ชั่วโมงนี้มีที่มา! ย้อนดูสาเหตุที่กำหนดให้มนุษย์เงินเดือนทำงานวันละ 8 ชั่วโมง
123RF
ร่วมเป็นผู้สนับสนุนให้เรามีกำลังผลิตงานต่อไปได้ทาง บัญชีกสิกรไทย
0698966939
บริษัท สโป๊คดาร์ค จำกัด
ในช่วงปฏิวัติอุตสาหกรรม เหล่าบริษัทพยายามที่จะขยายกำลังการผลิตให้ได้มากที่สุดจึงกำหนดชั่วโมงทำงานให้มากเท่าที่จะมากได้ โดยนิยมกำหนดเวลาการทำงานตั้งแต่พระอาทิตย์ขึ้นถึงพระอาทิตย์ตกและค่าแรงนั้นก็ต่ำแสนต่ำ ทำให้ผู้ใช้แรงงานจึงต้องทำงานเป็นเวลานานๆ เพื่อให้ได้ค่าแรงเพียงพอกับความต้องการ โดยปกติชั่วโมงทำงานต่อวันจะอยู่ที่ 10-18 ชั่วโมง ทำงานหกวันต่อสัปดาห์ ก่อนจะมีการเปลี่ยนแปลงในคริสต์ศตวรรษที่ 19
บุคคลแรกที่เป็นผู้แนะนำให้กำหนดชั่วโมงทำงานของคนงานเหลือเพียงแปดชั่วโมงต่อวันคือชายชาวอังกฤษนามว่า โรเบิร์ต โอเวน เขาคิดว่าในวันทำงานนั้นควรจะแบ่งเวลาเป็นสามส่วนเพื่อที่จะให้แรงงานนั้นจะได้มีเวลาพักผ่อนที่เพียงพอ เขาจึงเริ่มทำการรณรงค์ในปี ค.ศ. 1817 ในประเด็น “8 ชั่วโมงสำหรับทำงาน 8 ชั่วโมงสำหรับการพักผ่อน และ 8 ชั่วโมงสำหรับการนอนหลับ”
WIKIPEDIA PD
โชคไม่ดีที่ไม่มีใครสนับสนุนไอเดียนี้ แต่อย่างไรก็ตาม ต่อมาก็ได้มีการผ่านกฎหมายเกี่ยวกับโรงงานเพื่อปรับปรุงคุณภาพชีวิตของแรงงานโดยมีการลดเวลาทำงานในโรงงานลง เช่น The Factories Act of 1847 กำหนดให้ผู้หญิงและเด็กทำงานไม่เกินสิบชั่วโมงต่อวัน นั่นแปลว่าในสัปดาห์หนึ่งจะทำงานไม่เกิน 60 ชั่วโมง
WIKIPEDIA PD
ไอเดียการกำหนดชั่วโมงการทำงานแปดชั่วโมงต่อวันได้กลับมาเป็นประเด็นอีกครั้งในปี ค.ศ. 1884 โดย ทอม มานนน์ที่เป็นสมาชิกพรรคสหพันธ์ประชาธิปไตยสังคม ได้ก่อตั้ง “ขบวนการแปดชั่วโมงต่อวัน” โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้มีการกำหนดชั่วโมงการทำงานเหลือเพียงแปดชั่วโมงต่อวันให้ได้ ชัยชนะก็มาถึงเมื่อทอมสามารถเกลี้ยกล่อมให้สหพันธ์สหภาพการค้าในอังกฤษและเวลส์ที่เป็นตัวแทนสหภาพแรงงานเข้าร่วมด้วยจนทำให้มีการปรับลดเวลาทำงานเหลือเพียงแปดชั่วโมงต่อวันมาจนถึงปัจจุบัน
WIKIPEDIA PD
ส่วนในสหรัฐอเมริกา ความต้องการลดเวลาทำงานนั้นเริ่มต้นตั้งแต่ปี ค.ศ. 1791 คนงานในเมืองฟิลาเดเฟียมีการประท้วงเพื่อต้องการลดจำนวนชั่วโมงการทำงานให้เหลืองเพียงสิบชั่วโมงต่อวันโดยรวมเวลาพักรับประทานอาหารสองชั่วโมงเข้าไปด้วย
WIKIPEDIA PD
ต่อมาในปี ค.ศ. 1830 การสนับสนุนความคิดกำหนดชั่วโมงการทำงานให้เหลือเพียงแปดชั่วโมงถูกบอกต่อกันไปในกลุ่มคนทำงานทั่วสหรัฐอเมริกาแต่ก็ยังล้มเหลวเพราะเจ้าของธุรกิจนั้นไม่เอาด้วย และอีกไม่กี่สิบปีคนงานก็เริ่มมีการประท้วงมากขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งเจ้าของธุรกิจหลายแห่งยอมลดเวลาการทำงานให้
WIKIPEDIA PD
สหพันธ์แรงงานของอเมริกันได้ประกาศว่าวันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 1886 ควรเป็นที่กำหนดชั่วโมงการทำงานต่อวันนั้นเหลือเพียงแปดชั่วโมงได้แล้วแต่ก็ยังไม่ได้รับการสนับสนุนจากรัฐหรือเจ้าของธุรกิจ ทางด้านผู้ใช้แรงงานก็ไม่ย่อท้อได้ยกระดับการประท้วง จนเมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม ค.ศ. 1886 มาถึง ได้มีการเดินบวนครั้งใหญ่ที่มีคนทำงานหรือผู้ใช้แรงงานหยุดงานและเข้าร่วมกว่า 350,000 คนเพื่อแสดงพลังและแสดงความต้องการเปลี่ยนแปลง
WIKIPEDIA PD
การเปลี่ยนแปลงและขั้นตอนต่างๆ เป็นไปด้วยความเชื่องช้า จนกระทั่งปี ค.ศ. 1905 บรรดาโรงงานเริ่มมีการยอมปรับชั่วโมงการทำงานให้สอดคล้องกับความต้องการ หนึ่งในบริษัทแรกที่ยอมเปลี่ยนก็คือบริษัทฟอร์ด มอเตอร์ เกิดขึ้นในปี ค.ศ. 1914 ไม่เพียงแค่ปรับเปลี่ยนชั่วโมงการทำงานแต่ยังขึ้นค่าแรงให้ถึงสองเท่า ผลจากการที่ปรับลดเวลาการทำงานและขึ้นค่าแรงให้ส่งผลให้ผลประกอบการของบริษัทฟอร์ด มอเตอร์ในขณะนั้นพุ่งสูงเป็นสองเท่าภายในระยะเวลาเพียงสองปี จากการเปลี่ยนแปลงที่บริษัทฟอร์ด มอเตอร์ทำให้บริษัทอื่นนั้นเริ่มทำแบบเดียวกันบ้าง และสุดท้ายเรื่องการทำงานแปดชั่วโมงต่อวันนั้นก็ได้ถูกกำหนดอยู่ในรัฐธรรมนูญเมื่อปี ค.ศ. 1937 โดยกำหนดให้แรงงานนั้นทำงานไม่เกิน 44 ชั่วโมงต่อสัปดาห์และเมื่อทำงานเกิน 40 ชั่วโมงแล้วแรงงานจะต้องได้เงินโอทีเพิ่มจากค่าแรงปกติอีกด้วย
ร่วมเป็นผู้สนับสนุนให้เรามีกำลังผลิตงานต่อไปได้ทาง บัญชีกสิกรไทย
0698966939
บริษัท สโป๊คดาร์ค จำกัด
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
