ตอน 6 วันที่สองของการไปเรียน(ทำไมชื่อมันเชยแปลกๆ)
เช้าวันจันทร์ไปเรียน ปกติ ที่ไม่ปกติคงจะเป็นขาที่ต้องกระเพกไป แถมยังต้องขึ้นถึงชั้น 4 อีกต่างหาก
เชี่ย... การขึ้นบันไดเป็นไปอย่างยากลำบากอย่างมหาศาล มันยากจริงนะยากโคตร ๆ บางทีก็คิด นี้กูขึ้นบันไดหรือมาปีนเขาเอเวอเรสต์วะแล้วกะไดมึงจะหลายขั้นไปไหนวะ!
แต่เพื่อการเรียนแล้วละก็ ผมจะทำให้ได้ครับทุกคน!!!
หลายคนอาจจะถามว่า ถ้ามันยากนัก ทำไมไม่บอกครูล่ะ แล้วไปเรียนเฉพาะห้องวิชาที่เราไปเรียนได้ง่ายๆ
ก็อยากจะบอกตรงนี้ละกันว่า .........กูไม่รู้.................รู้ก็ไม่ทำหรอก................
เย็นวันนั้นกลับบ้านมาพร้อมแจ้งเตือน Facebook จากเพจนวพล (ผู้กำกับคนหนึ่งที่หน้าตาคล้ายกับนายโคจิม่าอย่างมาก) เขาได้โพสกล่าวไว้ว่า
จะจัดงาน garage sale คืองานที่เขาและผองเพื่อนจะนำของเก่าๆๆๆๆ
ที่ไม่สามารถหาได้ที่ไหนแล้ว มาปล่อยขายในราคาถูก ๆ พูดบ้าน ๆ คือ เปิดท้ายขายของนั้นแหละ
แต่แค่มันจะหรูกว่าหน่อยนึง
งานนี้จะจัดขึ้นวันที่ 29 ธันวาคม เป็นวันเสาร์ที่กำลังจะถึงนี้
ด้วยความที่ตีนผมแตกอยู่ แต่ขอเถอะ งานนี้ข้าพเจ้า จะต้องไปให้ได้
ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยกับอะไรก็ตาม
คิดดูซิ ว่าชายหนุ่มคนหนึ่ง ที่ตีนแตก ต้องพกไม้ค้ำไปไหนมาไหนอยู่เสมอ เขายอมลงทุนนั่งรถไปถึงกรุงเทพ
เพื่อที่จะได้ไปถลุงเงินเล่น ? แล้วไปเจอกับนายผู้กำกับที่เขาชื่นชอบ คิดดู!!! มันจะเท่ซักแค่ไหนเชียว
ท่ามกลางผู้คนที่ยืนเต็มแข้งได้สองข้าง
แต่มีแค่เขาคนเดียวที่จะต้องใช้ไม้ค้ำ แมสว่ะ
งานหนังสั้นเราต้องส่งครู วันที่ 3 นี้นะ
เอ๊ะ.........อะไรนะ.......... หูไม่ดีเลย
เสียงจากสวรรค์ส่งมาที่ผมอีกครั้ง “ส่งวันที่3นะ”
เชี่ย...ยังไม่ได้ถ่ายซักช๊อตเดียวเลย............................
แล้วความฝันอันยิ่งใหญ่ผมก็จบลงแค่ตรงนั้น
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
