เรื่องสั้น อุดมการณ์กลางสายฝน ตอน ๑
เรารักกันเพราะอะไร... สำหรับความรักแล้ว เรื่องของเหตุผลอาจจะสำคัญน้อยกว่าจิตใจ หากจะรักใครสักคน ไม่ต้องมีที่มาที่ไป . . . ในเมื่อคิดจะรักแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องไปครุ่นคิดหาเหตุผลหรอก
แต่สุดท้ายแล้ว มันก็น่าจะมีเหตุผลอยู่ในตัวเองที่พอจะอธิบายได้บ้าง โดยเฉพาะในงานเขียนเรื่องเกี่ยวกับความรัก จำเป็นต้องมีที่มา และต้องมีที่ไป . . .
ผมว่าบางทีความรักก็มากด้วยเหตุผล ในโลกหลากสีสันของความรักเต็มไปด้วยเหตุผลทั้งนั้น มันเยอะมาก . . . จนหาความแน่นอนไม่ได้ และ มันยากมาก . . . ในการเขียนเรื่องรักที่ต้องหาเหตุผลมารองรับ
รวมเรื่องสั้นชุด วันที่โลกเดินช้า . . . กว่านี้ เป็นเรื่องราวสมเหตุสมผลอันหาความแน่นอนไม่ได้อย่างที่ว่า ชายหนุ่มหญิงสาว บางคู่เพิ่งเจอกันยังไม่ทันจะรัก บางคู่รักกันมานานจนพานจะเลิก จำได้ว่าแต่ละเรื่องที่เขียน ผมต้องพยายามหาเหตุผลให้กับอารมณ์ความรู้สึกนึกคิดและพฤติกรรมของพวกเขาอย่างหนักหน่วง เปลี่ยนไปเปลี่ยนมากว่าจะลงเอยในที่สุด
บางครั้งก็พบว่ามันเป็นเหตุผลที่ไม่เข้าท่าเลย อาจจะเป็นเพราะผมเองก็ไม่ค่อยได้เรื่องได้ราวในความรักสักเท่าไร
ลมพัดแรงหอบใบไม้ปลิวว่อน
ทำให้ฝุ่นฟุ้งกระจายไปทั่วบริเวณ
บนท้องฟ้าปรากฏเมฆครึ้มทะมึนลอยลงต่ำ
ขณะที่ฟ้าร้องคำรามก้องอย่างน่ากลัว
“กลับเข้ามาเถอะ นัช” ผมตะโกนเรียกเธอสุดเสียง
แต่เธอยังคงยืนนิ่งเฉยราวกับไม่ได้ยินเสียงใดๆ
แรงลมคงพัดพาเสียงของผมหันเหไปทิศทางอื่นเสียแล้ว
ผมจึงต้องตะโกนซ้ำอีกหลายครั้ง “นัช . . .นัช . . .”
นัชาหันมามอง แต่ยังคงยืนนิ่งเฉย ไม่มีทีท่าร้อนรนอย่างใดเลย ผมเองเสียอีกที่วิ่งลนลานเหมือนคนบ้าเข้าไปหาเธอ ดึงมือเธอให้ตามเข้าไปหลบในบ้านพักก่อนที่ฝนจะกระหน่ำลงมา เธอยอมตามด้วยดี แต่มาหยุดแค่ใต้ชายคาบ้านที่ฝนคงจะสาดเข้ามาได้ นัชาชอบฝน เธอไม่เคยกลัวเปียกฝน ถึงอย่างไรเธอคงไม่ยอมหลบตัวอยู่ภายในบ้านเป็นแน่ ผมจึงจำต้องยืนอยู่ข้างเธอ รอดูสายฝนโปรยปรายลงมา
ในไม่ช้าฝนก็เทลงมา กระแทกกระทั้นอย่างบ้าคลั่ง เสียงเด็กเลี้ยงควายตะโกนเรียกถึงกันดังลั่นด้วยความยินดีที่ฝนห่าใหญ่ได้ปรากฏขึ้นในผืนนาอันแห้งแล้ง
นัชาผู้เป็นที่รักของผม เธอยืนกอดอกมองดูผืนแผ่นดินที่ไกลสุดลูกหูลูกตาท่ามกลางฝนที่กระหน่ำลงมาอย่างไม่ขาดสาย แผ่นดินที่แตกระแหงร้อนระอุกลับชุ่มชื่นอีกครั้ง เธอเหม่อมองดูด้วยท่าทีที่เยือกเย็น ดวงตามีประกายแห่งความมุมานะ สายตาฉายแววแห่งความหวัง เต็มไปด้วยความเด็ดเดี่ยวและมั่นคง ในเวลานั้นผมเห็นนัชาสูดดมกลิ่นไอดินที่โชยมาด้วยความซาบซึ้ง คงเป็นกลิ่นที่หอมสดชื่นสำหรับเธอ
ผมรู้และซึ้งใจดีว่า . . . ทำไมนัชาต้องจากผมมาอยู่ ณ ที่แห่งนี้ อุดมการณ์ที่สูงส่งและยิ่งใหญ่ในชีวิตของเธอนั้นมีค่ายิ่งกว่าสิ่งอื่นใดทั้งปวง
ผมคบเป็นแฟนกับนัชามาเกือบ 5 ปี นานพอที่จะรู้ถึงความใฝ่ฝันอันมั่นคงของเธอ แต่จะเข้าใจเธอได้แค่ไหน ผมเองก็ไม่ค่อยแน่ใจ นัชาเป็นตัวของตัวเองเสมอ จนยากที่ผมจะทำให้เธอเปลี่ยนแปลงได้แม้แต่น้อยนิด
นัชาเข้าเรียนมหาวิทยาลัยปี 1 รุ่นเดียวกับผม เธอเป็นคนเงียบขรึมและดูเฉื่อยชา ผมแทบไม่ได้เห็นเธอเข้าร่วมกิจกรรมของคณะเลย ผิดกับตัวผมเองที่เป็นคนโด่งดังและกว้างขวาง ไม่ว่าภายในคณะหรือทั่วมหาวิทยาลัย เส้นทางของผมกับนัชายากนักที่จะเจอกันได้ จนกระทั่งวันหนึ่ง . . . สิ่งที่เป็นเรื่องยากก็เริ่มต้นดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง เมื่อผมย่างกายเข้าไปในห้องสมุดเป็นครั้งแรกของเทอมด้วยความจำเป็น คะแนนของวิชาปรัชญาย่ำแย่จนผมต้องตั้งใจเขียนรายงานวิชานี้ให้ดีที่สุด ไม่เช่นนั้นสถานภาพนักศึกษาของผมอาจจะมีปัญหา แต่เพราะความไม่ใส่ใจเรียนเท่าไหร่ แม้แต่ชื่อหนังสือที่ต้องการผมยังจำไม่ได้
ขณะมองหาหนังสือบนชั้นอย่างเลื่อนลอย บังเอิญผมมองเห็นนัชา รู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตา จำได้ว่าเธอคนนี้เรียนวิชาปรัชญาห้องเดียวกับผม เมื่อโชคเข้าข้างแล้ว ผมก็ไม่รอช้าที่จะเข้าไปสอบถามเธอทันที
“ปรัชญาของเพลโตค่ะ” เธอตอบแล้วยิ้มนิดๆ ในเวลานั้นผมเริ่มรู้สึกถึงความมีตัวตนของเธอ นึกสงสัยใคร่รู้ว่าในความเรียบเฉยของเธอนั้นมีสิ่งใดแอบซ่อนอยู่
ผมถือโอกาสสอบถามเธออีกหลายเรื่อง นัชารู้เรื่องวิชาปรัชญาดีเกินคาด เธอบอกชื่อหนังสือที่น่าศึกษาอีกหลายเล่ม และยังแนะนำว่าควรจะทำรายงานอย่างไรจึงจะได้คะแนนดี ผมได้ปฏิบัติตามเธออย่างว่าง่าย เธอว่าอย่างไร ผมก็ทำอย่างนั้น มีอะไรบางอย่างในคำพูดและท่าทางของเธอที่ดึงดูดใจผม ทุกอย่างดูเป็นเหตุเป็นผลจนยากที่ผมจะเห็นเป็นอย่างอื่นได้
เราเริ่มรู้จักกันตั้งแต่วันนั้น และรู้จักกันมากยิ่งขึ้น ผมพูดคุยกับเธอได้อย่างเพลิดเพลินทุกครั้ง กว่าจะรู้ตัวว่าเธอได้กลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต ผมก็ถลำลึกจนยากจะถอนตัวได้ เป็นเรื่องที่ใครๆ ก็นึกไม่ถึงจริงๆ ว่า ผม-นายธนันผู้หรูหราฟู่ฟ่า กับนัชาคนที่ไม่ได้สวยผุดผาด ไม่ทันสมัย ไม่สะดุดตา ไม่ช่างแต่งตัว ไม่เคยแต่งหน้า เป็นเพียงนักศึกษาที่ตั้งอกตั้งใจเรียนอย่างเงียบเชียบ เราทั้งสองคนจะกลายเป็นแฟนกันได้อย่างไร แต่ทุกสิ่งก็มีครรลองของมัน
โปรดติดตาม เรื่องสั้น อุดมการณ์กลางสายฝน ตอน ๒ ด้วยนะครับ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
