#ชีวิต101 ตอนที่ 24
วันที่ 17 พฤศจิกายน 2561(ต่อ)
ผมเดินลงจากยอดภูชี้ฟ้า แล้วกลับมาที่พัก
และเก็บอุปกรณ์ ข้าวของ เต๊นท์ เพื่อที่จะออกเดินทางต่อ
ทางลงสามารถลงได้ 2 ทาง ผมก็กำลังตัดสินใจ
ว่าจะลงทางเดิมหรือลงอีกทาง
ผมไม่มีแผนเอาซะเลย ยังไม่รู้ว่าจะไปไหนมาไหน
ผมตัดสินใจได้เมื่อมาถึงทางแยกที่ต้องเลือก
ผมเลือกเลี้ยวซ้ายกลับทางเดิม เพราะคิดว่าวิวสวยดี
และตอนขาขึ้นมาก็รีบเดินทางหาที่พักเลยไม่ค่อยได้ถ่ายรูป
วิวข้างทาง
วิวมันสวยมาก เพราะเป็นลักษณะถนนที่เลาะอยู่ข้างภูเขาสูง
ที่เมื่อมองออกไป จะเห็นวิวได้สุดสายตา บวกกับเทือกเขา
ที่มีรูปทรงสวยงามมากมายที่ได้เจอ
วิวข้างทาง
ไม่ค่อยมีรถวิ่งและข้างทางก็มีไร่ของชาวบ้านอยู่กระจายไปตามข้างทาง
ภาพเมืองเหนือที่ผมคิดไว้ รู้สึกว่าพึ่งได้มาสัมผัสเต็มๆก็คราวนี้ละ
ไร่ชาวบ้าน
ผมเจอตรงไหนสวยน่าถ่ายรูปผมก็จะเอานายแบบส่วนตัวของผม
ไปแอ็คชั่นถ่ายรูปเก็บไว้ ผมไม่มีอารมณ์ที่จะตั้งกล้องถ่ายรูปตัวเองเอาซะเลย
นายแบบส่วนตัว
พอผมเหนื่อยผมก็แวะพักศาลาข้างทาง นั่งมองอะไรไปเรื่อยเปื่อย
ผมก็ไม่รู้ว่าผมคิดหรือไม่คิดอะไร
ศาลาริมทาง
ผมมองเห็นเนินแห่งหนึ่งอยู่ข้างทาง ผมก็เลยเลี้ยวเข้าไป
ทางมาสุดแค่ด้านล่างเนิน แต่ผมคิดไงไม่รู้ก็เลยตัดสินใจ
ขับมอเตอร์ไซขึ้นไป ตามดินที่มีหญ้าปกคลุมเต็มไปหมด
แค่คิดว่าน่าจะเป็นจุดที่ได้เห็นอะไรสวยๆ
ลุยรถขึ้นเนิน
และก็เป็นแบบนั้นจริงๆเพราะผมเจอภาพทุงน่าสีทองที่อยู่ด้านล่าง
ท่ามกลางภูเขาล้อมรอบ มันสวยงามมาก ผมมักจะเป็นแบบนี้เสมอ
ไปด้วยสัญชาตญาณ ด้วนเซ้น แค่รู้สึกว่าอาจมีไรน่าสนใจผมก็ไป
และส่วนใหญ่จะเจออะไรที่น่าสนใจจริงๆเสมอ
ทุ่งนากลางหุบเขา
จนผมลงมาถึงด้านล่างเทือกเขาและวิ่งถนนปกติ
ผมเห็นป้ายประตูสู่อินโดจีน น่าจะเป็นด่านที่ไปสู่ลาว
ด้วยสัญชาตญาณก็เลยเลี้ยวเข้าไป รู้สึกว่าจะต้องมีอะไรน่าสนใจ
พอเข้าไปก็เห็นรถทหารเจ้าหน้าที่วิ่งเข้าออก น่าจะมาตรวจอะไรสักอย่างกัน
ประตูสู่อินโดจีน
จนผมเข้าไปถึงประตูด่าน ผมก็พบว่า...
สรุปไม่มีอะไร และผมก็เดินทางกลับออกมาแค่นั้น
รู้สึกขำตัวเองเป็นไงละสัญชาตญาณ
โอเครไม่เป็นไร เราไปต่อ คนเรามันพลาดกันได้
ผมต้องเลือกอีกครั้งเมื่อเจอทางแยก ผมก็เลยดูแผนที่
ซึ่งทั้งสองทางจะมุ่งหน้าไปน่านเหมือนกัน ทางแรกเป็นทางวิ่งพื้นราบ
ไม่ค่อยมีป่าเขา ทางที่สองจากแผนที่ ต้องตัดป่าเขาไปและภูมิประเทศก็เป็นเทือกเขาทั้งหมด ซึ่งเป็นเขตรอยต่อพะเยาและน่าน
ผมตัดสินใจไปทางที่ 2 ผมขับรถไปเรื่อยๆและไม่รู้ตัวเองจะทะเลเมื่อไหร่
เหตุเพราะสัญาณมือถือไม่มีเอาซะเลย หมู่บ้านนานๆจะเจอที
รถวิ่งแทบไม่มีเลย แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ไปเจอชาวต่างชาติกำลังขับรถวิบาก
วิ่งอยู่บนท้องถนนเส้นนี้เหมือนกัน ซึ่งมากันสองคน แต่เค้าน่าจะรอกันเรื่อยๆผมก็เลยแซงขึ้นไป
จนผมไปเจอถนนเส้นหนึ่งพึ่งก่อสร้างใหม่ ถนนสีดำยังไม่ได้ตีเส้นจราจร แต่ดูสวยงามมากๆเพราะมีวิวเทือกเขาอยู่ด้านหลัง ผมตะลึงและคิดว่าประเทศไทยมีถนนสวยๆและวิวแบบนี้ด้วย ผมพึ่งเคยเจอ ผมก็เลยจอดถ่ายรูป
ถนนใหม่และวิวเทือกเขา
จนผมเห็นนักท่องเที่ยวขี่รถวิบากตามมา ผมเลยโบกรถและตะโกนบอกว่า
กู๊ดวิวๆๆ อารมณ์จะบอกว่า วิวตรงนี้สวยมาก เค้าก็โบกไม้โบกมือยกนิ้วให้
กู๊ดวิว
จากนั้นผมก็ขับรถตามฝรั่งสองคนนั้นไป จนผมทัน
และผมก็ยกนิ้วให้และแซงไป ตอนนั้นผมไม่รู้เลยจริงๆว่าจะนอนไหน
ผมไปจอดรถเพื่อเติมน้ำมันจากถังน้ำมันสำรองที่ผมเอาไว้หน้ารถ
ผมมองเห็นป้อมตำรวจ ผมก็คิดอยู่เพราะว่านี้ก็บ่ายๆเย็นๆแล้ว
หรือว่าเราจะนอนป้อมตำรวจดี สุดท้ายผมก็ตัดสินใจไปต่อ
จนผมไปทะลุเมืองหนึ่ง ชื่อว่า ปัว จ.น่าน ซึ่งผมไม่รู้จักหรือได้ยินมาก่อน
คิดเพียงว่าชื่อเมืองแปลกดี ตอนนั้นผมเห็นป้ายเขียนว่าอุทยานแห่งชาติ
ดอยภูคา ผมก็ตัดสินใจว่าผมจะเข้าไปนอนที่นี่ แต่ผมไม่รู้ระยะทางที่ชัดเจน ผมขับผ่านเมือง ปัว ไป ก็รู้สึกว่าเป็นเมืองที่ดูน่าสนใจดี เหมือนมีกลิ่นอายอะไรแปลกๆจากที่อื่น แต่จังหวะนั้นผมไม่ได้สนใจอะไรมาก เพราะเย็นแล้วนั้นเอง ผมขับรถมุ่งไปดอยภูคาซึ่งฟ้าเริ่มมืดแล้ว ตอนแรกมีรถมอเตอร์ไซ
วิ่งนำผมอยู่ซึ่งผมก็รู้สึกอุ่นใจและพอได้ต่อแสงไฟหน้ารถให้ได้เห็นทางไกลขึ้นโดยอาศัยแสงไฟรถเราและรถเค้าต่อกัน
จอดเติมน้ำมันจากถังสำรอง
แต่พักหนึ่งเค้าก็แวะข้างทางสงสัยว่าจะถึงจุดหมายเค้าแล้ว
แต่ผมยังไม่เห็นป้ายอุทยานผมก็เลยต้องขับฝ่าความมืดเข้าไปต่อ
บรรยากาศเย็นใช้ได้ ผมขับอยู่พักใหญ่ก็มาถึงป้ายอุทยาน
และเข้าไปหาเจ้าหน้าที่ที่ดูแล และแจ้งความประสงค์ว่าจะเข้าพักกางเต๊นท์
จากนั้นผมก็ขับรถเข้าไปจุดกางเต๊นท์ พบว่ามีนักท่องเที่ยวอื่นมากางเต๊นท์ด้วยเหมือนกัน แต่คนไม่เยอะมาก ชื่อลานดูเดือน คนอื่นเค้าก็ยิ้มทักทายผมที่พึ่งมาถึง ผมรีบกางเต๊นท์ท่ามกลางความมืด มีไฟตะเกียงของผมและไฟจากพื้นที่ตรงนั้นพอส่องช่วยได้บ้าง
เส้นทางวันนี้
วันนี้ผมได้เดินทางมายังที่แห่งนี้ที่ผมไม่เคยได้ยินชื่อเอาซะเลย
แต่อย่างน้อยผมก็ดีใจที่ได้ที่หลับนอนในคืนนี้
ผมก็นอนเล่นหน้าเต๊นท์เพื่อดูเดือนดาวอย่างที่ชื่อลานเขียนไว้
และวันนี้ผมก็ผ่านมันไปได้อีกวัน
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
