ภาระ...ของหัวใจ🐣🐥
ลูกเจี๊ยบตัวเล็กๆ สีเดียวกันหมด คือสีเหลืองนวลๆ
ในวัยมัธยมต้น เชื่อว่าทุกคนต้องได้เรียน วิชาเกษตร กันอย่างแน่นอน เนื้อหาโดยรวม ของการเรียน คือให้รู้จักวิถีชีวิต ของประเทศเรา ว่าคนส่วนใหญ่ในประเทศนี้ มีอาชีพเกษตร และตบท้ายด้วยการให้นักเรียนทำงานกลุ่ม โดยต้องไปขุดแปลงผัก และเพาะต้นผัก และคอยดึงหญ้า. รดน้ำผัก หรือเลี้ยงสัตว์ อะไรทำนองนั้น และคะแนน จะได้จากการที่คุณครูก็จะมาเดินตรวจแปลงผัก หรือดูการเติบโตของสัตว์เลี้ยง แล้วให้คะแนน
เราเป็นพวกขี้เกียจ ไม่อยากรดน้ำผัก. จึงเลือกที่จะเลี้ยงสัตว์ มันน่าจะง่าย เพราะสัตว์ มันเดินไปกินอาหารเองได้😂. การเริ่มต้นกิจกรรมนี้ ครูให้เอาสัตว์ที่จะเลี้ยง มาส่งให้ครูดูก่อน ประมาณว่า before & after โดยจะต้องเลี้ยงอย่างน้อย 2ตัว เป็นต้นไป
เราไปตลาด หาซื้อลูกเจี๊ยบกับพ่อ ที่ร้านนั้น ใส่ลูกเจี๊ยบเป็นร้อยตัวไว้ในกล่องกระดาษ เบียดเสียดกัน ร้องกันระงม หน้าตาน่ารัก ขนนุ่มฟู สีเหลืองอ่อน เลือกไปเลือกมาจาก 2 ตัวที่ครูสั่ง ก็เลยกลายเป็น 5 ตัว เพราะอ้อนพ่อจนพ่ออนุญาติ🐥🐥
หน้าตาคุณโต้ง ก็จะประมาณนี้ แต่จะอ้วนกลมๆกว่านี้และหางสั้นกว่านี้
ทั้ง5 ตัวหน้าตาเหมือนกันหมด เลี้ยงไว้ในกล่องกระดาษ แรกๆก็ตื่นเต้นหรอก. พอหลายวันผ่านไปจึงเข้าใจแล้วว่า การดูแลชีวิต มันยากกว่ารดน้ำผัก. เพราะมีลูกเจี๊ยบนอนตายไป 1ตัว โดยไม่รู้สาเหตุ😢😢
3 เดือนผ่านไปไวเหมือนโกหก ลูกไก่สีเหลือง ที่เหลือทั้ง 4 โตเป็นไก่เนื้อสีขาว. แข็งแรง 2 ตัว ส่วนอีก 2 ตัวเป็นไก่ไข่ ตัวสีน้ำตาล ทั้ง 4ตัวมีชื่อหมด ตัวใหญ่สุดชื่อพี่โต้ง มีนิสัยอันธพาลมากๆ อวดเบ่ง เจ้าอารมณ์ ตาขวาง และชอบวิ่งไล่จิก คนที่เข้าใกล้ทุกคน ไม่เว้นแม้คนที่เอาอาหารไปให้มัน ส่วนตัวที่เล็กลงมาอีกตัว ชื่อสุดหล่อ ตัวนี้ขาว สูง มารยาทดี รักสงบ ชอบนอนหลับ ไม่ยุ่งกับใคร
รูปร่างของไก่เหลือง และไก่น้อย เหมือนในภาพนี้ ภาพจริงๆไม่มี เพราะตอนนั้นหากล้องถ่ายรูปยากมาก สำหรับเด็กมัธยม ที่บ้านไม่มีฐานะ
อีก 2 ตัวเป็นไก่สาว ตัวแรก ตัวใหญ่ ชอบจุ้นจ้าน วุ่นวาย และขี้อิจฉา ชื่อน้องเหลือง และตัวสุดท้ายตัวเล็กๆ หน้าตาน่ารัก ไม่ชอบยุ่ง ชื่อไก่น้อย น้องไก่น้อยเป็นที่รักของพี่โต้ง มาเฟียไก่เป็นที่สุด
หลังจากนำไก่ที่โตแล้วไปส่งครู ก็ต้องคัดเอาไก่ตัวเมียไปส่ง เพราะไม่สามารถจับไอ้โต้งได้ ส่วน พี่สุดหล่อ ก็ตัวหนักหอบหิ้วลำบาก ครูตรวจดูและให้คะแนน. ของเราผ่าน ได้คะแนนเสร็จก็ต้องหอบเอากลับมาเลี้ยงต่อที่บ้าน
ตอนเช้าก่อนไปโรงเรียน เราต้องเอาอาหารไปให้ที่กรงไก่ ทุกวัน. ชุดที่เดินไปให้อาหารไก่ ควรเป็นกางเกงขายาว และรองเท้าบูทส์ เนื่องจากว่าหากไม่ระวัง ไอ้โต้งไก่มาเฟีย. มันจะวิ่งเสียงดังตุบๆๆ มาอย่างเร็วแต่ไกล พร้อมกระโดดจิก และตี โดยไม่มีเหตุผล ตาเล็กๆของมันขุ่นมัวตลอดเวลา ขนตรงหัวตั้งชัน พร้อมกระโดดตี เราจึงต้องมีไม้ไป 1 อันพร้อมกล่องอาหารเม็ด
คิดดูเอาเถอะ เพราะไอ้โต้งมันดุ เวลาคนมาบ้าน คนจะตะโกนมาก่อนแต่ไกลว่า “ช่วยดูไก่ให้ด้วยยย” 😂😂😂คือคนกลัวหมาน้อยกว่ากลัวไก่โรคจิต และเป็นเรื่องปกติ จะได้ยินบ่อยๆว่ามีหมากัดไก่ตาย แต่สำหรับไอ้โต้งแล้ว หมา 3 ตัวตะลุมบอนฝุ่นตลบ เรายืนมองอยู่เพราะกลัวมันจะโดนกัดตาย แต่สรุปว่า น่าเป็นห่วงหมามากกว่า เพราะผลจากการตะลุมบอนกัน. ขนไอ้โต้งร่วงนิดหน่อย วิ่งลิ้นห้อยกลับมาบ้าน และได้ยินเสียง เอ๊งๆๆ ของแก๊งค์หมาหมู่ ซึ่งวิ่งเลือดซิบๆ ไปคนละทิศละทาง
ทั้งรักทั้งเกลียดแต่ไม่รู้ทำอย่างไร เช้าวันหนึ่งในฤดูหนาว พี่สุดหล่อ หนุ่มสุภาพก็จากเราไปมันนอนตายอย่างสงบใต้ต้นมะม่วง พ่อบอกว่ามันน่าจะไม่สบาย พ่อหนุ่มหล่อตัวนี้ น้ำหนักตัวสัก 4กิโลน่าจะได้ เพื่อนบ้านบอกว่าวันนี้ต้มยำ 😢😢แต่เราทำไม่ได้. นั่งเศร้าใจพักใหญ่แล้วขุดหลุมฝัง
ตอนนี้พี่โต้งจึงต้องคุ้มครองไก่สาว 2 ตัวแต่เพียงผู้เดียว น้องเหลืองทำตัวเหมือนนางร้าย ชอบจิกไก่น้อย หากเห็นว่าไก่น้อยเข้าใกล้พีโต้ง แต่พี่โต้งรักไก่น้อย จึงคอยกำหราบ นังเหลืองเวลารังแกไก่น้อย และเป็นกิจวัตรที่คุ้นตา คือไก่สามตัว เดินจุ้ยเขี่ย หาอาหาร และนอนขนฟูพิงกันหลับ อยู่ในกรง มันชินตา จนเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตไปแล้ว ส่วนความดุร้ายของไอ้โต้ง ก็สร้างกิติศัพท์ เป็นที่รู้จักของคนละแวกนั้น
ไก่น้อยและไก่เหลือง ออกไข่ มาให้ได้กิน หลายครั้ง แล้ววันหนึ่ง ไก่เหลืองก็นอนตัวแข็งตายจากไปอีกตัว เราก็เก็บไปฝังไว้. ใกล้ๆ พี่สุดหล่อ เพราะไม่สามารถเอาไปเป็นอาหารได้ ท้ายสุดจึงเหลือแค่พี่โต้งและไก่น้อย 2 ตัว ทั้งสองตัวดูแลกันดีมาก เพราะไก่โต้งช่วงหลังๆ ตัวอ้วนมาก และดูจะสูงอายุขึ้น สังเกตุจากเวลาวิ่งไล่จิกเรา แล้วเห็นมันนั่งหอบ แฮกๆ และเนื่องด้วยตัวอ้วน จึงไซร้ขน ทำความสะอาดตัวเองไม่ได้ เพราะติดพุง😂😂ก้นของเจ้าโต้งจึงเน่า แต่ไก่น้อยก็คอยดูแลทำความสะอาดให้ไม่ห่าง
แล้วเช้าวันที่หมอกลงจัด เราเดินไปให้อาหารตามปกติ พบไก่โต้ง นอนสงบอยู่ในคอกไก่ ในใจลึกๆ ถึงแม้จะโมโหไก่โต้ง ที่ถูกไล่จิกทุกวัน แต่วันนี้รู้สึกเหงา และว่าง ที่ไม่มีไก่มาจิกอีกแล้ว ความเหงามันประดังเข้ามาในใจ เราเพิ่งได้ลูบขนไก่โต้งครั้งแรก แต่เป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะฝังมันไว้ใกล้ๆเพื่อนๆของมัน
ไก่น้อย เหลือตัวสุดท้าย ดูเหมือนมันจะตรอมใจ ดูซึมๆ และ 2วันจากนั้น ไก่น้อยก็ตายจากไปอีกตัว พอฝังไก่ทั้งหมดไว้บริเวณเดียวกันแล้ว ก็รู้สึกเหงา เพราะเคยนั่งแอบมองมันทุกวัน แต่วันนี้ไม่มีแล้ว
ตั้งแต่วันนั้น ตั้งใจไว้เสมอว่า. หากไม่จำเป็น. จะไม่เลี้ยงสัตว์อีกแล้ว เพราะความผูกพัน ทำให้เศร้าใจ เมื่อมันจากไป แต่สุดท้ายแล้ว ก็อดไม่ได้ เพราะไปเจอแมวกำพร้า เดินโซซัดโซเซในวันฝนตก เลยต้องเก็บมันมา เพราะทิ้งไว้มันคงตายแน่ๆ เลี้ยงแล้วก็รัก และได้แต่พะวงว่า วันนึง หากมันตายไปอีก จะทำอย่างงัยกับชีวิตดี😞😞😟
📌สัตว์เลี้ยงจากวิชาเกษตร
- 5
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
