ผมออกจากปัว มุ่งหน้าไปทางน่าน
โดยผมแค่ขับชมเมืองนิดหน่อย
ในระหว่างที่ผมกำลังกลับรถที่ถนนแห่งหนึ่ง
รถผมเกิดเสียหลักล้อหลังลื่นในระหว่างเลี้ยว
ด้วยสัมภาระที่บรรทุกมาทำให้เสียศูนย์เอียง
จะเทกระจาดรถลง ผมใช้เท้ายันรถขึ้นมาในเสี้ยววินาที
ผมถีบเต็มแรงจนสามารถพยุงรถให้กลับมาตั้งได้
ซึ่งถ้าผมล้มลงตรงนั้น ผมก็อาจจะโดนรถยนต์ที่ขับตรงมาเหยียบเอาได้
มันเป็นเสี้ยววินาทีที่สามารถเปลี่ยนแปลงชีวิตเราได้จริงๆ
แต่สิ่งที่ผมได้รับมาจากการใช้เท้ายันที่พื้นกระทันหันก็คือ
ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว เนื่องจากเท้าที่ใช้ยัน
คือเท้าที่ผมเจ็บมาตั้งแต่ต้นทริปที่ไปลื่นล้มจนเคล็ดที่เนินช้างศึก
ผมรู้สึกเจ็บจนแทบหมดแรง ก็ได้แต่กัดฟันทนไว้