27 ม.ค. 2020 เวลา 00:39 • ปรัชญา
คัมภีร์กตัญญู (คำสอนขงจื่อเรื่องความกตัญญู)
หมวดที่ ๑๓ ว่าด้วยภัทรคุณธรรมวิวรณ์
ขงจื่อกล่าวว่า “การอบรมด้วยกตัญญุตาธรรมแห่งวิญญูชนนั้น หาใช่ต้องสอนทุกบ้านและสอนต่อหน้าทุกวันไม่
“การประสิทธิ์ด้วยกตัญญุตาธรรม จึงยังให้เกิดความเคารพต่อผู้เป็นบิดาในใต้หล้าแล
“การประศาสน์ด้วยภราดรธรรม จึงยังให้เกิดความเคารพต่อผู้เป็นเชษฐาในใต้หล้าแล
“การอุเทศด้วยเสนาธรรม จึงยังให้เกิดความเคารพต่อผู้เป็นราชาในใต้หล้าแล
“คัมภีร์ซือจิงกล่าวไว้ว่า ‘วิญญูชนผู้อารี คือบุพการีแห่งปวงประชา’
“ฉะนั้น หากมิมีภัทรคุณธรรมไซร้ ไยจึงสามารถกล่อมเกลาชาวประชาได้อย่างยิ่งใหญ่ถึงเพียงนี้เล่า?”
廣至德章第十三
子曰﹕君子之教以孝也﹐非家至而日見之也。
教以孝﹐所以敬天下之為人父者也。
教以悌﹐所以敬天下之為人兄者也。
教以臣﹐所以敬天下之為人君者也。
詩云﹕愷悌君子﹐民之父母。
非至德﹐其孰能順民如此其大者乎﹖

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา