EP2 จริงเท็จโจโฉ (ซับซ้อน แต่รวมไว้ได้ ในโจโฉ)
เนื้อหายาวไปมีคลิปเสียงเล่าให้ฟังครับ
พูดถึงสามก๊ก ไม่พูดถึงโจโฉไม่ได้ ภาพลักษณ์ของโจโฉ ในวรรณกรรรม เป็นพวกเจ้าเล่ห์ โหดร้าย อำมหิต เป็นโจรชิงราชสมบัติ แย่งชิงบัลลังก์ ประโยคหนึ่งที่ทำให้มองโจโฉ เป็นตัวร้ายได้อย่างชัดเจน ก็คือ ข้ายอมผิดคนทั้งโลก แต่ไม่ให้คนทั้งโลกผิดต่อข้า ซึ่งประโยคนี้บงบอกถึงความเห็นตัว และความเป็นคนอำมหิตของโจโฉอย่างมาก อ.อี้จงเทียน แสดงความคิดเห็นว่า ถ้าโจโฉไม่ได้พูดแบบนี้ล่ะ นี่จะถือเป็นการให้ร้ายโจโฉเกินไปรึป่าว
โดยประโยคนี้เกิดขึ้น ก็คือ ในตอนฆ่าครอบครัวของ "หลี่แป๊ะเฉีย" ซึ่งโจโฉหนีจากตั๋งโต๊ะระหว่างทางพักที่บ้านหลี่แปะเฉีย แล้วได้ยินเสียงคนในบ้านของหลี่แป๊ะเฉียทำครัวจะฆ่าหมู แต่เกิดความระแวง คิดว่าจะทำร้ายตนเอง ก็เลยฆ่าครอบครัว "หลี่แป๊ะเฉีย"ทั้งหมด พอรู้ตัวว่าทำผิดไปเพราะความเข้าใจผิด ก็เลยพูดว่า ข้าขอยอมผิดต่อคนอื่น แทนที่จะให้คนอื่นผิดต่อข้า โดยโจโฉพูดประโยคนี้ ลักษณะเหมือนกับการพูดปลอบใจตัวเอง และล้างความรู้สึกผิด กับการกระทำที่ตนเองทำลงไป
แต่ในพงศาวดารสามก๊ก กลับบันทึกในเชิงว่า โจโฉพูดแบบยืดอกรับ ไม่มีความรู้สึกผิด ต่อการกระทำของตนเอง แถมยังเติมคำว่าได้ "ใต้หล่า หรือ ทั้งโลก" ลงไปในประโยคด้วย กลายเป็น ข้ายอมผิดต่อคนทั้งโลก แต่ไม่ให้คนทั้งโลกผิดข้า ทำให้มีความหมายที่แตกต่างกัน ดังนั้น ความอำมหิต ในตอนนี้ ของโจโฉ จึงกล่าวได้ว่ายังน่าสงสัยอยู่
แต่สำหรับความเจ้าเล่ห์ของโจโฉนั้น อันนี้ปฎิเสธไม่ได้ เช่นในสงครามกัวต๋อ "เขาฮิว" เข้าสวามิภักดิ์ต่อโจโฉ ได้เอ่ยถามโจโฉเรื่องเสบียงว่าเหลืออยู่เท่าไร ถามโจโฉถึงสามครั้ง แต่โจโฉกลับบ่ายเบียงตอบว่า ปีนึงบ้างล่ะ สามเดือนบ้างล่ะ ครึ่งเดือนบ้างล่ะ ไม่ตอบตามความจริง แต่เมื่อโจโฉรู้ว่า เขาฮิวนั้นรู้เรื่องเสบียงหมดไปแล้ว ก็เลยถามว่ากลับว่าจะทำยังไงดี เขาฮิวเสนอแผน เผาเสบียงของอ้วนเสี้ยวที่อัวเจ๋า สุดท้ายเป็นเหตุทำให้สามารถทำลายทัพอ้วนเสี้ยวได้ในที่สุด อันนี้แสดงในให้ถึงความเจ้าเล่ห์ของโจโฉ ได้อย่างชัดเจน ว่าในทุกสถานการณ์ พูดเท็จเป็นจริง พูดจริงเป็นเท็จ ได้ตลอดเวลา
และเรื่องความรัก ความอ่อนโยนของโจโฉคนนี้นั้น ก็มีเหมือนกัน ในครั้งทำศึกกับเตียวสิ้ว ศึกนี้โจโฉพ่ายแพ้เพราะภัยตัวเอง โดยศึกนี้ เตียวสิ้วยอมจำนน โจโฉจึงยึดกองทัพและอาสะใภ้ของเตียวสิ้ว ทำให้เตียวสิ้วรู้สึกอับอายเป็นอย่างมาก ต่อมา เตียวสิ้วจึงหักหลัง โจมตีโจโฉแบบไม่ทันตั้งตัว เป็นผลให้ เสียเตียนอุยองครักษ์คนสนิท โจอั๋นบินผู้เป็นหลาน และ โจอ๋างลูกชายคนโต ทำให้ติงฮูหยินภรรยาของโจโฉไม่พอใจ ซึ่งโจโฉรู้สึกผิดกับเรื่องนี้เป็นมาก พยามง้อ "ติงฮูหยิน" เท่าไรก็ไม่เป็นผล สุดท้าย "ติงฮูหยิน" หนีจากโจโฉไป
สำหรับเรื่องนี้ โจโฉ เก็บไว้ในใจตลอดมา เมื่อโจโฉใกล้ตายยังได้พูดถึงเรื่องนี้ว่า “ชีวิตข้านั้น ทำดีก็มี ทำชั่วก็มี สำเร็จก็มี ผิดพลาดก็มี ข้าไม่สนใจทั้งนั้น มีอยู่เพียงอยู่เรื่องเดียว คือ เมื่อข้าไปสู่ยมโลกแล้ว พบโจอ๋างร่ำไห้ถามหาแม่เขากับข้า ข้าไม่รู้จะตอบยังไง” หากเราคิดดูว่า ชีวิตของโจโฉนั้น ผ่านเรื่องราวต่างๆ ใหญ่น้อยมากมาย เขากลับเห็นว่า สิ่งผิดพลาดที่ใหญ่ที่สุดในชีวิต คือเรื่องที่ทำให้ภรรยา โมโหหนีเขาไป เรียกได้ว่า โจโฉคนนี้ มีความรัก ความผูกพันที่มั่นคงยืนยาวคนนึงเลยที่เดียว
โจโฉคนนี้ซับซ้อนมาก ความอำมหิตก็เป็นอีกอย่างนึง ที่อยู่ในตัว ยกตัวอย่าง คือ การตายของ เขาฮิว พอโจโฉยึดเมืองของอ้วนเสี้ยวได้ เขาฮิวก็ประกาศไปทั่วละ ว่าเป็นที่ตนเองที่ให้โจโฉมีวันนี้ ไปที่ไหนก็พูดแต่เรื่องนี้ซ้ำๆ แล้วก็อีกอย่าง พอเจอโจโฉ ก็เรียกแต่ชื่อเล่น อาหม่าน ๆ ซึ่งเหมือนไม่ได้ให้เกียรติโจโฉเท่าไหร่ พอบ่อยครั้งเข้าโจโฉทนไม่ได้ สั่งประหารเขาฮิว ซึ่งเขาฮิวมีบุญคุณต่อเขาในการปราบอ้วนเสี้ยว แต่เขาก็ทำได้ และนี่คือความอำมหิตของโจโฉมากกว่า คดีหลี่แปะเฉียะเสียอีก
แต่ในทางกลับกัน เมื่อคราวก่อนเปิดศึกที่กัวต๋อ อ้วนเสี้ยวให้บัณฑิตคนหนึ่ง ชื่อว่า "ตันหลิม" เขียนหนังสือประนาม ความผิดของโจโฉ ตอนหลังโจโฉจับตันหลิมได้ จึงถามตันหลิมว่า “สองทัพรบกัน ยังไงก็ต้องออกประนามกันแบบนี้ เป็นเรื่องปกติ แต่เหตุใด จำเป็นต้องประนามถึงพ่อข้าปู่ข้าด้วย” ตันหลิมตอบว่า “เกาทัณฑ์เมื่อขึ้นสาย ก็ต้องยิงให้เต็มเหนี่ยว” ก็คือ ด่าทั้งที ก็ต้องด่าให้เต็มที่ โจโฉกลับ ตั้งให้ตันหลิม เป็น อาลักษณ์ ไม่เอาโทษกับตันหลิมเลย และนี่คือความใจกว้างของโจโฉ
ความอาฆาตมาดร้าย ของโจโฉคนนี้ก็มี ครั้งนึงมีนักปราชญ์ ชื่อ "เปียนร่าง" ซึ่งเป็นนักประพันธ์ที่มีชื่อเสียง เขียนบทความได้ดี "เปียนร่าง" ดูถูกชาติกำเนิดของโจโฉไม่ดี ที่มีปู่เป็นขันที ในยุคนั้น ว่ากันว่าราชสำนักเสื่อมเป็นต้นเหตุจากขันที ทำให้นักปราชญ์และบัณฑิตทั้งหลายไม่ชอบเกลียดชังพวกขันทีเป็นอย่างมาก ซึ่งก็รวมถึง "เปียนร่าง" คนนี้ด้วย
สุดท้าย เมื่อโจโฉเข้าเมืองได้จับ "เปียนร่าง" ประหารในที่สุด ไม่ปรานี นอกจากเปียนร่างแล้ว ยังรวมถึงบัณฑิตคนอื่นๆ ด้วย ในตอนหลังเหตุการณ์นี้ เกิดผลเสียต่อโจโฉอย่างมากมาย ทำให้คนวิจารณ์การ กระทำของโจโฉในครั้งนี้ว่า ทำอย่างนี้กับนักปราชญ์ บัณฑิต ได้อย่างไร หนึ่งในนั้น คือ ตันก๋ง
จากสาเหตุนี้ ทำให้ ตันก๋ง หนีจากโจโฉ ไปเข้าร่วมกับ ลิโป้ พงศาวดารสามก๊ก บันทึกไว้ว่า ตันก๋งหนีจาก โจโฉ เพราะว่า ฆ่าครอบครัวหลี่แป๊ะเฉีย นั่นไม่ใช่ ที่จริงแล้ว โจโฉฆ่า เปียนร่างและพรรคพวกบัณฑิต ตันก๋งรับไม่ได้ จึงหนีจากโจโฉไป
ตอนหลังปราบลิโป้ จับ ตันก๋งได้ โจโฉ ก็ไม่คิดฆ่า ขอเพียงตันก๋งยอมแพ้ ก็พร้อมจะให้อภัย ไม่ถือโทษกับตันก๋ง เพราะรู้ดีว่าตอนนั้นตัวเองทำผิด แต่ตันก๋งปฎิเสธ ก่อนที่จะฆ่า โจโฉถาม ตันก๋ง ว่า “ถ้าท่านตายไป แม่ท่าน ลูกเมียท่าน จะทำอย่างไร” ตันก๋งตอบ “ผู้ปกครองที่ จักไม่ทำร้ายคนในครอบครัวผู้นั้น ครอบครัวของข้าจะเป็นอย่างไร ขอให้ขึ้นอยู่กับท่านจะเห็นชอบเป็นเช่นไร” โจโฉหมดหนทาง ร่ำไห้ จำเป็นต้องฆ่าตันก๋งในที่สุด ในตอนหลัง โจโฉก็นำคนในครอบครัวตันก๋ง เข้ามาดูแลเป็นอย่างดี
ในตอนท้าย อ.อี้จงเทียน เห็นว่าโจโฉคนนี้มีนิสัยซับซ้อนเป็นที่สุด ไม่สามารถมองเพียงด้านเดียวได้ ทั้งเจ้าเล่ห์ และตรงไปตรงมา ทั้งอบอุ่นและอำมหิต ทั้งใจกว้างและอาฆาต โจโฉสามารถรวบรวมบุคคลิกต่างๆ ที่มีความขัดแย้งกัน มารวมไว้ในตัวของเขาได้อย่างลงตัว แต่ที่ชัดเจนที่สุดก็คือ โจโฉนั้น คือ จอมคน และเป็นจอมคนที่ยิ่งใหญ่ แต่จอมคนคนนี้ช่างเจ้าเล่ห์ยิ่งนัก และยังกลิ้งกลอกอีกด้วย แต่ก็ยังแฝงไปด้วยความรักความอบอุ่นอยู่ในตัว จึงสรุปได้ว่า เป็น จอมเจ้าเล่ห์ที่น่ารัก และน่ารักแบบไหน คุยกันตอนหน้าครับ EP3
- 5
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
