นิทาน วัวขาวดำ
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ ดินแดนอันไกลโพ้น ที่ฟาร์มแห่งหนึ่ง มีลูกวัวตัวหนึ่งถือกำเนิดขึ้น โดยที่ร่างครึ่งซีกของมันสีขาว และอีกครึ่งซีกสีดำ นับเป็นวัวที่มีสีประหลาดโดยแท้ เพราะเพื่อนๆของมันไม่เป็นสีขาวล้วน ก็ดำล้วน และด้วยความที่มันแตกต่างจากเพื่อนๆจึงไม่เคยมีใครเล่นกับมันเลย
วัวขาวดำเหงามาก ได้แต่ดูเพื่อนๆเล่นกัน ทุกวันเจ้าวัวขาวดำได้แต่หมกตัวอยู่แต่ที่กองฟางใกล้โรงนา และได้แต่ถามพระเจ้าว่า ทำไมท่านถึงสร้างให้ข้าแตกต่างจากคนอื่น ซึ่งคำถามนี้ก็ไม่เคยมีเสียงสะท้อนอะไรมาจากสวรรค์
วัวขาวดำจึงได้แต่แอบร้องไห้ และผ่านวันคืนอันโหดร้ายอยู่อย่างโดดเดี่ยว
วันหนึ่งราชารับสั่งให้นำวัวสีขาวของอาณาจักรเพื่อออกมาบูชายัญก่อนที่จะส่งทหารไปรบ เพื่อเป็นการเอาฤกษ์เอาชัย วัวขาวดำแอบได้ยินชาวนาคุยกันเพราะอยู่ใกล้กับที่หมกตัวของมัน หลังจากที่ได้ยินข่าวร้ายเช่นนี้ มันก็ได้แต่พยายามออกไปเตือนเพื่อนๆที่เป็นวัวสีขาวให้หลบหนีไป แต่เพื่อนๆวัวสีขาวกลับไม่เชื่อ และยังคิดว่าเจ้าวัวขาวดำสร้างเรื่องโกหกเพื่อให้ตัวเองเด่น
หลังจากนั้นก็มีราชโองการจับวัวสีขาวมาจริงๆ วัวสีขาวทั้งหมดถูกต้อนเข้าวังเพื่อไปทำการบูชายัญตามที่พระราชารับสั่ง ไม่มีวัวสีขาวหลงเหลืออยู่ในเมืองอีกต่อไป ส่วนวัวขาวดำก็ใช้วิธีแอบอยู่ในกองฟางและหันครึ่งซีกที่เป็นสีดำออกมา จึงไม่ถูกจับไป
หลังจากนั้นวันคืนก็ผ่านไป เหล่าวัวกังวลและกลัวเหตุการณ์ดังกล่าวมากว่าจะมีการจับวัวสีดำไปบ้าง และความกลัวก็ไม่ผิดกับที่คาดการณ์ เนื่องจากกองทัพของพระราชารบชนะมา และพระราชาต้องการบำรุงขวัญทหารกล้า จึงมีรับสั่งให้กวาดต้อนวัวสีดำทุกตัวในเมืองมา เพื่อนำมาทำเป็นอาหารเลี้ยงกองทัพ เพราะในตอนนั้นวัวสีดำจัดเป็นเนื้อที่มีราคาแพงและรสชาติดี
ข้างวัวขาวดำ ก็แอบไปได้ยินข่าวมาอีกจากที่มันหมกตัวที่เดิม คราวนี้มันเร่งฝีเท้ามากกว่าตอนแจ้งข่าวครั้งแรก เพื่อไปบอกให้ฝูงวัวสีดำรู้ตัว วัวดำหนุ่มตัวหนึ่งทำท่าจะเอ่ยปากขับไล่มันกลับไป แต่จ่าฝูงของมันห้ามเอาไว้ และบอกให้ฟังวัวขาวดำพูดก่อน
หลังจากที่ทราบข่าวร้าย วัวสีดำทั้งฝูงจึงคิดว่าอยู่ไม่ได้เสียแล้ว เพราะมีบทเรียนจากฝูงวัวขาวคราวที่แล้ว ทุกตัวได้พากันรวมพลังเพื่อหักรั้วกั้นออกไปได้ ก่อนออกไปหัวหน้าฝูงวัวดำได้ชักชวนวัวขาวดำไปด้วย แต่พวกลูกฝูงหลายๆตัวยังรับไม่ได้ วัวขาวดำจึงได้แต่วิ่งตามทิ้งระยะห่างเป็นตัวสุดท้าย
ผลจากการวิ่งติดต่อกัน ทำให้วัวเด็กซึ่งเป็นลูกของวัวหนุ่มที่ทำท่าจะไล่วัวขาวดำ พลัดออกจากฝูงใหญ่ และมีอาการเจ็บขา ข้างฝูงวัวดำเมื่อวิ่งเข้าป่าไปได้ก็คิดว่าคงรอดแล้ว จ่าฝูงจึงได้ทำการตรวจนับจำนวนวัวดำทั้งหมด จึงทำให้ได้รู้ว่าวัวเด็กได้หายไปหนึ่งตัว ข้างวัวหนุ่มรู้สึกกระวนกระวายเป็นอันมากและพยายามจะวิ่งกลับไป แต่หัวหน้าฝูงได้ห้ามเอาไว้เพราะกลัวที่จะไปชักนำพวกมนุษย์ที่จะออกไล่ล่าฝูงของตน วัวหนุ่มได้แต่กล้ำกลืนรับคำสั่งจ่าฝูงอย่าเสียมิได้
ข้างฝ่ายวัวเด็กหลังจากมันพลัดออกจากฝูงก็ได้แต่เดินวนเป็นวงกลมด้วยความกระวนกระวาย ทันใดนั้นเองมันก็ได้ยินเสียงของพวกมนุษย์และคิดว่าอาจเป็นวาระสุดท้ายของมัน ทำให้น้ำตาของมันค่อยๆซึมออกมา
เสียงมนุษย์ใกล้เข้ามาทุกที และตัวมันเองก็ไม่รู้จะทำอย่างไร นอกจากยืนให้ชิดกำแพงที่สุดเหมือนเป็นที่พึ่งพิงสุดท้าย ทันใดนั้นเองก่อนที่พวกมนุษย์จะมาถึง กลับเป็นวัวขาวดำซึ่งรั้งท้ายมาถึงก่อน พอเห็นวัวเด็ก มันก็เข้าใจทันทีว่าน่าจะพลัดหลงจากฝูงและพวกมนุษย์ก็ใกล้เข้ามาถึงแล้ว มันจึงได้ใช้อุบายเดิมด้วยการหันส่วนสีดำเข้าหากำแพง และใช้ความใหญ่โตของร่างการบังวัวเด็กเอาไว้
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะโชคช่วยด้วยหรืออย่างไร ทำให้เงาของหลังคาและกำแพงกลมกลืนไปกับส่วนสีดำของมัน และเมื่อมนุษย์เห็นเป็นวัวสีขาวยืนอยู่ ก็ไม่ได้ใส่ใจเพราะเป้าหมายของพวกเขาคราวนี้คือวัวสีดำเท่านั้น
เมื่อรอดพ้นวิกฤติอันตราย วัวขาวดำก็ได้พาวัวเด็กไปส่งฝูงอย่างปลอดภัย หลังจากนั้นฝูงวัวดำก็ได้ต้อนรับสมาชิกใหม่ก็คือวัวขาวดำอย่างเป็นทางการเสียที
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ถึงแม้พระเจ้าจะไม่ได้สร้างเราเหมือนดังเช่นคนอื่นๆ อาจไม่ได้สมบูรณ์เพียบพร้อม แต่เมื่อเกิดมาแล้วทุกคนต่างต้องรับภาระหน้าที่ ที่แตกต่างกัน และในความต่างนั้นเราอาจค้นพบหน้าที่ หรือพรสวรรค์อย่างอื่นก็ได้เหมือนดังเช่นวัวขาวดำซึ่งใช้สีของมันแต่ละแถบให้เกิดประโยชน์ และที่สำคัญไปกว่านั้น จงมีใจที่รักเพื่อนมนุษย์เช่นวัวขาวดำ ที่ตั้งใจจะช่วยฝูงวัวทุกครั้งที่ได้ยินข่าว ไม่จำเป็นต้องถือโกรธโชคชะตาใดๆ เพราะเมื่อทำดีแล้ว สักวันต้องมีคนเห็นคุณค่าและให้การต้อนรับเราเอง
Original Story by review.everything.jinglebell
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
