรกไม่ได้คลายร้อน หากแต่ตรงข้ามด้วยซ้ำ
ดีที่คืนก่อนฝนลงแรง ได้ยินเสียงกระทบที่หน้าต่าง
ถ้าได้ยิน แสดงว่าลงหนักทั้งฝนทั้งลม
เช้ามาอากาศยังมัวอยู่
ใจนึกไปถึงตอนที่ย้ายมาที่นี่ใหม่ๆ ปีนั้นก็สงกรานต์เหมือนกัน แดดจัด อากาศร้อน ไร้ซึ่งเค้าฝน
แต่ที่ไหนได้ พอข้ามวันจาก12เป็น13 ฝนก็ตกไม่ลืมหูลืมตาเกือบจะทั้งวัน และหลายวันต่อเนื่องจนเปิดทำการ
มิน่า คนโบราณมักบอกว่าช่วงสงกรานต์ไม่ใช่ช่วงที่ร้อนที่สุดเพราะมันมีฝนคลายร้อนนี่เอง
ผมรู้อย่างเดียวในตอนนั้นว่าบ้านรั่วเยอะมาก จดกันแทบไม่หวาดไม่ไหว เหนื่อยจริง
กูนอนดีกว่า ขี้เกียจจดเว้ย
ไปเดินรอบบึงเพราะอากาศดูดี เย็นสบาย
ค่อยๆเดินไป ไม่ได้หักโหมเหมือนวันแรกที่เดิน เป้าหมายแค่เดินราวๆ40นาทีเพราะยังป่วยอยู่แม้อาการจะดีขึ้นมากแล้วก็ตาม
น่าจะไซนัส ไม่หายรอบนี้คงถึงหมอ
เดินไปก็พบว่ามีงานสงกรานต์ในม.ก.ด้วย
งานสงกรานต์ในม.ก.
สังเกคดูว่าน่าจะเป็นการรดน้ำบรรดาครูบาอาจารย์มากกว่าจะเป็นการเล่นสาดน้ำ มีพื้นที่แข่งก่อกองทราย มีซุ้มอาหารอยู่บ้าง
บรรยากาศรอบๆ
ไถ่ถามได้ความว่าเป็นงานรดน้ำจริงๆ เริ่มช่วงบ่าย คนนอกเข้ามาก็ได้
แต่มีนักวิ่งอาวุโสหญิงเดินมาบอกกล่าว น่าจะเป็นงานภายในมากกว่านะคุณ
ค่อนข้างเห็นด้วย
แต่ เอ๊ะ แล้วใครจะมารดน้ำกันล่ะ? ช่วงนี้ปิดเทอมใหญ่ นักศึกษาคงกลับกันไปหมดแล้ว ที่เห็นบ้างประปรายต่อให้ลงซัมเมอร์ก็มักกลับกันไปแล้ว
จนด้วยเกล้า
ตอนปีที่มาเปิดร้านผมไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเป็นช่วงนี้เพราะเปิดทำการได้ไม่กี่วันก็ต้องปิดเพราะหยุดยาว
เปิดเพราะป๊าสั่งให้เปิด เขาว่าเขาดูฤกษ์ยามไว้แล้ว ควรจัดการตามนั้น
เอาวะ เปิดก็เปิด
แต่เหตุผลหลักๆที่ผมกลับมาคิดคือช่วงสงกรานต์เป็นช่วงจับจ่ายใช้สอยหลักมากกว่าช่วงอื่น การค้าขายจะมีเงินสะพัดกว่าปกติ แม้ว่าหลังเทศกาลจะเงียบหงอยลงไปเพราะเงินหมด
ป๊าคงอ่านว่าน่าจะออกมาเป็นรูปนี้เลยเร่งเปิดให้เรียบร้อย
ฐานรากที่เปิดในวันนั้นยาวมาจนให้ผมมีวันนี้ แม้ว่าปัจจุบันจะเงียบลงไปมาก เงินไม่สะพัดก็ตาม
ผมลองสมมุติว่าหากผมเป็นคนสมัยนี้แล้วย้อนกลับไปช่วงที่เปิดร้านใหม่ ผมยังจะทำตามตามคำสั่งนี้อยู่หรือเปล่า
แล้วก็นึกได้ว่าป่วยการคิดเพราะบริบทตอนนั้นกับตอนนี้ไม่ว่าจะเรื่องคนหรือเรื่องอื่นแตกต่างกันจนเกินไป
ขนาดตอนที่ป๊าอยากขยายร้านช่วงก่อนโควิดเพิ่มผมยังว่าอย่าเพิ่ง สถานการณ์ไม่ค่อยดี
แล้วก็เป็นดังที่คิดไว้ว่าเงียบเกินไปพร้อมโควิดยาวมาจนรอบนี้
แต่ก็นะ มันอาจไม่เป็นอย่างที่ผมคิดก็ได้ถ้าจะลุยกันจริงๆ
...
เงินทองคือมายา ข้าวปลาคือของจริง
หม่อมเจ้า สิทธิพร กฤดากร ได้กล่าวอมตะวาจาไว้เช่นนั้น
แต่ว่าตอนนี้
เงินทองฤาข้าวปลา มายาครือของจริง
ใครจะมารดน้ำดำหัวครูบาอาจารย์กันหนอ?
คงมีล่ะ
อย่างน้อยยังคงมีคนเคารพอยู่มาร่วมงานแม้ว่ามาในยุคนี้การเคารพนั้นน้อยลงไป สิทธิของปัจเจกบุคคลมันคือสิ่งที่เพิ่มขึ้นมา
ผมเป็นคนเคารพครูบาอาจรย์ แม้ยังมีอยู่หลายท่านที่เป็นการเคารพตามมารยาทอันพึงมีพึงเป็นเสียมาก
แต่กระนั้นก็ตาม ผมยังคงเคารพจิตวิญญาณความเป็นครูมากกว่าตัวบุคคลอยู่เสมอ
บุพการี ครู ล้วนเป็นสิ่งที่พึงเคารพ
แต่ด้วยบริบทมากมายที่เปลี่ยนไป พฤติกรรมอันผิดแผกทำให้ความคิดคนไม่ว่าจะเป็นใครฐานะใดนั้นเปลี่ยนไปหมด
ผมจึงมิบังอาจกล่าวได้เต็มปากดังเดิมเต็มที่ เพียงแค่ขอให้เคารพอยู่เสมอในระดับที่พอยอมรับได้เห็นจะพอ
แต่อย่าได้เหยียบย่ำเหยียดกันจนเหมือนไร้ความเคารพหรือไร้มารยาทอันพึงมี
นั่นมันก็เกินไปตามความเห็นผม
น้ำในบึงเหมือนจะเพิ่มขึ้นมากกว่าวันก่อนที่ผมออกมาเดิน กลับมาเต็มตลิ่งราวกับจะให้ลอยกระทงได้
บรรยากาศรื่นรมย์ดี ไม่ร้อน แดดน้อย ครึ้มเป็นส่วนมาก
แบบนี้เดินแล้วไม่ค่อยเหนื่อย เหงื่อไม่ค่อยออก
ไม่ได้รีบเร่งทำเวลา แค่เดินไปเรื่อยๆ
วนไปตามรอบ
...
เสียงบทปาเจราฯแว่วๆเข้ามาในหัว
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
