จะเป็นผู้คอยรับไว้ไม่ให้ใครร่วงหล่น (the catcher in the rye) ตอนที่ 5
แล้วมันก็เริ่มขึ้นจริงๆ….
จะเป็นผู้คอยรับไว้ไม่ให้ใครร่วงหล่น (the catcher in the rye) ตอนที่ 5
“เธอเป็นอะไรหรอไอ้หนุ่ม” อาจารย์สเปนเซอร์พูด
เขาพูดด้วยนํ้าเสียงที่แข็งมากๆเสียด้วย
“เทอมนี้เธอเรียนวิชา”
“ห้าครับ”
“ห้าวิชา….แล้วเธอตกกี่วิชา”
“สี่”
ผมขยับตูดบนเตียงเล็กน้อย….มันเป็นเตียงที่แข็งที่สุดเท่าที่ผมเคยนั้งมา
“ผมสอบวิชาวรรณคดีอังกฤษผ่านครับ” ผมบอก
“ผมเคยเรียนพวก เบวูล์ฟ กับ ลอร์ดแรนเดล มายซัน ตอนผมอยู่โรงเรียนตัน ผมแทบไม่ต้องทำอะไรเลยด้วยซ้า เว้นแต่เขียนเรียงความบ่างเป็นบางครั้ง”
เขาไม่ได้ฟัง
เขาไม่ค่อยฟังเท่าไหร่หรอกเวลาที่คุณพูดอะไรสักอย่าง
“ฉันให้เธอตกวิชาประวัติศาสตร์ก็เพราะเธอไม่รูอะไรเลยแม้แต่อย่างเดียว”
“ผมทราบครับ ให้ตายสิ ผมทราบครับ อาจารย์จำเป็นต้องให้ผมตก”
“ไม่รู้อะไรเลยแม้แต่อย่างเดียว” เขาพูดซํ่าอีกครั้ง
นั้นเป็นสิ่งทำให้ผมรำคาญที่สุด เวลาที่คนอื่นพูดยํ้าในลักษณะนั้น หลังจากที่
คุณยอมรับผิดไปแล้วแท้ๆ
แล้วเขาก็พูดเป็นครั้งที่สาม
““ไม่รู้อะไรเลยแม้แต่อย่างเดียว”
“ฉันไม่เชื่อหรอกว่าเธอเคยเปิดหนังสือมาอ่านแม้แต่ครั้งเดียวตลอดเทอม”
“เธอเปิดดูบ้างไหม บอกความจริงมาสิไอ้หนุ่ม”
“ผมก็เคยอ่านมันผ่านๆสองสามครั้งครับ” ผมตอบเขา
ผมไม่ต้องการให้เขาเสียใจ เขารักวิชาประวัติศาสตร์มาก
“เธออ่านมันผ่านๆหรอ…ฮึ” เขาพูดด้วยน้าเสียงประชดประชัน
“เอ่อ กระดาษข้อสอบเธออยู่ตรงนั้น บนตู้ของฉันนั่น อยู่บนสุดของกอง ช่วยเอามันมาให้ฉันทีสิ”
แม่งไม่ยุติธรรม แต่ผมก็เดินไปหยิบมันมาให้เขา….ก็ผมไม่มีทางเลือก
แล้วผมก็นั้งลงบนเตียงฉาบปูนของเขาอีกครั้ง ให้ตายสิ คุณจินตนาการไม่ออกเลยว่าผมรู้สึกแย่แค่ไหนที่ผมแวะมาบอกลาเขา
เขาเริ่มจับกระดาษข้อสอบของผมเหมือนมันเป็นก้อนขี้หรืออะไรทำนองนั้น
“เราเริ่มเรียนเกี่ยวกับชาวอียิปต์จากวันที่ 4 พฤศจิกายน ถึง 2 ธันวาคม” เขาพูด
“แล้วเธอเลือกที่จะเขียนเรียงความถึงพวกเขาสำหรับข้อสอบเรียงความแบบไม่บังคับ เธออยากฟังไหมว่าเธอเขียนอะไรลงไป”
“ไม่ครับ ไม่ค่อยอยากเท่าไหร”
เขาก็อ่านมันอยู่ดีนั้นแหละ ไม่รู้จะถามทำไม
คุณไม่สามารถหยุดยั้งครูบาอาจารย์ได้ เมื่อพวกเขาอยากทำอะไรสักอย่าง พวกเขาก็จะทำมัน
“ชาวอียิปต์เป็นเผ่าพันธุ์ของชนชาติผิวขาวโบราณที่อาศัยในบริเวณหนึ่ง ทางตอนเหนือของทวีปแอฟริกา ทวีปดังกล่าวเราต่างรู้อยู่แล้วว่าเป็นทวีปที่ใหญ่ที่สุดในซีกโลกตะวันออก”
ผมต้องมานั่งฟังไอ้เรียงความบ้าๆนั่นอยู่ตรงนั้น แม่งไม่ยุติธรรมเลยจริงๆ
“ชาวอียิปต์เป็นที่สนใจของพวกเราในปัจจุบันอย่างยิ่งด้วยเหตุผลหลายประการ วิทยาศาสตร์สมัยใหม่ต้องการล่วงรู้ว่าชาวอียิปต์ใช่ส่วนประกอบลับอะไร เมื่อพวกเขาห่อพันคนตายเพื่อให้ใบหน้าพวกเขาไม่เน่าสลายนานนับศตวรรษ ปริศนาที่หน้าสนใจนี้ยังคงเป็นความท้าทายสำหรับวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ในศตวรรษที่ยี่สิบ”
เขาหยุดอ่านและวางข้อสอบของผมลง
ผมชักเริ่มจะเกลียดเขาขึ้นมาแล้วละสิ
“เรียงความของเธอ….ถ้าจะเรียกมันว่าเรียงความได้อะนะ มันจบลงตรงนี้” เขาพูดด้วยนํ้าเสียงประชดประชันอย่ายิ่ง
คุณคงไม่คิดว่าคนแก่อย่างเขาจะประชดประชันได้มากขนาดนั้น
“อย่างไรก็ตาม เธอเขียนขอความสั้นๆถึงฉันไว้ที่ด้านล่างของกระดาษ” เขาพูด
“ผมทราบดีครับว่าผมเขียนไว้’ ผมพูดออกไปเร็วๆ เพื่อที่จะหยุดเขาก่อนที่เขาจะเริ่มอ่านไอ้ข้อความบ้าๆนั้นออกมาดังๆ
แต่คุณก็ห้ามเขาไม่ได้หรอก เขากำลังเดือดพลุ่งพล่านเหมือนประทัดเลยทีเดียว
"อาจารย์สเปนเซอร์ที่เคารพ" เขาอ่านออกเสียง
“นั้นคือทุกอย่างที่ผมรู้กี่ยวกับชาวอียิปต์ ผมไม่ค่อยรู้สึกสนใจพวกเขาเท่าไหร่นัก ถึงแม้ว่าอาจารย์จสอนได้น่าสนใจมาก หากอาจารย์ให้ผมตกผมก็ไม่มีปัญหาอะไรนะครับ เพราะผมก็ตกวิชาทุกวิชาอยู่แล้ว ยกเว้นวรรณคดีอังกฤษ ด้วความเคารพ โฮลเดน คอลฟีล”
เขาวางไอ้ข้อสอบของผมลงแล้วก็จองมองมาที่ผมราวกับว่าเขาเพิ่งเอาชนะผมอย่างราบคาบในการแข่งขันปิงปองหรืออะไรสักอย่าง ผมไม่คิดว่าผมจะสามารถให้อภัยเขาที่อ่านไอ้ข้อความพวกนั้นออกมาดังๆได้ ผมจะไม่มีวันอ่านมันให้เขาฟังถ้าเขาเป็นเป็นคนเขียนเอง ผมจะไม่มีวันทำอย่างนั้นจริงๆ
ประการแรกผมแค่เขียนข้อความนั้นเพื่อไม่ให้เขารู้สึกแย่ที่จะให้ผมสอบตก
“เธอคิดจะตำหนิฉันไหมละที่ให้เธอตก ไอ้หนุ่ม” เขาถาม
“ไม่เลยครับอาจารย์ ผมไม่คิดเลย” ผมตอบ
ผมละอยากให้เขาเลิกเรียกผมว่า ”ไอ้หนุ่ม” สักที ให้ตายเหอะ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
