6 ก.ย. 2019 เวลา 12:00 • ไลฟ์สไตล์
#ชีวิต101 ตอนที่ 3
1 พฤศจิกายน 2561
มุ่งหน้าสู่กาญจนบุรี
ยังไม่รู้จะนอนไหน
หลังจากผมขับรถออกจากนครชัยศรีมา
โดยมุ่งหน้าไปที่เมืองกาญจนบุรี
ผมก็คิดอยู่ว่าจะเดินทางไปไหนต่อ
เพราะยังกลางวันอยู่ ยังมีเวลาไปต่อ
ผมก็เลยออกจากตัวเมืองกาญไปที่ไทรโยค
และไปจนถึงทองผาภูมิ ผมไม่ค่อยวางแผนอะไรเท่าไหร่
ก็ได้แต่ขับรถไปตามทาง จนผมไปถึงถนนบริเวณหนึ่ง
ก็เห็นวัยรุ่นจูงมอเตอร์ไซอยู่ 2 คน
น้ำมันหมด
ผมก็เลยจอดถาม ได้ความว่ารถน้ำมันหมด
เนื่องจากผมพกถังน้ำมันสำรองไปด้วย
ผมก็เลยเอาออกมาเติมให้
หลังจากนั้นผมก็ได้ถามว่า
แถวนี้มีที่ไหนสวยๆที่กางเต๊นนอนได้บ้าง
น้องบอกว่าเลยไปข้างหน้า ท่าแพ ซ.1
จะมีพื้นที่ของทหาร ชป.เรือ อยู่เข้าไปได้
หลังจากนั้นเค้าก็ขับรถออกไป
ผมเห็นวิวแถวนี้สวยดีก็เลยถ่ายรูปเอาไว้
หน้าเรือนจำ ทองผาภูมิ
ผมก็พึ่งสังเกตว่าที่ผมจอดเติมน้ำมันให้วัยรุ่นสองคน
อยู่หน้าเรื่อนจำทองผาภูมิ
จากนั้นผมก็ขับรถต่อไป ทีนี้ผมเห็นป้ายแว๊บๆ
ท่าแพ ซ.1 ผมก็ขับเลยไปในใจคิดว่า เราไม่รู้จักที่นี้
เราเลยไปหาที่พักอุทยานของอุทยานดีกว่า
แต่ด้วยอะไรดลใจไม่รู้ผมก็วกรถกลับ
แล้วเข้าไปใน ซ.นั้น
พอผมเข้าไป ถึงกับตะลึง
กับวิวที่สวยงามมาก
รู้สึกว่า เฮ๊ย..มีที่แบบนี้ด้วย
โชคดีที่กลับรถเข้ามา
จากนั้นผมก็เดินถ่ายรูปจนอิ่มใจ
ก็มองหาทำเลกางเต๊น
ซึ่งมีลานหญ้าอยู่ตรงนั้น
ด้านหลังมีห้องน้ำ โอเครผมจะนอนตรงนี้ละ
พอกำลังจะกางเต๊นผมมองหาคนจะขออุญาต
มองไปเห็นลุงคนหนึ่งอยู่ในเพิงหญ้าด้านข้าง
ก็เลยถามลุงว่าผมกางเต๊นตรงนี้ได้มั๊ยครับ
ลุงบอกไม่ต้องกางเต๊นหรอก
เข้ามาพักในเพิงด้วยกันได้
ลุงก็สอบถามพูดคุยว่าผมไปไงมาไง
ผมก็เล่าให้ลุงฟัง
เพิงพัก
ภายในเพิงพัก
จากนั้นพูดคุยกับลุงก็ทราบว่าลุงอยู่ที่นี่
และก็เปิดรับจ้างดูแลรถให้กับนักท่องเที่ยวที่มาล่องแพ
ก็จะฝากรถไว้ในพื้นที่ของลุง ลุงก็จะได้ค่าจอดและดูแลรถ
พอตกเย็นลุงก็ชวนทำอาหารกินกัน
และชวนซ้อนมอเตอร์ไซเข้าไปซื้ออาหารในหมู่บ้าน
ซ้อนลุงไปซื้อกับข้าว
จากนั้นเราก็กลับมาทำอาหารกินกันที่เพิงพัก
แล้วก้มีเด็กวัยรุ่นคนหนึ่ง มากินข้าวด้วย
ซึ่งเด็กคนนั้นเรียกลุงว่าพ่อ ตอนแรกผมก็เข้าใจว่าเป็นพ่อลูกกัน
เราก็นั่งกินข้าวเย็นกัน ที่จริงเรียกว่าข้าวร้อนดีกว่า
ผมรู้สึกขอบคุณหลายๆอย่าง เพียงวันแรกผมก็เจอเหตุการณ์มากมาย
อาหารแสนอร่อยสำหรับคนเพนจร
เพื่อนร่วมทานมื้อเย็น
บรรยากาศตอนเย็นๆ
แพลุงหน้าเพิงพัก
หลังจากนั้นลุงก็ชวนผมดื่มต่อ
ผมก็ขอบคุณและปฏิเสธไปว่าผมไม่ดื่มครับ
ลุงก็ไม่ว่าอะไร เราก็นั่งคุยกันไปเรื่อยๆ
ผมก็เล่าเรื่องที่ได้เจอวัยรุ่นสองคนที่ผมจอดเติมน้ำมันให้
และเค้าเป็นคนแนะนำผมเข้ามาที่นี่
ลุงกับน้องที่อยู่ด้วยกันบอกกับผมว่า
ทีหลังอย่าไปจอดช่วยนะ
มันอันตราย ถ้าเป็นชาย 1 หญิง 1 ค่อยจอดช่วย
แต่ถ้าเป็นชาย 2 คน ถ้าเค้าปล้นเราขึ้นมาเราจะสู้ไม่ได้
แถวนี้มีเด็กไม่ดีอยู่
ผมก็ได้แต่รับฟังไว้
มาทราบอีกทีคือลุงแกเป็นอดีตตำรวจเก่า
แล้วแกอพยพมาอยู่ที่นี่นานแล้วตั้งแต่หนุ่มๆ
จากนั้นเด็กหนุ่มที่มากินข้าวด้วยกันก็ขอตัวกลับไป
ลุงก็เลยบอกกับผมว่า ที่จริงเด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกหรอก
แต่จะชอบมาคลุกคลีด้วย เพราะที่บ้านของเด็กคนนี้ก็มีปัญหาอยู่
เพราะพ่อแม่แยกทางกัน แต่ชอบมาเล่นอยู่กับลุงตลอด
เราก็คุยกันจิปาถะ หลังจากนั้นก็แยกย้ายกันพักผ่อน
ผมเอาเก้าอี้ไม้มาต่อเรียงกันให้พอเป็นที่นอน
และคืนนี้ผมก็หลับไหลไป ก็สถานที่ใหม่
ทางเดินใหม่ของชีวิต

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา