5 ส.ค. 2020 เวลา 10:31 • ความคิดเห็น
บทความนี้อาจจะนอกเรื่อง ไม่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์นะครับ แต่อยากจะแชร์มุมมองอีกด้านหนึ่ง
1
วันนี้ผมได้คุยกับรุ่นพี่ที่รู้จักกัน พี่เขาแก่กว่าผมพอสมควร และแกก็มีลูกชายที่กำลังจะเข้าสู่วัยรุ่นคนหนึ่ง และแกก็บ่นกับผมว่าอยากให้ลูกชายเป็นเหมือนเด็กฝรั่ง ทำงานพาร์ทไทม์ หาเงินใช้เอง ไม่ใช่มาแบมือขอเงินเหมือนเด็กไทย (ตัวแกไม่เคยไปอาศัยอยู่ต่างประเทศ) และถามผมว่าคิดยังไงกับเรื่องนี้ เพราะผมก็เคยอาศัยอยู่ต่างประเทศมาก่อน
ผมตอบว่าในมุมมองของผม ผมคิดว่าการจะฝึกเด็กให้เริ่มเก็บเงิน ไม่ใช่แบมือขอพ่อแม่อย่างเดียวเป็นสิ่งที่ดีครับ แต่ที่ไม่เห็นด้วยคือการเอาไปเทียบกับเด็กฝรั่ง ซึ่งผมมองว่ามันเทียบกันไม่ได้ บริบทมันต่างกัน ถ้าจะเทียบ ก็ต้องยกมาเทียบให้หมด
คนไทยชอบเข้าใจว่าบริบทของสังคมตะวันตก คือการที่เด็กต้องรับผิดชอบตัวเอง ไม่แบมือขอเงินพ่อแม่ แต่ที่จริงแล้วไม่ใช่ บริบทของสังคมของเขาคือ “ทุกคน ไม่ว่าจะเด็ก จะผู้ใหญ่ จะคนแก่ ต้องรับผิดชอบตัวเองหมด”
เด็กฝรั่งอายุ 15 หากอยากได้ของเล่น ต้องทำงานพาร์ทไทม์ เก็บเงินซื้อเอง ไม่ใช่แบมือขอเงินพ่อแม่ ก็ถูก เด็กอายุ 18 ก็มีความรับผิดชอบแล้ว ออกไปอยู่เอง ไม่มาอาศัยพ่อแม่ ก็ใช่ แต่ในขณะเดียวกัน คนแก่ อายุ 70-80 ก็ต้องรับผิดชอบตัวเองนะ จะมาคาดหวังว่าลูกหลานจะมาเยี่ยมทุกสัปดาห์ ส่งเงินมาให้ใช้ทุกเดือน ไม่ได้นะ ต้องดูแลตัวเองเหมือนกัน ถ้าจะยกมาเทียบ ก็ยกมาเทียบให้หมดด้วย ไม่ใช่ยกมาแค่ด้านเดียว
ตอนนี้ผมอายุ 31 ไม่ใช่เด็กแล้ว แต่ก็เข้าใจในมุมของเด็กไทย และไม่เห็นด้วยถ้าจะเอาไปเทียบกับเด็กฝรั่ง และถ้ามีลูกก็คงไม่สอนลูกอย่างนี้ เอาไปเทียบกับเด็กฝรั่งเหมือนกัน
ผมเกรงว่าถ้าผมเอาลูกไปเทียบกับเด็กฝรั่ง บอกว่าเด็กฝรั่งอายุเท่านี้ก็หาเงินใช้เอง ไม่แบมือขอเงินพ่อแม่แล้ว ลูกของผมอาจจะย้อนผมก็ได้
“งั้นพ่อก็ช่วยเป็นเหมือนคนแก่ฝรั่งได้มั้ยล่ะ? คนแก่ฝรั่งเขาก็ไม่มานอนรอลูกหลานมาหานะ ไอ้ประเภทที่ว่า “ทำไมอาทิตย์นี้ไม่มาหาแม่?” “ทำไมเดือนนี้ไม่ส่งเงินให้พ่อ?” คนแก่ฝรั่งเขาก็ไม่พูดกันนะ เขาก็รับผิดชอบตัวเอง ไม่นอนรอลูกหลานเหมือนกันนะ ทำได้มั้ย?”
ถ้าผมโดนย้อนอย่างนี้คงไปไม่เป็นเหมือนกัน
ตอนผมอยู่ที่อเมริกา มีอาจารย์คนนึงอายุ 70 กว่าแล้ว แต่แกก็อยู่คนเดียว ผมถามแกว่าเหงามั้ย ลูกๆ มาเยี่ยมบ้างหรือเปล่า แกก็บอกว่านานๆ ที แต่แกก็ไม่อยากให้ลูกต้องมาเยี่ยมบ่อยๆ เพราะแกเข้าใจว่าลูกๆ ก็ยุ่งกับงานเหมือนกัน
พอผมถามว่าลูกๆ ส่งเงินมาให้ใช้บ้างหรือเปล่า แกบอกว่าไม่นะ ทำไมต้องส่งด้วย? และย้อนถามผมอีกว่าคนแก่ๆ ที่ไทยนี่ลูกต้องส่งเงินให้ใช้ด้วยหรือ? ต้องคอยมาเยี่ยมทุกอาทิตย์เลยหรือ?
ที่ผมแสดงความเห็นอย่างนี้ ผมไม่ได้บอกว่าวัฒนธรรมตะวันตกดีกว่าวัฒนธรรมไทยนะครับ และไม่ได้บอกว่าการกตัญญูเป็นสิ่งที่ไม่ดีนะ
ที่ผมจะสื่อก็คือ เราไม่ควรจะยกอะไรมาเปรียบเทียบเพียงด้านเดียว ถ้าจะเปรียบเทียบ ควรยกให้ครบ การให้เด็กมีความรับผิดชอบเป็นสิ่งที่ดีครับ ความกตัญญูก็เป็นสิ่งที่ดี แต่แค่เราไม่ควรนำไปเทียบกับที่อื่นเพียงด้านเดียว ถ้าจะเทียบ ควรเทียบให้ครบทุกด้าน
ทั้งหมดนี้เป็นเพียงความเห็นในอีกมุมหนึ่ง เห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย ก็ต้องแล้วแต่บุคคล แต่ก็อยากนำมาแชร์ให้ฟังครับ
โฆษณา