Photograph
Pairing: Ryan Reynolds/Tom Holland
Loving can hurt. Loving can hurt sometimes.
"ทอม ฉันขอโทษ" ไรอันพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย เขาก้มมองคนตัวเล็กที่ร้องไห้ไม่หยุด
"คุณแกล้งผมอีกแล้ว คุณก็รู้ว่าผมเป็นห่วงคุณแค่ไหนไรอัน!" ชายหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงตัดพ้อ
ไรอันเล่นพิเรนท์อะไรกับคริสไม่รู้ แต่เขาให้คริสโทรมาบอกทอมว่าเขาอยู่โรงพยายาบาล เนื่องจากประสบอุบัติเหตุรถชน แน่นอนว่าทอมรีบพุ่งตัวออกมาจากโรงเรียนทันที เขาไม่สนใจด้วยซ้ำว่าถ้ากลับไปเขาจะโดนทำโทษแน่ๆ แต่เขาก็มา เพราะเขากลัว... ไรอันไม่เหมือนเวด เขาไม่มีฮีลลิ่งแฟคเตอร์ เขาไม่ได้เป็นอมตะ ทอมกลัวว่าจะไม่ได้ใช้เวลาในช่วงสุดท้ายของชีวิตอยู่กับไรอัน เขากลัวเหลือเกิน...
But It's the only thing that I know.
"ฉันดีใจนะ...ที่นายเป็นห่วงฉัน เพราะฉันก็รักนาย ทอม ฮอลแลนด์ ฉันรักนายจริงๆ" ไรอันกอดอีกคนไว้ เขาลูบผมสีเฮเซลนัทของทอมเบาๆ
When it gets hard. I know it can gets hard sometimes.
"ฉันได้ตั๋วหนังเรื่อง Transformer มา เย็นนี้ไปดูด้วยกันมั้ย?" ไรอันถามเด็กหนุ่มทางโทรศัพท์ ในมือเขาถือตั๋วหนังสองใบ ใบหน้าฉาบด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข
"ผมขอโทษนะไรอัน แต่โปรเจกต์ผมยังไม่เสร็จเลย คืนนี้ผมคงกลับช้า ไว้คราวหน้านะครับไรอัน" คำตอบจากทอมทำให้ดวงตาของไรอันหม่นลง เขาแทบจะขยำตั๋วหนังทิ้งซะเดี๋ยวนี้ เขาไม่ได้เจอกับทอมมาเป็นอาทิตย์แล้ว ไรอันแอบน้อยใจเล็กๆ เมื่อคิดว่าทอมอาจจะนอกใจเขาก็ได้ แม้แต่วันนี้เป็นวันเกิดเขา ทอมก็ดูจะลืมเรื่องนี้ไปแล้ว
It is the only thing that make us feel alive.
"อ้อ แล้วก็...สุขสันต์วันเกิดนะครับไรอัน ขอโทษที่บอกช้า แต่วันศุกร์นี้ผมจะทำสเต๊กชดเชยให้คุณที่คอนโดนะครับ" แน่นอนว่าถึงจะไม่มีประโยคหลัง แค่คำว่าสุขสันต์วันเกิดก็ทำให้ไรอันรู้สึกดีได้ ความเหนื่อยล้าทั้งหมดถูกกำจัดให้หายไปราวกับเวทย์มนตร์ คงจริงที่แค่ประโยคสั้นๆทำให้คนคนนึงยิ้มจนเป็นบ้าได้ หากมันมาจากคนที่เขาชอบ
และแน่นอนว่าเขาชอบทอม ฮอลแลนด์
ชอบจนเขารู้สึกว่ามันเป็นความรักไปแล้ว
เขาแค่ตกหลุมรักเด็กดื้อที่ชื่อว่าทอม ฮอลแลนด์ซ้ำๆ
แค่นั้นเอง...
We keep this love in a photograph. We make this memory for ourselves.
"ตอนนั้นที่เราไปฮาวายนี่ครับ?" ทอมถามเมื่อเห็นรูปหนึ่งในโทรศัพท์ของไรอัน ตอนที่เขากำลังปัดรูปเพื่อดูภาพเก่าๆ
"ใช่ ตอนนั้นฉันจำได้ว่าฉันบอกรักนายที่นั่นด้วย แต่นายมัวแต่มองพระอาทิตย์จนไม่ได้ยินเสียงฉัน" ไรอันพูดด้วยน้ำเสียงหงอยๆ จนทอมต้องหลุดหัวเราะออกมา
"งั้นให้ผมชดใช้ให้ได้มั้ยครับ?" ทอมเงยหน้าถามไรอัน
"เอาสิ จะทำยังไงล่--" เสียงของไรอันขาดหายเมื่อทอมดันตัวขึ้นไปหอมแก้มคนแก่กว่า แล้วกระซิบเบาๆที่หูอีกฝ่าย
"ผมรักคุณนะไรอัน รักตั้งแต่ก่อนไปฮาวาย จนตอนนี้ผมก็ยังรักคุณเหมือนเดิม..."
บางที่ไรอันก็คิดว่าข้อดีของการมีแฟนเด็กขี้อ้อนมันเป็นแบบนี้นี่เอง...
Where our eyes are never frozen. Hearts are never broken. Times forever frozen still.
"นายแพ้แล้วทอม ฮ่าๆ" ไรอันหัวเราะ เมื่อเกมส์แข่งจ้องตาของพวกเขามีผู้แพ้เป็นทอม เพราะพัดลมที่เป่าใส่หน้าเขาเต็มๆ จนทอมแสบตา
"คุณขี้โกงนี่ไรอัน!" ทอมทุบอกไรอันไปหนึ่งทีใบหน้าของเด็กหนุ่มบูดเบี้ยว
"ฮะๆ แต่นายยังได้รางวัลปลอบใจนะทอม" ชายแก่ยิ้มเผล่ ส่วนทอมได้แต่ทำหน้างุนงง
"อะไรครับ? ถ้าเป็นแพนเค้กไหม้ๆของคุณผมไม่เอานะ---" เสียงของทอมขาดห้วง เมื่อไรอันประกบริมฝีปากลงมา มันเป็นช่วงเวลาสั้นๆ แต่ก็ทำให้ทอมแทบจะหัวใจวายอยู่ตรงนั้น แค่นั้นไม่พอ คำพูดถัดมาของไรอันก็ทำให้ใบหน้าทอมเห่อร้อน ก่อนจะขึ้นสีแดงดั่งมะเขือเทศสุกปลั่ง
"Of course darling.I mean my heart❤️"
ให้ตายสิ...ไรอันนี่อันตรายจริงๆ...
So you can keep me. Inside the pocket of your ripped jeans.
"เจอกันเดือนหน้านะครับ" ทอมโบกมือให้ไรอัน
หลังจากมหาลัยที่นิวยอร์กปิดเทอม ทอมก็ถูกน้องๆจอมแสบทั้งสามเรียกร้องให้กลับไปลอนดอน แน่นอนว่าทอมที่ตามใจน้องๆย่อมไม่ขัดอะไรอยู่แล้ว นั่นทำให้เขาจะไม่ได้เจอไรอันอีกหนึ่งเดือน ทอมจึงแก้ปัญหานี้ด้วยการ...
"อย่าลืมส่งรูปนายมาล่ะ! ต้องส่งมาทุกวันนะ! แล้วก็ต้องส่งข้อความาหาด้วย!"
ตามนั้นแหละ... แต่ก็ช่วยไม่ได้นี่นา ก็ไรอันน่ะ ดูท่าทางจะตกไปในหลุมที่ชื่อว่า 'ทอม ฮอลแลนด์' จนถอนตัวไม่ขึ้นซะแล้วล่ะ
Holding me closer till our eyes meet. I won't ever let you go.
"จะรอนะ" ไรอันพูดเสร็จก็ดึงทอมเข้ามากอดแนบตัว แล้วประทัมริมฝีปากลงบนหน้าผากทอมเบาๆ
Wait for me to come home.
"ครับ ช่วยรอผมด้วยนะครับ ไรอัน" ทอมยิ้มจนตาหยี เขาถอยห่างออกมาแล้วยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปคนตรงหน้าอย่างรวดเร็วจนไรอันห้ามไม่ทัน
"ตึ๊ง" หลังจากที่ทอมเข้าเกตไปได้ไม่นาน เสียงแจ้งเตือนทวิตเตอร์ของไรอันก็ดังขึ้น ไรอันปลดล็อกหน้าจอแล้วกดเข้าไปดู มันเป็นรูปไรอันที่ถูกทอมถ่ายไปเมื่อไม่นาน มีแคปชั่นเขียนไว้ว่า
tomholland1996 : I know this guy. He's crazy. But you know what? I think I'm crazier. Because the more I know that I'll be addicted to him. The more I wanted to see him.❤️❤️❤️
Talk//
ตอนเขียนเรื่องนี้ จำได้เลยว่าเลี่ยนมาก 555555 ไม่รู้ว่าพิมพ์ไปได้ยังไง //ปิดหน้า
เจอกับฟลอร์ตอนดึกๆนะคะ คนเขียนขอตัวอู้หน่อย>_< แล้วเจอกันค่ะ!
ขอบคุณทุกคนที่ติดตาม ฝากกดแชร์ด้วยน้า รักนักอ่านทุกคนมากๆค่ะ🥰💕
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
