"นกฮูกยักษ์ผู้หลงทาง"
( ซีรีส์ "เรื่องนี้เกี่ยวกับเรื่องลึกลับ" ตอนที่ 3 )
"ก็จริงอยู่นะครับ
ที่ว่าตั้งแต่เกิดเหตุการณ์ตอนนั้นมา BD City
ของเราก็เต็มไปด้วยเรื่องลึกลับจากทั่วโลก"
"จนมันทำให้ดูเป็นเรื่องธรรมดามากๆ
ถ้าเราจะเจออะไรลึกลับๆประหลาดๆ..."
"แต่คุณจะเอาสัตว์ประหลาดในตำนาน
มาเลี้ยงในร้านตัวเองแบบนี้ไม่ได้หรอกนะครับ!!!"
แว่นแว่นพูดใส่"ธีร์"กับ"ต้นข้าว"
เจ้าของร้านขายอาหารสัตว์เลี้ยงใน BD City
และลูกน้องของเธอ...
...ก่อนหน้านั้น
"ฉันยังไม่หายสงสัยเรื่องหมอผีเลยเจ้าก๊อง"
"มันดูเหมือนว่าพี่เฉื่อยกำลังปิดบังอะไรบางอย่างไว้ รึเขาเป็นบุคคลอันตราย?"
"แต่อันตรายถึงขนาดที่ไม่กล้าบอกกันเลยรึไงน๊า"
แว่นแว่นบ่นขึ้นมาด้วยความสงสัย
"โฮ่งๆ" จู่ๆ ก๊องก็ส่งเสียงเห่าขึ้นมา
"อะไรเหรออะไร"
"อ้อ...อาหารหมาหมดแล้วเหรอ
โอเคไปซื้อก็ได้-.-"
"อืม...ซื้อแบบเยอะๆไปหน่อยละกัน
จะได้ไม่ต้องตากแดดมาบ่อยๆ"
"แกวกๆๆๆๆๆ" เสียงร้องของนกอะไรสักอย่าง
ดังออกมาจากหลังร้าน มันดังจนผู้คนในร้านแตกตื่นวิ่งหนีกันออกไปหมด
ตอนนี้มีเพียงแว่นแว่นที่ถืออาหารหมาพร้อมกับยืนงงว่ามันเกิดอะไรขึ้น ก่อนจะรีบไปดูที่หลังร้าน
"เอ่อ...." แว่นแว่นเปิดประตูหลังร้าน
และได้เห็นภาพที่แสนวุ่นวาย...
ธีร์กับต้นข้าวกำลังวิ่งไล่จับนกฮูกยักษ์
ภายในห้องเก็บของหลังร้าน..
"กว่าจะสงบได้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ"
"แล้วไปเจอเจ้านกฮูกยักษ์นี่ที่ไหน?"
"เรากับต้นข้าวเจอมันตากฝนอยู่ตอนกลางคืน
ก็เลยพามันมาที่ร้าน และเลี้ยงไว้เห็นว่ามันน่ารักดีและก็อยากช่วยมันด้วย แฮร่ๆ"
ธีร์ตอบกลับด้วยน้ำเสียงจ่อยๆ
"เจ้านี่น่าจะเป็นกิกิยาอัน
สัตว์ประหลาดจากตำนานของแอฟริกา
แต่...ตัวนี้ไม่มีกลิ่นศพ แสดงว่ามันไม่ได้กินเนื้อเป็นอาหาร น่าจะเป็นจำพวกรักสงบ" แว่นแว่นพูดขึ้นพร้อมกับมองไปที่นกฮูกยักษ์ที่กำลังหลับอยู่
"เห็นไหมๆๆ แสดงว่ามันไม่ได้เป็นอันตรายต่อใครๆเลยไง" ต้นข้าวพูดขึ้น
"ก็ใช่ แต่เห็นเมื่อกี้ไหม
ถ้ามีคนไปแจ้งตำรวจขึ้นมาจะทำยังไงล่ะ"
"แล้วรู้รึยังว่ามันเป็นตัวผู้รึตัวเมีย ปกตินกฮูกจะมีลักษณะทางกายภาพที่เหมือนกันทั้งผู้และเมียนี่นา วิธีการสังเกตมันคือการดูนิสัยใช่มะ"
"ใช่ๆ ตัวนี้เราดูแล้ว น่าจะเป็นตัวเมีย
รู้ตั้งแต่เจอมันแล้ว" ธีร์พูดพร้อมกับยิ้มแห้งๆ
"แล้วทำไมเมื่อกี้มันส่งเสียงออกมาล่ะ"
"ก็เราเผลอตะโกนอะ มันคงตกใจ
ก็เลยร้องออกมา แฮร่ๆ"
"มีอะไรเกิดขึ้นรึเปล่าครับ"
หมวดช.ตะโกนเข้ามา
"นั่นไง ยังไม่ทันจะขาดคำเลย-.-"
แว่นแว่นพูดจบก็รีบออกไปหาหมวดช.ทันที
"ไม่มีอะไรในกอไผ่ฮะหมวดช. เกิดข้อผิดพลาดนิดหน่อย ไม่ต้องห่วงฮะ แฮะๆ"
"แน่ใจนะว่าไม่มีอะไรจริงๆ"
หมวดช.ถามพร้อมกับชะโงกไปมองทางหลังร้าน
"ไม่มีแน่นอนครับ ไม่ต้องห่วง แฮะๆ"
แว่นแว่นพูดพร้อมกับดันหมวดช.ออกนอกร้าน
"โอเคไม่มีก็ไม่มีเนาะ" หมวดช.ถามพร้อมกับชะโงกไปหลังร้านอีกครั้งหนึ่ง
"งั้นมีให้ยืมสัก200ไหมครับ"
"อ้ออ อันนั้นก็ไม่มีแน่นอนเช่นกันครับ5555"
วันต่อมา...
"ช่วยด้วย ทำไงดี
เจ้านกฮูกยักษ์หนีออกไปไหนแล้วก็ไม่รู้"
ธีร์ใช้โทรศัพท์จากทางร้านโทรมาหาแว่นแว่น
"แล้วจะทำยังไงดีล่ะ พอมีเบาะแสอะไรไหม?"
"ไม่มีเลย ตื่นเช้ามา มันก็หนีหายไปแล้ว
เรากับต้นข้าวหากันทั้งร้านทั้งบริเวณใกล้
และแถวๆบ้านเราก็ไม่มี"
"เอ่อ...ผมว่าผมเจอแล้วแหละ"
แว่นแว่นพูดจบพร้อมกับวางสายเพราะว่าเห็นนกฮูกยักษ์แว๊บผ่านหน้าบ้านไปพร้อมกับคนอีก 2 คน
"โดนจับตัวไปเพราะเห็นเป็นสัตว์แปลกรึเปล่าเนี่ย แล้วจะทำยังไงกับเรื่องนี้ดีล่ะ ถ้ามันเป็นอะไรไปขึ้นมาจะทำยังไง"
"เมื่อกี้ยังเห็นว่าอยู่แถวนี้แท้ๆ ไม่มีทางหนีไปได้เร็วขนาดนั้นแน่ๆ ทั้งคนและนกเลย"
"แสดงว่ามีความเป็นไปได้ทางทฤษฎีสูงมาก
ว่ามันจะอยู่บ้านหลังใดหลังหนึ่งในบริเวณนี้"
"แต่จะทำยังไงดีล่ะ"
แว่นแว่นพูดขึ้นพร้อมกับคิดอะไรบางอย่าง
"ฮัลโหล สวัสดีครับพ่อแม่พี่น้องงงงงง"
แว่นแว่นตะโกนขึ้นมาอย่างสุดเสียง
"แกวกกกกกกกกกก" เสียงนกดังขึ้นมาเหมือนกับในร้านอาหารสัตว์ตอนนั้นเป๊ะๆ
"ดังมาจากบ้านแม่ป๋อมนี่นา..." แว่นแว่นรีบไปที่ข้างกำแพงบ้านเพื่อส่องดูด้วยความสงสัยและหลบสายตาชาวบ้าน...
แว่นแว่นแอบส่องเข้าไปก็พบว่าที่สนามหญ้าเล็กๆภายในบ้านมี"ป๋อม"กับ"บี"กำลังช่วยกันดูแลนกฮูกยักษ์กันอย่างสบายใจ
"สวัสดีครับ แม่ป๋อมอยู่ไหม"
แว่นแว่นกดกริ่งก่อนจะตะโกนถาม
"อยู่จ้ะ อยู่ๆๆ รอแป๊บนะ"
ป๋อมมีท่าทีลุกลี้ลุกลนรีบมาเปิดประตูให้
"ผมขอเข้าไปหน่อยได้ไหมครับ?"
"ได้สิจ๊ะ"
"สวัสดีครับ ผมขอพูดตรงๆเลยนะครับ
ทั้งคู่กำลังซุกนกฮูกยักษ์กันอยู่ใช่ไหมครับ?"
"เปล่านะ เปล่าเลย"
ป๋อมก็ยังคงลุกลี้ลุกลนเหมือนเดิม
"แล้วไอตัวหลังประตูนั่นมันอะไรเหรอครับ
เฟอร์บี้?" แว่นแว่นพูดขึ้นพร้อมกับชี้ไปที่ประตู
ซึ่งเจ้ากิกิยาอันกำลังชะโงกหัวออกมาแอบดูอยู่
"ก็ได้ แม่ป๋อมกับบีมัมเห็นว่ามันกำลังหลงทาง
และดูเหมือนว่ามันจะคิดถึงลูกนะ เห็นแววตาเศร้าๆมาเล่นกับลูกของแม่ป๋อมกับบีมัมใหญ่เลย"
"ก็กลัวคนจะตกใจ ก็เลยพามาบ้านก่อน"
"มันคงคิดถึงบ้านกับลูกๆของมันมากๆเลย"
บีเสริมขึ้นมา...
"ก็ตามที่เล่าให้ฟังเลย เพราะฉะนั้นบ้านของ
กิกิยาอันก็คงจะเป็นป่าหลังเมืองของเรา"
"พาเขาไปคืนสู่บ้านของเขาเถอะนะ"
แว่นแว่นพูดกับธีร์พร้อมกับพากิกิยาอันมาด้วย
"ก็ได้..."
ธีร์กับแว่นแว่นได้พากิกิยาอันมาส่งที่ป่าหลังเมือง BD City และดูเหมือนว่ามันจะดีใจมากๆ มันดูร่าเริงกว่าตอนที่พวกเขาได้พบมันเสียอีก
"สัตว์ทุกตัวล้วนแล้วแต่มีบ้านเกิดกันทั้งนั้นนะ"
"คนเราเองก็เช่นกัน เวลาห่างบ้าน คนเราก็มักจะคิดถึงบ้านเสมอ อาจจะมีสักแว๊บแหละที่คิดถึง"
"เพราะฉะนั้นการส่งเขากลับสู่ป่าจึงเป็นเรื่องที่ดีแล้ว ให้เขาได้พบกับครอบครัวและธรรมชาติพื้นฐานที่เขาคุ้นชินดีกว่านะ"
แว่นแว่นพูดพร้อมกับยิ้มให้กิกิยาอัน
"บ๊ายบายน๊าเจ้าฮูกยักษ์" ธีร์โบกมือบ๊ายบายเจ้ากิกิยาอัน ก่อนที่มันจะบินเข้าป่าไปพร้อมกับลูกๆของมัน
จบตอนที่ 3 ..."นกฮูกยักษ์ผู้หลงทาง"...
ผมอยากลองเขียนให้มันออกมาเหมือนการ์ตูนดูบ้าง ตอนนี้คงได้สมใจแล้วแหละ555
และตัวละครใหม่ที่เพิ่มมาตอนนี้คือ
ธีร์ ( คุณธีร์ ธรรมทันธีร์ )
ต้นข้าว
( น้องต้นข้าว อภิมหาลูกเพจที่อยากมีบท )
ป๋อม ( แม่ป๋อม เยอรมณีและจิปาถะ By แม่ป๋อม )
และ บี ( บีมัม Mommyandthekid.com ) ครับผม
ส่วนเจ้านกฮูกยักษ์ในเรื่อง ถ้าใครสนใจเรื่องราวของมัน สามารถอ่านได้ที่โพสต์นี้นะครับ
ขอขอบคุณรูปภาพประกอบสวยๆจากเว็บไซต์ Pixabay ด้วยนะครับ
คิดเห็นอย่างไร อย่าลืมคอมเมนต์ติชมกันนะครับ จะนำไปพัฒนาต่อไป ด่าได้ แต่อย่าแรงนะครับ😰
ขอให้ทุกคนมีความสุขมากๆ
ในค่ำคืนวันอาทิตย์นะครับ
และก็อย่านอนดึกน๊า พรุ่งนี้ต้องไปทำงาน/เรียน
สวัสดีครับ😊🙏
เรื่องเล่าในความมืด
⏳19/7/63✒️
- 7
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
