📮 เรื่องสั้น | แ ร ง เ ที ย น ..Ep.3
เสียงเพลงยังไม่ทันจบดี ไฟที่สว่างอยู่บริเวณเวทีสันทนาการโดยรอบดับพรึบเหมือนถูกสับคัทเอาท์ เสียงร้องโอ๊ยยยยย! ดังลั่นมาจากแถวแผงควบคุมเครื่องเสียงและไฟฟ้าในงานที่เอกดูอยู่
คนที่ยืนอยู่ไกลออกไปสปริงตัวไปหน้าเวทีเร็วเหมือนพายุ เขากระโดดไปคว้าตัวหญิงสาวบนเวที ที่กำลังจะขยับตัวไปตามหาเสียงร้องที่ดังขึ้นอย่างเจ็บปวดเมื่อครู่นี้
Pix from Unsplash
" ระวังตัวเองก่อนเถอะ "
เสียงทุ้มปรามเธอไว้ในขณะที่ยังจับข้อมือเธอแน่น
" อยู่เฉย ๆ ตรงนี้นะ เดี๋ยวผมไปดูเอง "
ในความมืด ทำให้เธอไม่เห็นหน้าตาของชายนิรนามที่พุ่งตัวมาโอบเธอไว้เมื่อครู่ ก่อนจะเปลี่ยนมาจับข้อมือเธอไว้แน่นในกำมือของเขา
ความรู้สึกแรก รับรู้ได้ว่า นี่เป็นการปกป้องจากภยันอันตรายที่กำลังจะถึงตัว ไม่ใช่การพุ่งเพื่อมาทำร้ายตัวเธอ เหตุการณ์ข้างหน้าค่อนข้างชุลมุน ชาวบ้านลุกขึ้นฮือ วงแตก แยกย้ายกลับบ้านใครบ้านมันไปคนละทิศละทาง
.. แต่ที่ยังไม่ไปไหนและรวมตัวกันอยู่ตรงกลางลานสันทนาการก็เห็นจะมีแต่นักศึกษาด้วยกันทั้งหมด 30 กว่าคนเท่านั้น
เธอจำได้ว่าตอนที่เธอกำลังร้องเพลง ข้าวจี่นั่งอยู่ด้านหน้าริมทางเดินที่ไม่ไกลนัก
..
ตะเกียงเจ้าพายุ 2 ตัว ที่จุดขึ้นมาแทนไฟฟ้าจากเครื่องปั่นไฟนั้น แม้ไม่ได้สว่างมากนัก แต่ก็พอทำให้เห็นใครเป็นใคร อยู่ตรงนี้บ้าง
" พี่ป๊อป ๆ ข้าวจี่หายไปค่ะ "
เธอวิ่งไปบอกพี่ป๊อปที่อยู่ไม่ไกลนัก
" พี่รู้แล้ว พี่เต้ กับพี่ตชด.อีก 2 คน ตามไปแล้ว เดี๋ยวพวกเรารวมตัวกันอยู่ตรงนี้ก่อน อย่าเพิ่งไปไหนทั้งนั้น ไม่รู้ว่าพวกนั้นมันมากันกี่คน!
.... จะไปไหนขวัญ!!! "
" ขวัญจะไปดูพี่เอกข้างหลังเวทีค่ะ "
" มันมืดอยู่ ขวัญ ขวัญญญญญญ!! "
.. เสียงเรียกของพี่ป๊อปห้ามเธอไม่ได้ เพราะระหว่างที่เธอร้องเพลงอยู่ เธอได้ยินเสียงของพี่เอกร้องดังพอสมควรตอนที่ไฟดับลง
.
.. พี่หนุ่มที่เล่นกีต้าร์ ทิ้งกีต้าร์วิ่งตามคนที่ซุ่มทำร้ายพี่เอก ที่วิ่งหนีไปคนหนึ่งทันที และยังไม่รู้ว่าติดตามได้ตัวหรือไม่อย่างไร
" พี่เอก ๆ เป็นไงบ้างเนี่ย "
" มาทำไมตรงนี้!!!
บอกให้อยู่เฉย ๆ ตรงโน้นยังจะดื้อมาอีก "
.
ไม่ใช่เสียงพี่เอก แต่เป็นเสียงทุ้ม ๆ ที่จับข้อมือเธอแน่น และสั่งให้เธออยู่เฉย ๆ ด้านหน้าเวที กำลังตำหนิเธออยู่ตอนนี้
" น้องคนนี้โดนแทงด้วยไขขวงที่ไหล่ขวา ลึกอยู่พอสมควร เดี๋ยวจะให้เจ้าหน้าที่ส่งไปโรงพยาบาลในเมืองคืนนี้เลย ผมจะประคองเขาไปข้างหน้าก่อน เดินตามผมมาดี ๆ ล่ะ "
.
เธอมองหน้าพี่ตชด.คนนี้ไม่ชัดในความมืด แถมใบหน้ายังถูกปิดไว้ใต้หมวกอีกกว่าครึ่งหน้า
.. แต่เธอรู้สึกคุ้นกับเสียงนี้มาก ร่างสูงใหญ่นี่ก็คุ้นเหลือเกิน
.. เขาพยุงร่างพี่เอกค่อย ๆ เดินไปหน้าเวทีสันทนาการ ในขณะที่เธอเดินไล่หลังไปไม่ห่างนัก
Pix from Unsplash
แต่มีคนเดินตามหลังโผล่มาจากความมืดโดยไม่ทันระวัง เข้ามารวบตัวเธอ ปิดปากเธอไว้ แล้วดึงตัวไปในความมืดหลังเวทีที่เพิ่งเดินผ่านมาเมื่อครู่ !!
" ช่ ว ย ... ช่ ว ย ด้ ว ย ย ย "
..
เสียงที่เปล่งออกมาเป็นช่วง ๆ จากการขัดขืนที่ถูกปิดปากแน่นของคนแปลกหน้า ที่ไม่หวังดีต่อเธอแน่นอน ทำให้ต้นกล้าหันหลังขวับ
.
ร่างเล็ก ๆ ที่สั่งให้เดินตามมาดี ๆ หายไปไหน ...
.
.. หัวใจเขาเต้นแรง ไม่เป็นจังหวะ ดวงตาเบิกโพรงดุดัน เขาตะโกนให้คนที่อยู่ใกล้ที่สุดมารับตัวเอกต่อไปจากเขา แล้วพุ่งตัวไปในความมืดด้านหลังทันที
" ข อ ง ข วั ญ ...
เธอต้องไม่เป็นอะไรนะ พี่ยอมให้เธอเป็นอะไรไปไม่ได้แน่นอน "
.
เสียงของต้นกล้าที่บอกกับตัวเองดังกึกก้องในใจหญิงสาวร่างเล็กที่เขาแอบมองมาตลอด ไม่เคยสักครั้งที่จะทำให้เจ้าตัวรู้ว่ามีใครเฝ้ามองอยู่ไกล ๆ มาเนิ่นนาน
Pix from Unsplash
" พี่แก้ว ห้องพี่แก้วเล็กไปรึเปล่า ?!
เปลี่ยนไปนอนห้องผมชั้นล่างไหม ?
ใหญ่กว่าอีก สะดวกพี่แก้วด้วย ของใช้พี่แก้วเยอะเต็มห้องเชียว! ผมไม่ค่อยได้อยู่บ้าน เปลี่ยนมาอยู่ห้องพี่แก้วก็ได้ เล็กหน่อยแต่ผมอยู่ได้สบาย และสมบัติผมน้อยกว่าพี่แก้วเยอะ "
..
ต้นกล้าบอกพี่สาวคนโต ขอย้ายห้องตั้งแต่เมื่อปีก่อน ห้องชั้นบนของพี่แก้ว หน้าต่างห้องนี้ของเขา สามารถมองเห็นมุมโต๊ะหนังสือ และโซฟาท้ายเตียงของบ้านอีกหลังใกล้ ๆ กัน ได้อย่างชัดเจน
ของขวัญมักจะนั่งอ่านหนังสือ ทำรายงานดึก ๆ ที่โต๊ะเขียนหนังสือเป็นประจำ บางวันก็ทิ้งตัวหลับอยู่ตรงโซฟาทั้ง ๆ ที่เปิดไฟไว้สว่างยันเช้า
สายตาหลังผ้าม่านลายลูกไม้สีขาวที่ไม่ได้เปลี่ยนจากเดิมที่พี่สาวคนโตเคยอยู่ ได้แต่อมยิ้มอยู่คนเดียว และเพลิดเพลินเมื่อได้มองเด็กสาวข้างบ้านทุกครั้ง
..
...ของขวัญไม่เคยรู้เลยว่า หลังผ้าม่านสีขาวนั้น มีชายหนุ่มที่เธอมักค่อนแคะว่า ขี้เก็กตลอดเวลา เฝ้ามองเธอทุกวันเมื่อเขาอยู่บ้าน
" แม่ครับ..
เช้านี้ต้มซุปเลิฟไหมครับ ผมอยากกินจัง "
...ซุปเลิฟ ของชายหนุ่มคือ ซุปไก่รสชาติแสนอร่อยที่เขาได้กินตั้งแต่เด็ก ๆ จนโต ทั้งพี่แก้ว ต้นกล้า และก้องเกียรติ ตั้งชื่อซุปไก่แสนอน่อยของแม่ว่า ‘ ซุ ป เ ลิ ฟ ‘ เพราะความตั้งใจกับซุปธรรมดาที่ใช้เวลาปรุงนานกว่าปกติ เพราะความพิถีพิถันของแม่ และซุปเลิฟจากฝีมือแม่ก็อร่อยเสมอ
" เมื่อคืนทำงานดึกหรอต้นกล้า ถึงอยากบำรุงด้วยซุปเลิฟของแม่เนี่ย "
" ครับผม แม่ต้มให้กินหน่อยนะครับ "
" ได้สิ เดี๋ยวแม่ต้มให้เลย
เสร็จแล้วแบ่งไปบ้านโน้นด้วยนะ "
" ครับแม่...
เดี๋ยวผมเอาไปให้เองก็ได้ครับ "
.
นี่ละคือเหตุผลของซุปเลิฟที่ขอให้แม่ต้ม เขาไม่ได้นอนดึกเพราะทำงานหรอก
.. แต่ซุปเลิฟของแม่ เป็นความตั้งใจที่จะเอาไปฝากให้คนที่นอนดึกและผลอยหลับคาโซฟายันเช้าเมื่อคืนต่างหาก
Pix from Unsplash
เสื้อผ้าสีสว่างของเธอ มองเห็นชัดในความมืดกว่าคนอื่น ๆ ที่สวมเสื้อม่อฮ่อมสีทึบ
..
ต้นกล้ากึ่งวิ่งกึ่งเดินไปอย่างรวดเร็วจนถึงตัวคนแปลกหน้าที่กำลังพาร่างเล็ก ๆ ถูลู่ถูกังไปในพงหญ้าลึกไปทางด้านหลังเวที
..
เขากระชากคอเสื้อเจ้าหมอนั่นเมื่อวิ่งถึงตัว แล้วต่อยไปที่หน้าเข้าเต็มแรง สองสามมัดที่แลกกันไปมา คนร่างสูงกว่าก็ซัดจนอีกคนร่วงแน่นิ่งไป
" ลุกไหวไหม ? "
.
คำถามเบา ๆ พร้อมโน้มตัวมาพยุงให้หญิงสาวลุกขึ้น เขาค่อย ๆ ประคองเธอเดินไปด้วยกันช้า ๆ จนถึงหน้าลานสันทนาการ
" ขอบคุณนะคะพี่ ....
พี่ชื่ออะไรคะ "
" พี่ ก ล้ า "
.
เขาเปิดหมวกออก ทำให้เห็นหน้าชัดว่า เป็นใคร!
แม้แสงจากตะเกียงพายุทั้ง 2 ตัวที่วางอยู่กลางลานไม่ได้สว่างมากนัก
.. แต่สายตาที่จ้องเขม็งมาที่เธออย่างแน่วแน่ ก็ทำให้เธอสับสนและทำตัวไม่ค่อยถูกกับสายตาแบบนี้
.. คล้าย ๆ ได้เจอคนกันเองที่ใกล้ชิดสนิทสนมในอีกที่ ๆ ห่างไกลบ้าน แต่ก็เหมือนไม่ได้ใกล้ชิดกันมาก เพราะปกติก็พูดคุยกันไม่บ่อยนัก
" เจ็บตรงไหนรึเปล่า ของขวัญ "
.
เสียงทุ้ม ๆ ที่เคยได้ยินห้วน ๆ กลับเป็นเสียงทุ้มที่นุ่มนวล และผู้ชายขี้เก็กที่ดูแข็ง ๆ เชิด ๆ กลับดูอ่อนโยนและเต็มไปด้วยความห่วงใยเธอ
" เจ็บนิดหน่อยค่ะ ขวัญขอบคุณพี่กล้ามากนะคะ
ขวัญไม่รู้ว่า พี่กล้าอยู่พื้นที่จังหวัดนี้ด้วย "
.
" ครับ "
" พรุ่งนี้พี่แนะนำว่า ทุกคนต้องออกจากพื้นที่กลับกรุงเทพได้เลย "
" แต่ยังไม่ถึงกำหนดกลับนะคะ
รถของมหาวิทยาลัยจะมารับตามวันที่กำหนดไว้อีก 2 วันข้างหน้า "
" เพื่อความปลอดภัย เดี๋ยวคืนนี้ทุกคนไม่ต้องแยกบ้านกันนอนนะให้อยู่แค่บ้านผู้ใหญ่บ้าน และบ้านใกล้เคียงอีกหลังเดียวพอ "
" แล้วน้องผู้หญิงที่หายไปละคะ น้องที่รำคู่กับขวัญเมื่อครู่ หายไปไหนคะ "
" เห็นลูกน้องพี่บอกว่า เจอตัวแล้ว ไม่มีอะไร ปลอดภัยดี อย่าห่วงแต่คนอื่นเลย!!
.. คนที่ดูไม่ปลอดภัยที่สุด ก็ตัวเรานั่นแหละ
.. ดื้อดีนัก!
.. สั่งอะไรก็ไม่ฟัง!!"
.
จู่ ๆ ก็ถูกวกมาดุเธอเข้าให้ ....
เธอได้แต่ก้มหน้ายอมรับสภาพ เพราะความดื้อของเธอจริง ๆ จนเกือบจะทำให้เกิดเรื่อง
Pix from Unsplash
หากเขากล้าสมชื่อสักนิด...
เขาอยากจะเอามือจับหัวหญิงสาวตรงหน้าโยกไปมา แล้วบอกกับเธอว่า..
“ คราวหน้าอย่าดื้อกับพี่กล้านะ พี่รักเธอมากนะ เป็นห่วงเธอมากด้วย “
โปรดติดตามตอนจบ
...ในวันศุกร์หน้านะคะ 😁🥰
🙇♀️ ขอบคุณที่สละเวลามาอ่านนะคะ
. ยินดีที่ได้รู้จักกันค่ะ 😊🥰🙆♀️
..
รฉัตร วรรณกุล
06 มีนา’ 2563
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
