ขุนโจรเหลียงซาน 236 ฉู่อ๋องหวางชิ่ง
ทหารท้องที่ที่ไปกับตูโถวเพื่อจับกุมพวกหวางชิ่งหนีตายกลับมาถึงในคืนนั้น เข้ามาแจ้งแก่เจ้าเมืองจางกู้สิงว่า
“พวกหวางชิ่งรู้ตัวก่อนเตรียมพร้อมรับมือล่วงหน้า ตูโถวและเจ้าทุกข์หวงต๋าจึงถูกสังหารไปแล้วทั้งคู่ พวกคนร้ายหนีไปทางตะวันตก”
จางกู้สิงตื่นตระหนก เช้าวันรุ่งขึ้น ให้ตรวจรายชื่อทหารพบว่าตายไปสามสิบกว่าคน บาดเจ็บอีกสี่สิบกว่าคน จางกู้สิงหารือกับผู้บัญชาการทหารประจำเมือง ส่งมือปราบและทหารจากค่ายออกตามจับกุมอีก แต่พวกคนร้ายเหี้ยมหาญนัก ทหารพ่ายแพ้กลับมาอีก
ส้องโจรเขาห้องมีลิ่วล้อไปสมทบเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ หวางชิ่งพาพวกลงมาปล้นชิงไปทั่ว จางกู้สิงจึงต้องสั่งการไปยังทุกท้องที่ให้เฝ้าระวังและเกณฑ์กำลังมาสมทบเพื่อปราบโจร จางกู้สิงหารือกับหูอิ่วเหวย 胡有为 ผู้บัญชาการทหารจะส่งกำลังไปปราบส้องโจร กองกำลังทั้งสองค่ายกลับแข็งข้อ ทั้งนี้ก็เพราะไม่ได้รับเสบียงและเบี้ยเลี้ยงมาแล้วสองเดือน ท้องกิ่วจะเอาแรงที่ไหนไปรบ
จางกู้สิงจำต้องจ่ายเสบียงและเบี้ยเลี้ยงให้หนึ่งเดือน กลับสร้างความไม่พอใจยิ่งขึ้น ปกติไม่เคยใส่ใจดูแล ถึงเวลาคับขันจึงใยดี แต่พวกที่ยักยอกขูดรีดอยู่เป็นประจำ ยังคงทำเหมือนเดิม พวกทหารจึงลุกฮือขึ้นจับหูอิ่วเหวยฆ่าทิ้งเสีย จางกู้สิงเห็นท่าไม่ดี เก็บท้องตราต่างๆ ไปหาที่หลบซ่อน
เมืองไร้เจ้าเมือง พวกอันธพาลเจ้าถิ่นออกมาสมทบกับทหารที่ก่อความไม่สงบทำการปล้นชิง กองโจรของหวางชิ่งฉวยโอกาสที่เกิดจลาจลเข้ายึดเมืองฝางโจว พวกทหารยอมเข้าเป็นพวก หวางชิ่งจึงได้ฝางโจวเป็นฐานที่มั่น จางกู้สิงในที่สุดก็หนีไม่พ้น ถูกจับสังหาร
หวางชิ่งใช้ทรัพย์ในคลังเมืองฝางโจว รับสมัครทหาร กักตุนเสบียง กงตวน กงเจิ้งที่เคยสู้คดีกับหวงต๋าจนเสียทรัพย์หมดสิ้น ก็มาเข้าร่วมกับหวางชิ่งด้วย เพียงสองเดือน หวางชิ่งรวบรวมทหารได้สองหมื่นกว่านาย ยกทัพไปตีจินเสี้ยน 津县 จู๋ซานเสี้ยน 竹山县 หยุนเซียงเสี้ยน 郧乡县 ได้สามแห่ง หัวเมืองใกล้เคียงรายงานไปยังราชสำนัก ทหารที่ทางราชสำนักส่งมามีเสบียงไม่เพียงพอ ขาดการฝึกฝน วินัยย่อหย่อน จึงถูกกวาดล้างสิ้น
หวางชิ่งยิ่งกำเริบ เข้ายึดได้เมืองหนานเฟิง 南丰府 อันเป็นหัวเมืองใหญ่ ทางราชสำนักส่งกองทัพมาปราบ แต่กลับกลายเป็นว่า ผู้ที่จะมาเป็นแม่ทัพต้องวิ่งเต้นติดสินบน ไฉ้จิง ถงก้วน หรือไม่ก็ หยางเจี่ยน เกาฉิว ซึ่งแน่นอนว่า ต้องถอนทุนคืนจากงบเสบียงและเงินบำรุงกองทัพ เวลาจับโจรก็ไม่จับจริง แต่ไปจับแพะเป็นผลงาน สร้างความเดือดร้อนทั่วกัน ยิ่งผลักดันคนไปเป็นโจร
ทัพโจรของหวางชิ่งยิ่งเติบใหญ่เข้มแข็ง จึงมุ่งลงใต้ ตามคำแนะนำของหลี่จู้ เนื่องจากเป็นชาวจิงหนาน 荆南 จึงทำอุบายแต่งเป็นหมอดูโชคชะตาเข้าเมืองไปปลุกปั่นให้ใจคนรวนเร กระด้างกระเดื่องอยู่ในเมืองผสานกับทัพภายนอก จนยึดเมืองจิงหนานได้ หวางชิ่งคารวะหลี่จู้เป็นเสนาธิการ แล้วตั้งตนเป็น ฉู่อ๋อง 楚王 พวกนายส้องและโจรสลัดพากันมาสามิภักดิ์เพียงสี่ปี หวางชิ่งขยายอิทธิพลเข้ายึดหัวเมืองใหญ่จากซ่งได้หกแห่ง
หวางชิ่งใช้หนานเฟิง 南丰 เป็นเมืองหลวง สร้างตำหนักราชวัง ตั้งรัชศกใหม่ แต่งตั้งพวกที่ร่วมก่อการ ทั้งหลี่จู้ ฟางฮั่น ต้วนเอ้อ ต้วนอู่ ฟ่านเฉวียน กงตวน กงเจิ้ง ชิวเสียงเป็นเสนาอำมาตย์และแม่ทัพตามอย่างราชสำนักซ่ง และอุปโลกน์นางสกุลต้วนขึ้นเป็นมเหสี
หวางชิ่งเริ่มก่อการในปีเซวียนเหอที่หนึ่งจนถึงเซวียนเหอที่ห้า เป็นเวลาห้าปียึดได้มณฑลใหญ่แปดแห่งมี หนานเฟิง 南丰 จิงหนาน 荆南 ซานหนาน 山南 หยุนอัน 云安 อันเต๋อ 安德 ตงชวน 东川 หว่านโจว 宛州 ซีจิง 西京 มีอำเภอในสังกัดรวมแปดสิบหกแห่ง หวางชิ่งสร้างวังสัญจร 行宫 ขึ้นที่หยุนอัน 云安 และตั้งซือจวิ้น 施俊 เป็นเจ้าเมืองปกครองหยุนอัน
ปีเซวียนเหอที่ห้า เป็นปีที่ซ่งเจียงยกทัพปราบเถียนหู่ที่เหอเป่ย ขณะที่ซ่งเจียงพัวพันการศึกอยู่ที่ด่านหูกวน 壶关 นั้น ที่ไหวยซี 淮西 หวางชิ่งตีได้เมืองหยุนอัน และหว่านโจว
เมื่อแรกที่หวางชิ่งให้หลิวหมิ่น 刘敏 บุกโจมตีหว่านโจวนั้น สร้างความแตกตื่นต่อราชสำนักซ่งไม่น้อย เนื่องจากหว่านโจวอยู่ติดกับกรุงตงจิง พวกไฉ้จิงมิอาจปิดความโอรสสวรรค์ เต้าจวินฮ่องเต้ทรงมีพระบัญชาให้ไฉ้อิว ถงก้วนยกทัพไปปราบหวางชิ่ง กอบกู้เมืองหว่านโจว แต่อนิจจาแตกทัพกลับมา เสียเมืองหว่านโจว สะเทือนถึงกรุงตงจิง แต่ไฉ้อิว ถงก้วนเกรงพระราชอาญา ยังคงปิดความไว้
หลิวหมิ่น 刘敏 หลู่เฉิง 鲁成 มีชัยเหนือไฉ้อิว ถงก้วน จึงยกทัพเข้าล้อมเมืองหลู่โจว 鲁州 และเซียงโจว 襄州 ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ซ่งเจียงเสร็จศึกปราบเถียนหู่ และได้รับพระราชโองการให้ยกทัพไปปราบไหวยซี เสื่อไม่ทันอุ่น ม้าไม่ทันพัก ต้องรีบยกทัพสองแสนกว่านายลงใต้ พอข้ามแม่น้ำหวงเหอมา ก็มีหนังสือมาจากเสิ่งย่วนให้ไปช่วยแก้ล้อมเมืองหลู่โจว เซียงโจว ซ่งเจียงเร่งเดินทัพฝ่าอากาศร้อนผ่านมาทางสู้เสี้ยน 粟县 สื้อสุ่ย 汜水 เข้าเขตแดนเมืองหยางตี๋ 阳翟州 ทัพโจรรู้ข่าวจึงเลิกล้อมเมืองหลู่โจว เซียงโจว ถอยทัพกลับไป
เพลานั้น จางชิง ฉยงอิง เย่ชิงซึ่งกุมตัวเถียนหู่มาส่งราชสำนักแล้ว รู้ว่าทัพใหญ่ซ่งเจียงมาปราบหวางชิ่ง จึงมาตั้งรออยู่ที่เมืองอิ่งชาง 颖昌州 ได้กว่าครึ่งเดือนแล้ว พอทัพซ่งเจียงมาถึงจึงมาสมทบ
ซ่งเจียงเชิญเฉินอันฝู่ 陈安抚 เสธ.โหวเหมิง 侯蒙 อาจารย์หลอเจี่ยน 罗戬 พำนักที่เมืองหยางตี๋ ส่วนซ่งเจียงยกทัพออกจากเมืองมา เนื่องจากอากาศร้อนจึงมาตั้งค่ายหลบแดดอยู่ใต้ร่มครึ้มของป่าชายเขาฟางเฉิงซาน 方城山 ให้หมอเทวดาอันเต้าเฉวียนจัดยาบำรุงและดูแลทหารเจ็บไข้ เฒ่าเคราม่วงหวงฝู่ตวนดูแลม้าพาหนะ
อู๋ย่งว่า “ทัพใหญ่มาตั้งในป่า เกรงข้าศึกจะใช้ไฟ”
ซ่งเจียงว่า “กำลังอยากให้ใช้อยู่”
ซ่งเจียงให้ทหารขี้นเนินสูงขึ้นไปบริเวณที่ต้นไม้ร่มครึ้ม เอาไผ่และหญ้าปลูกเป็นเพิงเล็กๆ รายกันไป แล้วแจ้งอุบายแก่เฉียวเต้าชิง
เฉียวเต้าชิงกล่าวกับซ่งเจียงว่า
“เป็นพระคุณที่ท่านแม่ทัพรับมาอยู่ด้วย วันนี้จะแสดงฝีมือเล็กๆ น้อยๆ”
ซ่งเจียงสั่งการให้จางชิง ฉยงอิงนำพลหนึ่งหมื่นไปซุ่มอยู่ที่เชิงเขาฝั่งตะวันออก ให้ซุนอัน เปี้ยนเสียงนำพลหนึ่งหมื่นไปซุ่มอยู่ที่เชิงเขาฝั่งตะวันตก
“คอยฟังสัญญานปืนใหญ่ แล้วเข้าตีพร้อมกัน”
ให้นำเสบียงกองทัพไปไว้ยังที่ราบเชิงเขาฟากทิศใต้ ให้หลี่อิ้ง ไฉจิ้นนำทหารห้าพันเฝ้ารักษาไว้
กงซุนเสิ้งกล่าวกับซ่งเจียงว่า
“อุบายของพี่ท่านดียิ่งนัก แต่ทหารเราร้อนและเหนื่อยล้าจนเจ็บไข้ได้ป่วยกันมาก หากข้าศึกโจมตี อาจเอาชนะข้าศึกไม่ได้ พรตผู้ยากมีกลเม็ดเล็กน้อยช่วยปลดทุกข์ให้เหล่าไพร่พล”
กงซุนเสิ้งก้าวเท้าเหยียบขุยกัง 魁罡 มือซ้ายทำมือสัญลักษณ์ฟ้าร้อง 雷印 มือขวาทำมือสัญลักษณ์กระบี่ 剑诀 ทำสมาธิรับอากาศจากทิศสวิน 巽方 แห่งลม แล้วร่ายมนต์จบหนึ่ง พลันมีกระแสลมเย็นสดชื่นพัดลงมาจากยอดเขา พัดไปทั่วเฉพาะเขาฟางเฉิง พ้นเขตเขาไปยังคงร้อนระอุเช่นเดิม ทหารค่อยเย็นสบายพักผ่อนอยู่หกเจ็ดวัน อันเต้าเฉวียน หวงฝู่ตวนดูแลทั้งคนและม้าจนกำลังวังชาฟื้นฟู
ทางด้านหลิวหมิ่นผู้รักษาเมืองหว่านโจว นับว่าเป็นผู้ช่ำชองพิชัยยุทธในหมู่โจร พวกโจรจึงเรียกฉายาว่า หลิวจื้อป๋อ 刘智伯 ส่งหน่วยสอดแนมมารู้ความว่าซ่งเจียงให้ทหารตั้งค่ายในดงบนเขาเพื่อหลบร้อน จึงว่า
“เจ้าซ่งเจียงนี่ อย่างไรก็ป็นเพียงโจรไพร่หนองน้ำ ไม่รู้พิชัยสงคราม จึงทำการใหญ่ไม่สำเร็จ รอดูข้าเล่นลูกไม้เล็กน้อย เผาทหารสองแสนของเจ้าทิ้งเสียครึ่งหนึ่ง”
หลิวหมิ่นจึงสั่งการให้ทหารเกราะเบาห้าพันนายติดธนูไฟ เชื้อไฟ จัดเตรียมรถสองพันคันบรรทุกหญ้าและไม้แห้ง กำมะถันเชื้อประทุ ใช้คนประจำรถคันละสี่คน ขณะนี้เพิ่งกลางเดือนเจ็ดเป็นช่วงย่างเข้าสู่สารทฤดู อากาศยังร้อน หลิวหมิ่นนำรองแม่ทัพหลู่เฉิง 鲁成 เจิ้งเจี๋ย 郑捷 โค่วเหมิ่ง 寇猛 กู้เฉิน 顾岑 สี่นายและทหารม้าเกราะเบาหนึ่งหมื่น ปลดกระพรวนม้าออก ตามหลังรถเชื้อไฟมา คงเหลือแม่ทัพหานฝาน 韩蘩 ปานเจ๋อ 班泽 อยู่รักษาเมือง
พอเคลื่อนทัพออกจากเมือง ลมใต้ก็โหมมาแรง หลิวหมิ่นชอบใจยิ่งนักว่า “พวกซ่งเจียงแพ้หมดรูปแน่”
เวลายามสาม ทัพโจรอยู่ห่างจากทางใต้ของเขาฟางเฉิงสองลี้เศษ มีหมอกปกคลุมทั่วเขา หลิวหมิ่นว่า
“ฟ้าเป็นใจให้ข้า”
หลิวหมิ่นให้ทหารรัวกลองโห่ร้องข่มขวัญ ให้พลธนูไฟห้าพันระดมยิงและขว้างเชื้อไฟเข้าไปในแนวป่า ให้โค่วเหมิ่ง กู้เฉินนำทหารเข็นรถเพลิงเข้าไปเผาคลังเสบียงที่ตีนเขา ขณะกำลังบุกอยู่กลับต้องร้อง “แย่แล้ว แย่แล้ว”
ลมใต้ที่พัดโหมอยู่ พลันเปลี่ยนทิศสวนทางเป็นลมเหนือ เฉียวเต้าชิงใช้เวทเรียกลมพัดกลับมา นอกจากไฟไหม้ย้อนมา ยังมีธนูไฟดังงูทองมังกรเพลิงระดมยิงมาจากบนเขาใส่ทหารที่บุกเข้ามาและค่ายที่ตั้งด้านหลัง เผาทหารโจรจนหัวหูหน้าตาไหม้หมด
军机固难测，贼人妄擘划
放火自烧军，好个刘智伯！
กลศึกลึกสุดหยั่ง
โจรน่าชังพลั้งแผลงผล
วางเพลิงเผาพวกตน
เก่งเกินคนหลิวจื้อป๋อ
ซ่งเจียงให้หลิงเจิ้นยิงปืนสัญญาน จางชิง ฉยงอิงจากตะวันออก ซุนอัน เปี้ยนเสียงจากตะวันตกกระหนาบเข้ามา ทหารโจรแตกพ่ายยับเยิน หลู่เฉิงถูกซุนอันใช้กระบี่ฟันขาดสองท่อน เจิ้งเจี๋ยถูกฉยงอิงซัดหินใส่ตกม้า จางชิงตามมาแทงด้วยทวนตาย กู้เฉินถูกเปี้ยนเสียงแทงตาย โค่วเหมิ่งถูกทหารรุมสับตาย ทหารโจรสองหมื่นสามพันถูกไฟเผาตายไปเสียครึ่งหนึ่ง ที่เหลือแตกหนีกระจัดกระจาย รถเพลิงสองพันคันไหม้หมดสิ้น เหลือเพียงหลิวหมิ่นกับทหารสี่ร้อยนายรอดกลับไปหว่านโจว
ทัพซ่งไม่มีทหารสูญหายแม้รายเดียว ยึดได้ม้าศึก ชุดเกราะและยุทโธปกรณ์จำนวนมาก จางชิง ซุนอันกลับมารายงานความชอบ ซุนอันส่งมอบศีรษะหลู่เฉิง จางชิง ฉยงอิงส่งมอบศีรษะเจิ้งเจี๋ย เปี้ยนเสียงส่งมอบศีรษะกู้เฉิน ซ่งเจียงให้บันทึกความชอบเฉียวเต้าชิงเป็นเอก จางชิง ฉยงอิง ซุนอัน เปี้ยนเสียงรองลงไป
อู๋ย่งว่า “แผนของพี่ท่านล้ำเลิศนัก ทำลายขวัญศัตรูสิ้น แต่ชัยภูมิเมืองหว่านโจวนั้นดียิ่ง หากพวกโจรเพิ่มทหารตั้งรับ ยากจะตีแตก ขณะนี้ลมสารทเริ่มพัด ทหารเราพักหายเหนื่อยแล้ว ควรฉวยโอกาสที่ในเมืองยังเสียขวัญเร่งเผด็จศึกเสีย ก่อนอื่นควรแบ่งทหารไปตั้งสกัดทัพที่จะยกมาหนุนจากทางเหนือและใต้”
ซ่งเจียงจึงสั่งการให้กวนเสิ้ง ฉินหมิง หยางจื้อ หวงซิ่น ซุนลี่ เซวียนจ้าน เห่าซือเหวิน เฉินต๋า หยางชุน โจวทงนำพลสามหมื่นไปตั้งค่ายทางตะวันออกของเมืองสกัดทัพหนุนจากทางใต้
ให้หลินชง ฮูหยันจว๋อ ต่งผิง สว่อเชา หันเทา เผิงฉี่ ซ่านถิงกุย เว่ยติ้งกว๋อ โอวเผิง เติ้งเฟยนำพลสามหมื่นไปตั้งค่ายทางตะวันตกสกัดทัพหนุนจากทางเหนือ
ซุนอันนำขุนพลสามิภักดิ์ใหม่จากเหอเป่ยอาสาเข้าตีเมือง ซ่งเจียงจึงให้จางชิง ฉยงอิงเป็นแม่ทัพนำพวกขุนพลสิบเจ็ดนายมี ซุนอัน หม่าหลิง เปี้ยนเสียง ซานสื้อฉี ถังปิน เหวินจ้งหยง ชุยเหย่ จินติ่ง หวงเยว่ เหมยวี่ จินเจิน ปี้เสิ้ง พานซวิ่น หยางฟาง เฝิงเซิง หูปี้ เย่ชิงนำพลห้าหมื่นเข้าโจมตีเมืองหว่านโจว
ซ่งเจียง หลูจวิ้นอี้ อู๋ย่งรื้อถอนค่ายใหญ่จากเขาฟางเฉิง มุ่งลงใต้ ตั้งค่ายใหม่ห่างจากเมืองหว่านโจวมาทางใต้ราวสิบลี้ แล้วสั่งการให้หลี่หยุน ทังหลง เถาจงว่างเร่งสร้างเครื่องกระทุ้งและปีนเมืองส่งให้จางชิง
จางชิงตั้งล้อมเมืองไว้ทุกด้าน แต่เข้าตีติดต่อกันเจ็ดวันยังไม่แตก ฝ่ายหลิวหมิ่นนับแต่ถูกอุบายซ่งเจียงหนีกลับมาแล้วก็รีบทำหนังสือรายงานหวางชิ่งที่หนานเฟิงขอกำลังเสริม อีกทั้งขอกำลังเสริมไปยังเมืองข้างเคียง
จางโซ่ว 张寿 นำทัพจากหยู่โจว 汝州 ทางเหนือมาช่วยถูกทัพหลินชงสกัดไว้สังหารจางโซ่วตาย ทัพจากอันชาง 安昌 อี้หยาง 义阳 ทางใต้ ยกมาช่วยถูกกวนเสิ้งสกัดไว้จับเป็นไป่เหยิน 柏仁 จางหยี 张怡 แม่ทัพทั้งสองได้ส่งตัวให้ซ่งเจียง
หลี่หยุนสร้างอุปกรณ์เสร็จส่งให้จางชิง ซุนอันนำทัพตีเมืองหว่านโจวแตกจับเป็นหลิวหมิ่นได้ นายทัพรองถูกสังหารสิ้น ซ่งเจียงยกทัพเข้าเมืองให้ปลอบขวัญชาวเมือง บันทึกความชอบของพวกกวนเสิ้ง หลินชง จางชิง ซุนอัน แล้วรายงานชัยชนะไปยังเฉินอันฝู่ที่เมืองหยางตี๋ และเชิญให้ย้ายมาอยู่ที่เมืองหว่านโจว เฉินอันฝู่จึงย้ายมาพร้อมเสธ.โหวเหมิง 侯蒙 อาจารย์หลอเจี่ยน 罗戬
ตอนก่อนหน้า : นายส้องเขาห้อง
ตอนถัดไป : อุบายรักษาเมืองหว่านโจว
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
