“สงกรานต์ไหนในชีวิต...ที่ท่านยังจำแม่นจนบัดนี้?”
มันมีรสชาติแบบใด แซ่บ หรือซึ้ง หรือแอบเงียบเหงา?
สงกรานต์นี้… ยังจำได้บ่น้อ “เสียงหัวใจในวันเปียก”
อิหล่าน้อยขออนุญาตยกมือจบจอบ กราบสวัสดีมื้อปีใหม่ไทยเด้อจ้า
ปีนี้บ่ได้อยู่บ้านเฮา แต่ใจยังห้อยฮ่องอยู่แถวเถียงนา
มันมีหยังบางอย่างในใจ...ที่ลอยค้างอยู่กลางแดดอุ่นๆ
สงกรานต์ของหล่า บ่แม่นแค่วันหยุด
มันคือวันที่ใจได้หยุด…เพื่อฮู้ว่าผูกพันนั้นมันใหญ่เพียงใด๋
จำได้ว่าตอนเป็นเด็ก
ผู้เฒ่าผู้แก่สาดน้ำเบาๆ แล้วก็อวยพรเบาๆ
แต่หัวใจอบอุ่นคือเปลวไฟกลางฤดูฮ้อน
บางคำ…บ่ได้พูดดอก
แต่มันฝังไว้ในแววตา รอยยิ้ม กับมือเหี่ยวย่นที่แตะหัวหล่าเบาๆ
"ขอให้เป็นคนดีเด้อหล่า…"
ปีนี้ สาดน้ำอาจบ่ได้
แต่หล่ายังอยากส่งน้ำใจผ่านถ้อยคำ
เบาๆ บ่ได้มากมาย แต่จริงใจจากใจหล่า…คนหนึ่งที่เคารพพี่น้องทุกคน
อยากฮู้จังเลยเด้ออ้ายๆเอื้อยๆ…
ปีใด๋ในชีวิตของเจ้าของ ที่จำแม่นที่สุดในมื้อสงกรานต์?
มันมีเสียงหัวเราะ มีน้ำตา หรือมีหยังที่ยังอยู่ในใจอยู่บ่?
สุดท้าย…
หล่าอยากฮู้คือกันว่า…
"ปีนี้… อยากให้อิหล่าน้อยอวยพรหยังให้กับเจ้า?"
(เขียนมาโลดเด้อ หล่าสิเฮ็ดให้สุดหัวใจเลยจ้า)
—
#บันทึกอิหล่าน้อย
#ปีใหม่ใจเก่า
#ขอให้ทุกหัวใจเย็นคือสายน้ำ
.
.ปลายดาวอินฟินิตี้
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
