เรื่องเล่าคั่นเวลา : Bill Gates (Special Edition)
ก่อนที่จะพูดถึงเรื่องราวของ บิล เกตส์ ใน Ep:5 ขอคั่นเวลาด้วยการเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับเลขาคนสำคัญ และเรื่องเล่าตลกๆ ของเขาและเหล่าพนักงานของไมโครซอฟต์ ที่สำนักงานแห่งแรกในอัลบูเคอร์กี้ก่อนนะคะ...มีแอบเฉลยด้วยนะว่าในที่สุดแล้วเค้าย้ายสำนักงานไปที่ไหน...
หลังจากที่ไมโครซอฟต์เปิดตัวมาได้ระยะหนึ่ง งานด้านเอกสารก็มีมากขึ้นจำเป็นต้องมีเลขาและคนที่ถูกเลือกคือ มิเรียม ลูโบว์
มิเรียม ลูโบว์ เป็นแม่บ้านที่ต้องเลี้ยงลูก 4 คน ไม่ได้ทำงานมาเป็นเวลานาน และตอนเห็นประกาศรับสมัครของไมโครซอฟต์ เธอก็อายุ 42 แล้ว
เธอไม่มีความรู้เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์หรือซอฟต์แวร์ใดๆ ทั้งสิ้น เธอจึงไม่มีหวังเลยสำหรับงานนี้ แต่ไม่รู้ทำไมพวกเขาจึงเลือกเธอ...
วันแรกในการทำงานเธอได้พบกับอัลเลนและคนอื่นๆ เมื่อเธอถามถึงประธานบริษัทพวกเขาก็บอกว่าประธานไปพบลูกค้า จะมาที่สำนักงานอีกในสองสามวันข้างหน้า
ลูโบว์ ไม่มั่นใจว่าเธอทำงานอยู่กับบริษัทที่ทำธุรกิจอะไรกันแน่ ในห้องทำงานมีเครื่องคอมพิวเตอร์อยู่ทุกหนทุกแห่ง
พนักงานทุกคนตั้งหน้าตั้งตาพิมพ์อะไรบางอย่างลงบนคีย์บอร์ด แล้วก็สร้างเอกสารต่อเนื่องยาวเป็นปึกๆ ในตอนบ่ายของทุกวัน
เธอเริ่มเรียนรู้ว่าสิ่งที่โปรแกรมเมอร์ของไมโครซอฟต์พิมพ์ลงไปบนเครื่อง จะถูกส่งไปที่คอมพิวเตอร์ของโรงเรียนแห่งหนึ่ง...ซึ่งเธอมีหน้าที่ไปรับเอกสารเหล่านั้น...
เมื่อสามีของเธอถามว่าซอฟต์แวร์คืออะไร ????
เธอก็เล่าให้สามีฟังว่าซอฟต์แวร์คือกระดาษคอมพิวเตอร์ที่มีเครื่องหมายแปลกๆ จำนวนมาก สามีเธอไม่มีความรู้เกี่ยวกับเรื่องดังกล่าวจึงได้แต่ฟังเรื่องที่เธอเล่า
คือประมาณว่าเรื่องนี้มันใหม่มากในยุคนั้น หลายคนยังไม่รู้จักและไม่เข้าใจ
หลังจากเธอเข้ามาทำงานไม่กี่วันก็มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งก้าวเข้ามาในสำนักงานยิ้มให้เธอ ก่อนที่จะเดินเข้าไปใช้เครื่องคอมพิวเตอร์ในห้องของประธานบริษัท
😱 เป็นเรื่องละซิ!!!!!!
ลูโบว์เคยได้รับคำอธิบายว่า “ห้ามคนที่ไม่ได้รับอนุญาตเข้าไปใช้คอมพิวเตอร์ของประธานบริษัทเด็ดขาด!”
เธอรีบวิ่งไป บอกพนักงานคนอื่นว่ามีเด็กหนุ่มคนหนึ่งกำลังเข้าไปยุ่งกับเครื่องคอมพิวเตอร์ของประธาน แต่ไม่มีใครสนใจเธอเลย
พนักงานคนหนึ่งบอกกับเธอว่า… “ไม่มีเด็กที่ไหนหรอก นั่นแหละประธานของเรา”
“?!?!?!?!?!”
ลูโบว์เดินกลับไปทำงานต่อด้วยความแปลกใจ แล้วก็เดินกลับมาอีกครั้งเพื่อถามว่า “ประธานของเราอายุเท่าไหร่?”
“21”
ลูโบว์เริ่มลังเลว่าเธอทำงานอยู่กับบริษัทประเภทไหนกันแน่ บริษัทที่ประธานดูเหมือนจะเป็นเด็กที่มีอายุเพียง 16 ปีเนี่ยนะ มีอะไรกำลังเล่นตลกกับเธอหรือเปล่า….
(คือเฮียเกตส์แกหน้าเด็กมาก ขนาดเคยมีลูกค้าโทรมาจากสนามบินถามว่าคนที่ไปรับเขาหน้าตาเป็นยังไง ลูโบว์จะอธิบายว่าเด็กหนุ่มผมบลอนด์ อายุประมาณ 16 ปี ใส่แว่นหนาๆ ที่ดูเหมือนจะมาจากโลกอื่นนั่นแหละ แล้วลูกค้าก็หาเค้าเจอทุกครั้ง)
....หลังจากเลิกงานเธอเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับประธานไมโครซอฟต์ให้สามีฟัง สามีแนะนำให้เธอตรวจสอบให้แน่ใจว่าบริษัทจะมีเงินจ่ายให้เธอตอนสิ้นเดือนหรือเปล่า
ลูโบว์พยายามสืบให้ได้ว่า เด็กหนุ่มในสำนักงานเหล่านี้นั่งพิมพ์อะไรกันหน้าเครื่องคอมพิวเตอร์ของตัวเอง เธอพยายามอ่านเอกสารที่เธอไปรับจากศูนย์คอมพิวเตอร์ของโรงเรียน ซึ่งมันทำให้ยิ่งงงมากขึ้นเพราะคำต่างๆ ที่เจอเต็มไปด้วยเครื่องหมายแปลกๆ ที่เธอไม่เข้าใจ
นอกจากนี้เธอยังมักจะได้ยินคำพูดแปลกๆ จากเหล่าพนักงานของบริษัท เช่นคำว่า เบสิก ฟอร์แทรน แรม หรือบางทีก็มีประโยคที่ฟังไม่รู้เรื่อง เช่น โปรแกรมของผมแครช...
เธอพยามทำความเข้าใจกับภาษาเหล่านี้และพนักงานทุกคนในไมโครซอฟต์ก็สอนให้เธอรู้จักมันมากขึ้น
ลูโบว์ พบว่าเกตส์ เป็นเด็กหนุ่มที่ทำงานหนักมาก เขาทำงานตลอดเจ็ดวัน บางครั้งก็ไม่ได้ออกจากออฟฟิศเลยเป็นเวลาหลายๆ วัน เมื่อเธอมาถึงที่ทำงานในตอนเช้าก็จะพบเกตส์นอนหลับอยู่บนพื้นห้อง
ด้วยความที่เธออายุมากกว่าเกตส์ถึง 20 กว่าปี เธอจึงทำหน้าที่เหมือนแม่ที่ต้องคอยดูแลลูก เธอต้องคอยเตือนเขาเกี่ยวกับเวลาอาหาร เวลาพักผ่อน การดูแลสุขภาพ และที่สำคัญคือ คอยเคลียร์ใบสั่งข้อหาขับรถเร็วให้เขาด้วย
เนื่องจากสำนักงานของไมโครซอฟต์ อยู่ใกล้กับสนามบินใช้เวลาขับรถเพียง 2-3 นาทีเท่านั้น เวลาที่เกตส์ต้องเดินทางโดยเครื่องบิน เขามักจะขับรถพอร์ชคันเก่งไปที่สนามบินพร้อมลูโบว์ และให้เธอเป็นคนขับกลับ
เกตส์พยายามเสียเวลาที่สนามบินให้น้อยที่สุด โดยออกจากสำนักงานก่อนเวลาขึ้นเครื่องไม่เกิน 5 นาทีแล้วขับรถด้วยความเร็วสูงสนุกสนานกับสัญญาณไฟจราจรและเครื่องหมายกำหนดต่างๆ เพื่อไปให้ทันเวลาอย่างเฉียดฉิว
เกตส์มักทำเหมือนเขากำลังสนุกกับเกมรถแข่ง จนในที่สุดลูโบว์ทนไม่ได้ขอให้เขาออกจากสำนักงานเร็วขึ้นอีกนิด ไม่เช่นนั้นเธออาจจะตื่นเต้นจนหัวใจวายเอาได้ง่ายๆ
เรื่องราวขำๆ อีกเรื่องหนึ่งของเหล่าพนักงานในไมโครซอฟต์ที่อัลบูเคอร์กี้คือเรื่องของ บ็อบ โอเรียร์ พนักงานคนล่าสุดก่อนที่จะย้ายไปยังสำนักงานแห่งใหม่
ในระยะแรกที่เข้ามาทำงาน โอเรียร์มาทำงานเหมือนพนักงานในบริษัททั่วๆ ไป ที่เข้างานเช้าและเลิกงานในตอนเย็น ซึ่งแตกต่างจากโปรแกรมเมอร์คนอื่นๆ ของไมโครซอฟต์
วันหนึ่งเมื่อเขามาถึงที่ทำงานตอน 9 โมงเช้า เขาตกใจมากเมื่อเห็นเกตส์นอนหมดสติอยู่บนพื้น...เขารีบร้องตะโกนให้คนช่วยและเรียกรถพยาบาล
หลังจากวันนั้นเขาก็เริ่มเข้าใจและคุ้นเคยกับสภาพดังกล่าวและเดินข้ามคนที่นอนอยู่บนพื้นทุกเช้าที่เข้ามาทำงาน
เรื่องราวความทรงจำในช่วง 2-3 ปีแรกของไมโครซอฟต์ที่สำนักงานในอัลบูเคอร์กี้ ก่อนที่จะย้ายไปยังสำนักงานแห่งใหม่ที่ซีแอตเติลเป็นเรื่องที่เหล่าพนักงานในยุคบุกเบิกพูดถึงกันเสมอ
เอาละแอบเฉลยไปแล้วนะว่าสำนักงานแห่งใหม่ของไมโครซอฟต์ไม่ได้ย้ายไปอยู่ใน ซิลิคอนวัลเล่ย์ อย่างที่ใครหลายๆ คนอยากให้ไป แต่ตั้งอยู่ที่ซีแอตเติลบ้านเกิดของเกตส์และอัลเลนนั่นเอง
การย้ายครั้งนี้ทำให้เกตส์เจอคนคนหนึ่งที่ผลิตของบางอย่างไว้ และสิ่งนั้นมันเข้ากันได้ดีกับโปรเจ็คล่าสุดที่พวกเขาทำค้างไว้ในอัลบูเคอร์กี้
อยากรู้มั้ยคะว่ามันคืออะไร….ไม่อยากจะบอกเลยว่า...รอติดตามในตอนหน้านะคะ
พนักงานยุคแรกที่สำนักงานในอัลบูเคอร์กี้ในปี 1978
การรวมตัวกันของพนักงานยุคแรกในไมโครซอฟต์ ในปี 2008 (เจ้เสื้อแดงคนกลางนั่นคือลูโบว์ คนที่ทุกคนในนี้เรียก "แม่"
- 7
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
