17 ก.พ. 2020 เวลา 11:42 • ปรัชญา
#13 เล่ม 1 บทที่ 1 หน้า 82 ~ 84
...
"กฎแห่งจักรวาลคือกฏที่ฉันกำหนดขึ้น"
มันเป็นกฎที่สมบูรณ์แบบ
และสร้างสรรค์หน้าที่อันสมบูรณ์แบบใน`มิติทางกายภาพ`
เธอเคยเห็นอะไรที่สมบูรณ์ยิ่งกว่าเกล็ดหิมะ
ไหมล่ะ?
รูปแบบของมัน ความซับซ้อนประณีต ความสมมาตรสอดคล้องในตัวเอง และการเป็นต้นแบบไม่มีสิ่งใดเหมือน
ทั้งหมดนั่นนั้นคือความลี้ลับ
เธออาจสงสัยในความอัศจรรย์แห่งการแสดงออกอย่างน่าครั่นคร้ามของธรรมชาติ
และหากฉันกระทำกับหิมะเกล็ดเดียวได้ถึงเพียงนี้ แล้วเธอคิดว่าฉันจะทำอะไร (หรือได้ทำมาแล้ว) กับจักรวาลนี้ได้บ้างล่ะ?
ถ้าเธอมองดูความสมมาตรของมัน `ความสมบูรณ์แห่งแบบแผนจากส่วนที่ใหญ่ที่สุดจนถึงอณูที่เล็กที่สุด`
เธอก็ไม่อาจเข้าใจความจริงของมันได้
ในความเป็นจริงของเธอ
แม้ขณะนี้ที่พอจะเข้าใจผาดๆ
เธอก็ยังไม่อาจจินตนาการหรือเข้าถึงความสลับซับซ้อนได้
แต่เธอก็รู้ได้ว่ามันมีความหมายแฝงอยู่
`เป็นความหมายที่ซับซ้อนและพิเศษเกินความเข้าใจในปัจจุบันของเธอมากนัก`
เช็คสเปียร์ของพวกเธอกล่าวไว้อย่างยอดเยี่ยมว่า "โฮเรโซ ยังมีอีกหลายสิ่งในสรวงสวรรค์และพื้นพิภพที่เกินกว่าปรัชญาของเจ้าจะเฝ้าฝันถึง"
N : แล้วผมจะรู้จักกฏเหล่านี้ได้ยังไง ผมจะเรียนรู้มันได้ยังไงครับ?
G : ไม่เกี่ยวกับการเรียนรู้
*แต่เกี่ยวกับการรำลึก*
N : แล้วผมจะรำลึกได้ยังไง?
G : เริ่มจากการสงบนิ่ง
เงียบเสียงภายนอกลงเพื่อโลกภายในจะนำความเข้าใจมาให้เธอ
1
การหยั่งเห็น (รู้) จากภายในนี้เองคือสิ่งที่เธอแสวงหา
แต่มันจะไม่เกิดขึ้นตราบที่เธอยังหมกมุ่นแต่กับโลกภายนอก
ดังนั้นจงพยายามกลับสู่ภายในให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
หากเธอไม่เข้าสู่ภายในหรือมาจากภายในขณะที่เธอเกี่ยวข้องกับโลกภายนอกแล้ว...
จงจำหลักการนี้เอาไว้ :
*หากเธอไม่เข้าสู่ภายใน
เธอจะพร่องและออกมาภายนอก"*
เปลี่ยนเป็นสรรพนามบุรุษที่หนึ่งยามเธอ `ท่อง` เพื่อจะได้เป็นส่วนตัวมากขึ้น
*หากฉันไม่เข้าสู่ภายใน
ฉันจะพร่องและออกมาภายนอก*
เธอได้พร่องและออกข้างนอกมาตลอดชีวิต
ซึ่งไม่จำเป็นต้องทำอย่างนั้นเลย
*ไม่มีอะไรที่เธอจะเป็นไม่ได้*
*ไม่มีอะไรที่เธอจะทำไม่ได้*
*ไม่มีอะไรที่เธอจะมีไม่ได้*
N : ฟังดูเหมือนคำสัญญาลมๆแล้งๆ
G : แล้วเธอคิดว่าพระเจ้าจะให้คำสัญญาประเภทไหนล่ะ?
เธอจะเชื่อฉันหรือถ้าฉันให้เธอน้อยกว่านี้?
หลายพันปีมาแล้วผู้คนไม่เชื่อในสัญญาของพระเจ้า ด้วยเหตุผลที่ไม่ธรรมดาอย่างยิ่งว่า...
"มันดีเกินกว่าจะเป็นจริงได้"
พวกเธอจึงเลือกคำสัญญาที่เล็กน้อยกว่า
ซึ่งนั่นก็คือความรักที่น้อยกว่าด้วย
เพราะคำสัญญาสูงสุดของพระเจ้า
มาจาก *ความรักสูงสุด*
1
แต่เธอก็ยังไม่อาจจินตนาการถึงความรักสมบูรณ์แบบได้
1
ฉะนั้นคำสัญญาที่สมบูรณ์แบบจึงเป็นสิ่งที่เธอนึกภาพไม่ออกเหมือนกัน
ไม่ต่างกับที่เธอนึกภาพบุคคลสมบูรณ์แบบไม่ออก
ทั้งหลายทั้งปวงนี้เธอจึงไม่อาจเชื่อแม้แต่ตัวตนของเธอเอง
การไม่เชื่อสิ่งเหล่านี้หมายถึงการไม่เชื่อในพระเจ้า
เพราะ "การเชื่อในพระเจ้า" ส่งผลให้เชื่อในของประทานอันยิ่งใหญ่จากพระเจ้าด้วยคือ...
1
*รักอันปราศจากเงื่อนไข*
1
และเชื่อในคำสัญญายิ่งใหญ่ที่สุดของพระองค์ซึ่งก็คือ...
*ศักยภาพอันไร้ขอบเขต*
...
...
...
แนะนำ ให้อ่านหนังสือของ ดีพัค โชปรา
เรื่อง "7 กฏแห่งจิตวิญญาณเพื่อความสำเร็จ"
เพิ่มเติมครับ
เพราะอธิบายขยายความ `วิธีการรำลึก` หรือ `การกลับเข้าสู่ภายใน` `รวมทั้งวิธีปฏิบัติ` เพื่อรำลึกถึงกฎแห่งจักวาลได้ละเอียดขึ้น
ซึ่งมันจะทำให้คุณเข้าใจได้มากขึ้น
ที่สำคัญ...คุณจะได้นำไปปฏิบัติ
ถ้าคุณไม่ทำ
คุณก็จะไม่มีวันจำกฏแห่งจักรวาลนี้ได้
สั่งหนังสือและสอบถามเพิ่มเติมเรื่องหนังสือได้ตามลิ้งค์
แอดมิน

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา