สยามรักเด็ก
Siamese be loving Children
หลายคนพอได้เห็นหัวข้ออาจคิดเลยเถิดไปไกลกันเสียแล้วกระมั้งว่า สงสัยจะเกี่ยวกับพวกคนที่ชอบกินหญ้าอ่อนอะไรเยี่ยงนั้นเป็นแน่ 55+
แต่ในความเป็นจริงแล้วเนื้อหาที่ฉันจำนำเสนอนั้น หาได้เป็นเช่นนั้นไม่ดอกนะเจ้าค่ะ อิอิเพราะที่ฉันจะนำมาเล่าสู่กันฟังเนี่ยมันเกี่ยวกับเด็กเล็กเด็กน้อยที่ตีนเท้าฝาหอยน่ารักน่าชังนั้นต่างหากละเจ้าคร่าาาา 🤱🏻👼🏻
เป็นที่แน่นอนอยู่แล้วนะเจ้าค่ะ ไม่ว่าจะยุคสมัยไหน คนสยามเราก็มีจิตใจใคร่เมตตาสงสารและเอ็นดูเด็กอยู่เสมอ (ตัดกรณีเอ็นดูเด็กเอนไปนะเจ้าค่ะหาเกี่ยวกันไม่ 🤣) ไม่ว่าจะเป็นเด็กทารกที่พึ่งคลอดไปจนถึงเด็กโตห้าหกขวบ พอได้เห็นหน้าค่าตาดูน่ารักน่าชังแถมหากเป็นเด็กดีเสียด้วยแล้ว ผู้ใหญ่อย่างเราๆก็คงห้ามใจมิไหว มิวายจะยิ่งเอ็นดูหลงไหลหลงรักกันไปใหญ่ จริงฤาไม่เจ้าค่ะ ☺️
ชาวสยามในสมัยอยุธยาเองก็ไม่ผิดแผกไปจากกันเจ้าค่ะ ว่ากันว่าในสมัยอยุธยานั้นชาวสยามรักและเอ็นดูเด็กเอาเสียมากเวอร์ จนลาลูแบร์ที่ซึ่งเป็นราชทูตของพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 แห่งฝรั่งเศส ที่ได้เดินทางเข้ามายังกรุงศรีอยุธยาเพื่อเจริญสัมพันธไมตรีกับสยามนั้นได้บันทึกไว้ถึงความรักที่ชาวสยามมีต่อเด็กอย่างพิลึกนี้ว่า
“... ที่สุดจนน้ำใจขี้รักเด็กอย่างพิลึก ด้วยไม่มีอะไรจะเปนของน่ารักอย่างที่สุดซึ่งลิงทโมน (ชาวสยาม) สำแดงอาการให้ปรากฎ นอกจากความรักที่ชาวสยามหมกหมุ่นอยู่ในทารกทั้งปวง ไม่ว่าจะเปนบุตร์หลานของตนเอง ฤาบุตร์หลานของผู้อื่น” อ้างอิง : ลาลูแบร์ เปนจดหมายเหตุ พงศาวดารสยาม ครั้งกรุงศรี เล่ม 1
และนอกจากไพร่ราษฎรทั่วไปที่จะมีนิสัยรักเด็กอย่างพิลึกแล้วนั้น พระเจ้าแผ่นดินกรุงสยามเองก็มีน้ำพระทัยโปรดเด็กเล็กจนอายุ 7 ฤา 8 ขวบ เช่นกันเจ้าค่ะ ทรงพระปราโมทย์ที่จะเล่นหัวแลพระราชทานนุศาสะโนวาทให้เด็กๆได้มีการศึกษากัน แต่นั้นก็เพียงอายุหนึ่งเท่านั้นเองเจ้าค่ะ เพราะเมื่อเด็กๆหมดกลิ่นน้ำนมทารกไปแล้ว พระเจ้าแผ่นดินก็จะทรงหมดพระเมตตาลงตามวาระเมื่อความน่ารักหมดสิ้นไปแล้วนั้นเองเจ้าค่ะ
อย่างที่เกริ่นไปตั้งแต่เริ่มต้นนะเจ้าค่ะ ว่า เด็กเล็กยอมมีความน่ารักน่าชัง ที่ซึ่งใครเห็นก็ต้องรู้สึกหลงรักและเอ็นดูเป็นเรื่องธรรมดา ซึ่งมันก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกอันใดนักสำหรับคนสยามอย่างเราๆ แต่หากเป็นฝารั้งที่เข้าใจกันในตอนนั้นก็คงเป็นเพราะด้วยวัฒนธรรมการเลี้ยงดูเด็ก ที่ต่างกันออกไป โดยฝารั่งมักจะเลี้ยงแบบปล่อยปะ ส่วนไทยเรานั้นจะเลี้ยงดูแบบประคบประหงม ถึงกับมีสุภาษิตขึ้นมาว่า “ยุงไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม” กันเลยทีเดียว ซึ่งลักษณะทางวัฒนธรรมนั้นก็ถูกปลูกฝั่งเรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน จึงทำให้คนไทยเรานั้นก็รักและเอ็นดูเด็กมากไม่ต่างไปจากสมัยอยุธยาเลยเจ้าค่ะ
จะว่าไปเมื่อคิดเล่นๆขำๆ หากลาลูแบร์จะว่าคนสมัยอยุธยานั้นมีความรักใคร่เด็กพิลึก หากได้มาเห็นพวกสายหื่นรักเด็กสมัยเรานี้ละก็ คงอกจะแตกตายรีบจดบรรทึกความพิลึกกึกกือนั้นกลับไปเล่าถวายพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 เสียเกือบไม่ทันเลยกระมังฉันว่านะเจ้าค่ะ 55+ 😆
Le Siam
“สยาม ... ที่คุณต้องรู้”
เขียนและเรียบเรียงโดย : Le Siam
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
