18 ธ.ค. 2019 เวลา 05:30
จะเป็นผู้คอยรับไว้ไม่ให้ใครร่วงหล่น (the catcher in the rye) ตอนที่ 7
ผมเป็นนักโกหกที่สุดยอดที่สุดเท่าที่คุณเคยเห็นมาในชีวิต
จะเป็นผู้คอยรับไว้ไม่ให้ใครร่วงหล่น (the catcher in the rye) ตอนที่ 7
สมมุติว่าถ้าผมกำลังจะไปร้านค้าเพื่อซื้อนิตยสาร แล้วใครสักคนถามผมว่ากำลังจะไปไหน ผมก็จะตอบเขาว่า ผมกำลังจะไปดูโอเปร่า
ดังนั้นตอนที่ผมบอกอาจารย์สเปนเซอร์ว่าผมจะไปโรงยิมนั้น มันเป็นเรื่องโกหกทั้งเพ ผมไม่ได้เก็บอุปกรณ์อะไรของผมไว้ที่โรงยิมเลยด้วยซํ้า
ผมอาศัยอยู่ในโรงเรียนเพนเซย์ ห้องผมอยู่ตรงปีกตึกออสเซนเบอร์เกอร์ เมโมเรียล
มันเป็นหอพักใหม่ มันเป็นหอสำหรับนักเรียนปีสามปีสี่เท่านั้น ผมอยู่ปีสาม รูมเมตของผมเป็นนักเรียนปีสี่ หอนั้นมันถูกตั้งชื่อตามชายชื่อ ออสเซนเบอร์เกอร์ ผู้ที่เคยเป็นนักเรียนของเพนเซย์ เขาทำเงินได้เป็นเข่งๆจากธุรกิจจัดงานศพ
หลังจากที่เขาจบจากเพนเซย์ไปแล้ว เขาก็เริ่มสร้างธุรกิจจัดงานศพขึ้นทั่วประเทศ เสนอบริการที่ทำให้คุณสามารถฝังสมาชิกในครอบครัวของคุณในราคาห้าดอลลาร์ต่อศพ
คุณน่าจะได้เห็นคุณออสเซนเบอร์เกอร์
เขาคงจะทำแค่ยัดศพใส่กระสอบแล้วโยนมันทิ้งลงในแม่น้าเท่านั้นแหละ
อย่างไรก็ตามเขาบริจาคเงินให้เพนเซย์ตั้งเป็นตับ โรงเรียงจึงตั้งชื่อปีกหนึ่งของหอเป็นชื้อของเขา
ในการแข่งขันฟุตบอลนัดแรกของปี เขามาที่โรงเรียนด้วยรถคาดิแล็กคัยโคตรใหญ่
และพวกเราทุกคนต้องยืนบนอัฆจันทร์เพื่อร้องเพลงเชียร์ให้เขา
จากนั้นในห้องสวดมนต์เช้าวันรุ่งขึ้น เขากล่าวสุนทรพจน์ที่ยาวนานประมาณสิบชั่วโมงเห็นจะได้
แล้วเขาก็เริ่มเล่นมุกเห่ยๆราวๆสิบห้ามุก เพียงเพื่อแสดงให้เราเห็นว่าเขาเป็นคนธรรมดา
เรื่องมากเป็นบ้า
จากนั้นเขาก็เริ่มบอกพวกเราว่า เมื่อใดที่เขามีปัญหาหรืออะไรก็ตาม เขาไม่เคยรู้สึกเขินอายที่จะคุกเข่าลงสวดวิงวอนต่อพระเจ้า เขาบอกพวกเราว่าควรสวดภาวนาถึงพระเจ้าเสมอ ไม่ว่าพวกเราจะอยู่ที่ไหนก็ตาม เขาบอกว่าเราควรคิดว่าพระเยซูเป็นเพื่อนคู่หูของเราอะไรทำนองนั้น เขาบอกว่าตัวเขาคุยกับพระเยซูตลอดเวลา กระทั้งขณะที่กำลังขับรถ
ผมละอยากจะบ้าตาย
ผมนึกภาพไอ้ตอแหลนั้นเข้าเกียร์หนึ่งแล้วภาวนาขอให้พระเยซูประทานศพมาให้เขาอีกสักสองสามศพ
มีอยู่ช่วงเดียวที่ดีที่สุดในสุนทรพจน์ของเขาคือตอนช่วงกลางของสุรทรพจน์พอดิบพอดี เขาบอกพวกเราว่าเขาเป็นคนยอดเยี่ยม เป็นคนเจ๋งและเท่แค่ไหน แล้วทันใดนั้น เด็กผู้ชายที่นั้นอยู่แถวข้างหน้าผมชื่อ เอ็ดการ์ มาร์เซลลา ก็ตดแตกอย่างอลังการ มันเป็นกิริยาที่ต่าทรามมาก แถมยังทำให้บรรยากาศ ในห้องสวดมนต์เสียด้วย แต่มันค่อนข้างจะสร้างความอภิรมย์ให้เราเช่นกัน เจ้ามาร์เซลลาเอ๊ย
มึงตดซ่ะหลังคาเกือบปลิวไปแล้วไหมหละ
แต่ไม่มีใครหัวเราะออกมาดังๆ และออสเซนเบอร์เกอร์ก็ทำเป็นเหมือนว่าเขาไม่ได้ยินมันเลยด้วยซ้า แต่อาจารย์ใหญ่เธอร์เมอร์นั้งอยู่ข้างเขาบนเวทีพอดี
คุณรู้ได้ทันทีว่าเขาได้ยิน ให้ตายสิ เขาโกธรมากเลยทีเดียว
เขาไม่ได้พูดอะไรในตอนนั้นหรอก แต่ในคืนถัดมาเขาสั่งให้พวกเราไปเรียนที่ตึกวิชาการและเขาก็มาอบรม
เขาบอกว่าเด็กที่สร้างความวุ่นวายในห้องสวดมนต์ไม่มีความเหมาะสมที่จะเป็นนักเรียนของเพนเซย์ พวกเราพยายามคะยั้นคะยอให้เจ้ามาร์เซลลาปล่อยตดอีกสักป้าดระหว่างที่อาจารย์เธอร์เมอร์กำลังพูด
แต่มันไม่มีอารมณ์ที่จะทำ
โฆษณา