ความคิดเห็นบนคำถาม
คำตอบ (14)
- สำหรับปุถุชนคนธรมดาอย่างผมพบว่าโดยพื้นฐานการให้น่าจะดีกว่าแต่ว่าถ้าให้อย่างเดียวนี่เหนื่อยนะครับในขณะที่ถ้าเลือกจะรับอย่างเดียวระยะยาวจะเศร้า...
- การให้...ถ้าเราให้ในสิ่งที่เรามีเพียงพอแล้วย่อมเป็นการให้ที่มีความสุขและได้กุศล..แต่ถ้าการให้ที่เรายังต้องใช้ต้องดิ้นรนมันก็เป็นการให้ที่ไม่ถูกต้องและไม่ได้กุศลเช่น..ไปกู้เงินเขามาเพื่อจะทำบุญหรือบริจาคการรับ...ถ้าการรับในสิ่งที่เรายังไม่เคยมีไม่เคยได้ก็ย่อมจะมีความสุขเช่...
- การให้ มีความสุขที่สุดค่ะ"ผู้ให้" ย่อมเป็นที่รักของคนทั่วไปเราภูมิใจที่ได้เป็นผู้ให้นะคะ เราให้ด้วยใจ แสดงว่าเรามีเพียงพอที่จะให้และแบ่งปัน.....
- เท่ากันจ๊ะ🥰🥰🥰เราให้เราก็มีความสุขที่ได้ให้เรารับเราก็มีความสุขที่ได้รับมีความสุขทั้งผู้ให้และผู้รับ😇😇
- อันมี่จริง มันเท่าเทียมมากกว่าเพราะ ไม่มีใครให้อย่างเดียวโดยไม่ได้รับไม่มีใครรับอย่างเดียวโดยไม่ได้ให้เราจึงควรเป็นผู้ให้ที่ยิ่งใหญ่ และเป็นผู้รับที่ยอดเยี้ยม...
- น่าจะพอๆๆกันค่ะ-ทั้งรับ/ทั้งให้1.การให้เราสบายใจได้ให้สิ่งดีๆกับคนที่เรารัก.คิดถึง.ห่วงใยเค้า ไม่มีข้อเเม้ใดๆ...
- ทั้งสองค่ะ มันคือความสมดุล แม้จะเป็นผู้ให้ตลอด สิ่งที่เค้าได้รับก็คือความสุขไงคะ จะแยกออกยังไง
- 1) ททมาโน ปิโย โหติผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก2) มีกรณีศึกษาอันหนึ่งที่ผมอยากจะหยิบยกขึ้นมาเล่าให้ฟังครับ...
- 9
