#จันทร์เจ้าขาบทที่3ตอนที่9,
(26/8/2020)
สวัสดีครับ เพื่อนๆ
วันนี้จันทร์เจ้าขา ตอนล่าสุด ขอมาเพิ่มในวันพุธ ให้อ่านเพลิดเพลิน พอหายคิดถึงกันนิดนึงนะครับ..
พบกันอีกครั้งในคืนวันอาทิตย์นี้ครับ 😇💙💚❤️
สุขสันต์วันพุธนะครับ
บทที่ 3 จิตประภัสสร
ตอนที่ 9 ดวงตาโศก(1)
#ณ.ป่าละเมาะไม่ไกลจากป่าช้าเก่าเวียงกุมกามเมืองเชียงใหม่อำเภอยางเนิ้ง(อ.สารภี)
แสงไฟจากกองไฟ ส่องสว่างกระทบ ร่างงามบางของหญิงสาว ที่กำลังมุ่งหน้าเดินเข้ามายังกองไฟอย่างช้าๆ..
“อุ่ย!!..แม่เจ้าบัวตอง “ คุณหนูฆฤณ อุทานเบาๆ อย่างตกใจ เมื่อหันไปเห็นร่างนั้น..
“อ้อ .. คนรู้จักของคุณหนู
ฆฤณ หรือ ขอรับ..”
ผู้กองหนุ่มพูดพลางหันมายิ้มให้คุณหนูฆฤณ ..
ก่อนที่จะหันกลับไป โบกมือร้องเรียกว่า
“ขอเชิญ แม่หญิง มานั่ง ผิงไฟให้อุ่นหัวใจกับพวกเราเถิดนะขอรับ..”
คุณหนูฆฤณสะดุ้งเฮือกใหญ่..ก่อนที่จะหันกลับไปกระซิบบอกผู้กองหนุ่ม และคุณหมอชอว์ว่า..
“((นั่นผี นะเจ้าคะ?))”
“ผีไม่มีจริง ในโลกขอรับ สิ่งที่เราเห็นในครานั้น ล้วนเป็นผลข้างเคียงจากสารบางอย่างในลำโพงบ้า.. ขอรับ..
แต่..ถ้าผีมีจริง ..
แล้วเขามาปรากฏตัวให้เราเห็นในสภาพสวยงาม เช่นนี้.. แสดงว่าต้องมาด้วยความรักและความปรารถนาดี อย่างแน่นอนขอรับ..”
คุณหมอชอว์ พยักหน้าตอบให้คุณหนูฆฤณ อย่างมั่นใจ
เมื่อได้ฟังคำตอบชัดเจน..
คุณหนูฆฤณจึงค่อยขยับตัวเข้าไปนั่งใกล้คุณหนูกร
แล้วรำพึงเบาๆกับคุณหนูกรว่า
“Have a fruitful meeting นะเจ้าคะ ท่านสุภาพบุรุษ”
..
..
“รับน้ำขิงร้อนๆ ซักแก้วเถิดนะขอรับ แม่หญิงบัวตอง”
ผู้กองหนุ่มกล่าวเชิญอย่างสุภาพ แล้วจึงยกกระบอกเครื่องดื่มอุ่นยื่นให้พร้อมส่งยิ้มหวาน..
“มานั่งทีหลังคนอื่น แบบนี้ น้ำขิงร้อนๆ ช่วยคลายอาการหนาวสั่น บำรุงเลือดลม..ดีนักขอรับ..”
“คิกคิกคิก..” คุณหนูกรเอามือปิดปากหัวเราะขำท่าทางของคุณหนูฆฤณ.. ทำหน้าทะเล้นเลียนแบบผู้กองหนุ่ม และอ้าปาก พะงาบๆ พูดตาม
ผีนางบัวตองรับน้ำขิงกระบอกไม้ไผ่จากผู้กองหนุ่ม และยิ้มให้อย่างสุภาพ..
จากนั้น คุณหนูฆฤณ อ้าปากเลียนการพูดของคุณหมอชอว์ ที่กำลังเอ่ยชวนผีนางบัวตอง ..ต่ออีกครั้งว่า
“..ลองลำโพงบ้าซักมวน ด้วยมั้ยขอรับ แม่หญิง..
สมุนไพรไทย ชนิดนี้.. แก้หนาวดีชะงัดเหลือเกิน จริงๆนะขอรับ..”
คุณหมอชอว์ เอ่ยชวน และหยิบลำโพงมา มวนหนึ่ง ยื่นส่งให้ผีนางบัวตอง.. พร้อมยิ้มอบอุ่น ตาหวานเชื่อม..
“พรืดดด.. ฮะฮะฮะ..” คุณหนูกร เผลอหัวเราะพรืดตาม เมื่อเห็นหน้าทะเล้นของคุณหนูฆฤณ ล้อเลียนตามคุณหมอชอว์..
จากนั้น..เวลาเหมือนหยุดลงชั่วครู่ ขณะที่ผู้กองหนุ่ม และคุณหมอชอว์ นิ่งจ้อง..
รอฟังคำตอบจากสาวงามเมืองลำพูน ตรงหน้าที่ชื่อว่า บัวตอง..ว่าจะพูดกับใครก่อน..
จนที่สุดนางบัวตอง จึงเงยหน้างาม ยิ้มด้วยตาหวานโศกคู่นั้น แล้วจับจ้องมองทั้งคู่ และพูดช้าๆ กับคุณหมอชอว์ ว่า..
“คุณหลวงท่าน ให้บัวตองมาเชิญคุณหมอชอว์ ไปหารือ กับท่านที่ตรงประตูป่าช้านู้น น่ะเจ้า..”
คุณหมอชอว์ฟังคำพูด ของผีนางบัวตองเสร็จ.. ก็อมยิ้มแล้วหันไปยักคิ้วให้ผู้กองหนุ่มครั้งนึง ..ก่อนที่จะกลับมาพูดด้วยเสียงหนักแน่นว่า..
“กิจสำคัญเช่นนี้..อย่าให้คุณหลวงท่านต้องรอนาน เลยนะขอรับ..
คุณหมอชอว์ลุกขึ้น พลางผายมือเชิญ ผีนางบัวตอง ให้เดินนำทาง..
ผีนางบัวทองโค้งศีรษะเล็กน้อยให้คุณหมอชอว์ ก่อนที่จะหันไปยิ้มให้คุณหนูฆฤณ แล้วพูดเสียงเนิบช้าว่า..
“องค์แม่เจ้า..ขอให้บัวตองมาเชิญคุณหนูฆฤณ ไปพบใครบางคนจากโลกวิญญาณโตยน่ะเจ้า..”
ผีนางบัวทองค่อยๆยื่นมือขาวซีด..ให้คุณฆฤณจับอย่างเมตตา..
“แล้วหนูฆฤณ จะกล้าปฏิเสธ หรือเจ้าคะ.. แม่เจ้าบัวตองยื่นมือจนจะชนคิ้ว กันอยู่แล้วนี่เจ้าคะ..”
คุณหนูฆฤณ พูดพลางจับมือผีนางบัวทอง พยุงตัวลุกขึ้น..แล้วหันมายิ้มแห้งๆ ให้คุณหนูกร และสมิงไพรหนุ่ม
“จับมือผมไว้ ก็ได้นะขอรับ..
ถ้าแม่หญิงบัวตองรู้สึกหนาว..” คุณหมอชอว์เอ่ยแทรกด้วยความสุภาพ ก่อนที่จะจ้องตาหวานโศกของแม่หญิงบัวตอง อย่างสื่อความหมาย..
ผีนางบัวตอง หลบตาสุภาพบุรุษนักเรียนอังกฤษอย่างเขินอาย และก้มหน้าอย่างรวดเร็ว..
“ตุ่บ..”เสียงของตกและกลิ้งรุนๆ ไปที่เท้าของคุณหมอชอว์ ..
“อุ๊ย..สุมาเต๊อะเจ้า (ขอโทษนะคะ).. จ้วยเปิ้นกำ (ช่วยฉันหน่อย)..หยิบฮั่นหื้อกำเจ้า (หยิบนั่นให้หน่อยนะคะ)..”
ผีนางบัวตองก้มหน้าเอ่ยขอให้คุณหมอชอว์ช่วยหยิบของที่ตกอย่างสุภาพ..
“ได้ทันทีเลยขอรับ.. แม่หญิง..” คุณหมอชอว์พยักหน้าตอบ และก้มหยิบทันที
“โอ้โห.. ลูกแก้วนี้ มีลวดลายคล้าย Iris และ กล้ามเนื้อซิลิอารี มากเลยนะขอรับ.. งานทางเหนือ ช่างประณีตงามมากจริงๆนะขอรับ”
คุณหมอชอว์ พิจารณาสิ่งนั้นอย่างละเอียด ก่อนจะยื่นคืนให้ผีนางบัวตอง
“ยินดีจ้าดนักเจ้า”
ผีนางบัวตองเงยหน้า ยิ้มขอบคุณ และรับสิ่งนั้นจากมือคุณหมอชอว์..
รอยยิ้มจากดวงตาหวานโศกข้างซ้าย และเบ้าตาโบ๋ข้างขวา ทำให้รอยยิ้มนี้ดูประหลาด และชวนกระอักกระอ่วนใจอย่างยิ่ง..
..
..
คุณหมอชอว์ หยิบมวนลำโพงบ้า ..สูดเข้าปอดฟืดใหญ่ ก่อนที่จะหันหน้ารีบเดินจ้ำอ้าวไปทางคุณหลวง แล้ว ร้องตะโกนว่า
“รีบไปกันเถอะ ขอรับ.. เดี๋ยวคุณหลวงท่านจะคอยนาน”
ขณะที่ผีนางบัวตองพยักหน้ารับทราบ ..แล้วยื่นดวงตาให้คุณหนูฆฤณ ช่วยรีบใส่ให้ ..
“บัวตอง ยังไม่ชินกับร่างเทพนี้เท่าใดนักเจ้า.. จ้วยบัวตองกำเจ้า
(ช่วยฉันหน่อยนะคะ)..”
คุณหนูฆฤณ มองลูกตาในมือ แล้วจึงหยิบช่วยใส่กลับเข้าไปในเบ้าตาโบ๋ของผีนางบัวตอง พร้อมรำพึงกับตัวเองเบาๆ ว่า..
“ต้องสนิทขนาดไหน..ถึงขั้นใส่ตาให้กันได้นะเจ้าคะ..โอย.. หนูฆฤณเป็นได้ทุกอย่างเพื่อองค์แม่ แล้วนะเจ้าคะ..”
..
..
..
จบบทที่ 3 ตอนที่ 9
ร้อยเรียงเรื่องราว
(T.Mon)
26/8/2020
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
