หลังเลือกตั้งเสร็จ สัญญาก็ขอสุราชกลับมาที่บ้านก่อน เมื่อเห็นสมาชิกในบ้านทยอยกลับมาแล้ว กำลังนั่งคัดข้าวด้วยมืออยู่ เธอก็เข้าไปช่วยอย่างขะมักเขม้น
พลันสายตาของชาวีไปปะทะเข้ากับหมึกบนเล็บของสัญญา ที่ป้ายไว้เพื่อเป็นเครื่องหมายว่าคนๆ นี้มาใช้สิทธิเลือกตั้งแล้ว
…พี่สะใภ้ไม่รู้หรือไงว่าบ้านรติของเรามีกฎห้ามไม่ให้ไปเลือกตั้ง หรือว่าเธอหนีแม่ หนีพี่สุราชไปใช้สิทธิ์ เรื่องใหญ่อย่างนี้จะปล่อยเอาไว้ไม่ได้
เมื่อเรื่องรู้ถึงหูนายหญิงของบ้านว่ามีการแหกกฎเกิดขึ้น งานเลยเข้าสัญญาเต็มๆ และเธอจะต้องถูกลงโทษ โทษฐานที่ไม่เคารพกฎที่เธอตั้งขึ้น
แม้สมาชิกในบ้านจะอ้อนวอนขอให้สัญญาขอโทษแม่สามี เพื่อให้เรื่องมันจบๆ ไป แต่สัญญายืนกรานที่จะไม่เอ่ยคำขออภัยใดๆ เพราะเธอไม่เข้าใจว่ามันเป็นความผิดร้ายแรงนักหรือที่เธอไปเลือกตั้ง
“หนูเคารพแม่เสมอนะคะ แต่หนูจะไม่ขอโทษ เพราะหนูคิดว่าการกระทำของหนูมันไม่ผิด หนูถูกสอนมาว่าการเลือกตั้งเป็นหน้าที่ที่พลเมืองที่ดีควรทำ”
“ก็ได้ ฉันเพิ่งได้ข่าวว่าน้ำประปาในซอยหนุมานนี้จะไม่ไหล 3 วัน งั้นเธอก็ไปรองน้ำจากประปาหมู่บ้านมาเติมใส่ภาชนะในบ้านให้เต็ม ให้เพียงพอสำหรับใช้ 3 วัน”
สิ้นคำพิพากษา บรรดาถัง กาละมัง หม้อ ไห ภาชนะอะไรที่ใส่น้ำได้ ก็ถูกขนมากองไว้กลางบ้าน สัญญาเดินหิ้วถังเปล่าออกจากบ้านไปรองน้ำ แล้วหิ้วน้ำกลับมาเติมใส่ภาชนะที่บ้านจนเต็ม ระยะทางไม่ใช่ใกล้ๆ เลย แต่หญิงสาวก็อดทนหิ้วถังน้ำหนักๆ รอบแล้วรอบเล่า ท่ามกลางสภาพอากาศที่ร้อนจัด โดยไม่ร้องไห้หรือร้องขอความเมตตาสักคำ
เด็กน้อยโชตูจะเข้าไปช่วย สัญญาก็ปฏิเสธ ขนาดมีนาที่ไม่เคยญาติดีกัน ยังนึกเวทนาสงสารศัตรู ถ้าเป็นเธอคงโกหกเอาตัวรอดสวยๆ ไปแล้ว พ่ออรุณเองก็รับไม่ได้ ถึงกับร้องขอให้ซานโต๊สผู้เป็นภรรยาลดทิฐิลงบ้าง และหยุดการลงโทษที่ดูไร้หัวใจนี้เสีย
…ไร้หัวใจหรือ ไม่มาเป็นเธอ ไม่มีวันเข้าใจหรอก ถ้าสุราชอยู่ตรงนี้ เขาจะต้องโกรธแค้นแทนเธอแน่นอน
แล้วคนที่ซานโต๊สรอคอยก็มาปรากฏตัว สุราชตรงเข้าไปช่วยสัญญาหิ้วถังน้ำทันทีที่เห็น แต่หญิงสาวส่ายหน้าปฏิเสธความช่วยเหลือ เมื่อสุราชก้าวเท้าเข้ามาในบ้าน เขาเห็นภาชนะแทบทุกประเภทวางเรียงราย ภายในบรรจุน้ำจนล้นปริ่ม
ซานโต๊สรี่ตรงเข้ามาหาเขา บอกเล่าความผิดของสัญญาที่ยากแก่การให้อภัย แต่สุราชมิได้แสดงความโกรธเคืองอย่างที่เธออยากจะเห็น เขากลับยืนเคียงข้างภรรยาผู้น่าสงสารของเขา
“ผมขอโทษครับแม่ แต่ผมเป็นคนอนุญาตให้เธอไปเลือกตั้งเอง เพราะพ่อของเธอ…”
“อะไรนะ ลูกใส่ใจกับความรู้สึกพ่อของหล่อน แต่ลูกไม่สนใจความรู้สึกของแม่อย่างนั้นหรือ ลูกรู้ทั้งรู้ว่าแม่รู้สึกอย่างไรกับการเลือกตั้ง วันนี้ลูกชายยอดกตัญญูของแม่พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า ลูกให้ความสำคัญกับเมียมากกว่าแม่ ไปเถอะ ไปรับใช้เมียของลูกเถอะ”
ซานโต๊สหมดคำที่จะพูด เธอเดินจากไปด้วยอาการน้ำตาตกและเจ็บแปลบในใจ สมาชิกทุกคนต่างทำหน้าไม่ถูก ไม่รู้จะเข้าข้างใคร เพราะคนในครอบครัวเดียวกันทั้งนั้น
ยกเว้นก็แต่บางคนที่ชี้เป้าว่าผู้แหกกฎคือผู้ทำลายความสงบสุขของครอบครัว และสุราชคือผู้ที่ต้องรับผิดชอบในพฤติกรรมความดื้อรั้นของสัญญา
สุราชพยายามตามไปอธิบายให้แม่ฟัง ถึงเหตุผลที่ยังคงพูดค้างไว้ แต่ซานโต๊สตัดบทลูกชายอย่างไม่ใยดี เมื่อเขาขึ้นไปบนห้อง ดูอาการสัญญา เธอยินยอมที่จะดื่มน้ำที่เขาป้อนให้ เพราะมือและแขนเธอปวดร้าวไปหมด หยิบจับอะไรไม่สะดวก แต่ปฏิเสธที่จะให้เขาทายาให้อย่างเย็นชา
คำพูดดูถูกของแม่สามีที่ว่า “ไปรับใช้เมียของลูกเถอะ” ยังดังก้องอยู่ในหัว เธอรู้สึกผิดต่อสุราชที่ทำให้แม่และพี่น้องของเขาไม่เคารพเขา ไม่เชื่อใจเขาเหมือนเดิม จึงได้ปฏิเสธไมตรีที่เขาหยิบยื่นมาให้
สุราชเหมือนคนตกที่นั่งลำบาก เขาเป็นลูกชาย เขาเข้าใจความรู้สึกของแม่ดี ขณะเดียวกันเขาก็เป็นสามีของสัญญา ชายหนุ่มได้ให้คำมั่นไว้แล้วว่าหากเธอคิดทำในสิ่งที่ถูกต้อง เขาก็พร้อมสนับสนุน แต่มันไม่ง่ายเลยที่จะรักษาสมดุลในความสัมพันธ์นี้
“เราคือเส้นด้ายที่เชื่อมระหว่างพวกเขา และจะต้องเป็นคนที่ทำให้ทั้งสองคนเข้าใจกัน หวังว่าสัญญาจะพยายามเข้าใจแม่ด้วย”
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
