โรงพยาบาลหรือนรก! เปิดชีวิตสุดทรมานของคนไข้ในสถาบันจิตเวชยุคคริสต์ศตวรรษที่ 19
WIKIPEDIA PD
ร่วมเป็นผู้สนับสนุนให้เรามีกำลังผลิตงานต่อไปได้ทาง บัญชีกสิกรไทย
0698966939
บริษัท สโป๊คดาร์ค จำกัด
แม้ในคริสต์ศตวรรษที่ 19 จะเป็นช่วงเวลาที่มีการปฏิรูปการรักษาโรคทางจิตเวช มีการปรับเปลี่ยนพื้นฐานหลักการรักษาโรค สร้างสถานบำบัดและโรงพยาบาลจิตเวชขึ้นมารักษาผู้ป่วยทางจิตเวชให้เหมือนกับการรักษาผู้ป่วยทั่วไป แต่อย่างไรก็ตามการรักษาผู้ป่วยทางจิตเวชในโรงพยาบาลจิตเวชหรือสถานบำบัดนั้นหลายแห่งนั้นก็ได้กลายเป็นสถานที่เหมือนเป็นกรงขังและเป็นสถานที่ทรมาน นี่คือราวชีวิตของผู้ป่วยจิตเวชที่ต้องเจอ
1. โรงพยาบาลจิตเวชคล้ายกับสถานที่ดัดสันดานหรือสถานที่คุมประพฤติ หน้าต่างจะถูกปิดผนึกด้วยลูกกรงหรือเหล็กดัด ที่พื้นดินมีรั้วรอบขอบชิด ห้องนอนถูกล็อก และเมื่อคุณได้เข้ามาอยู่ในนี้แล้วเป็นการยากที่จะทำให้เจ้าหน้าที่เชื่อว่าคุณหายดีแล้วและสามารถดูแลตัวเองและออกไปจากที่นี่ได้
เนลลี บลาย(Nellie Bly) ได้เขียนหนังสือ “Ten Days in a Mad-House” ตีพิมพ์ในปี ค.ศ. 1887 เพื่อบอกเล่าถึงสิ่งที่ผู้ที่อยู่ข้างใน New York's Blackwell's Island Insane Asylum ต้องพบเจอ เธอแกล้งเป็นบ้าเพื่อที่จะได้เข้าไปข้างใน และเมื่อได้เข้าไปแล้วเธอพบว่าหลายคนก็ดูปกติดี เธอพบหญิงคนหนึ่งที่ต้องเข้ามาอยู่ที่นี่เพราะปัญหาทางสุขภาพที่ไม่มีเงินไปรักษาได้ หรือหญิงที่ไม่ได้พูดภาษาอังกฤษดีพอที่จะทำให้แพทย์เข้าใจว่าเธอนั้นปกติได้
หลังจากที่เธอได้ให้เพื่อนเข้ามาเยี่ยมและสามารถที่จะออกไปจากที่นี่ได้ เธอได้อธิบายถึงที่แห่งนี้สั้นๆ ไว้ว่ามันคือกรงดักสัตว์ที่ใช้กับมนุษย์ ปัจจุบันหนังสือของเธอยังสามารถหาอ่านได้บนอินเตอร์เน็ต
WIKIPEDIA PD
2. นายแพทย์ เบนจามิน รัช ได้คิดค้นการรักษาด้วยเก้าอี้หมุนขึ้นมา โดยผู้ป่วยจะนั่งเก้าอี้ที่แขวนไว้กับเพดานแล้วจะถูกหมุนนานนับชั่วโมงในแต่ละครั้ง โดยเชื่อว่าช่วยลดเลือดที่นำไปเลี้ยงสมอง ช่วยผ่อนคลายกล้ามเนื้อและลดอัตราการเต้นของหัวใจ ซึ่งการต้องนั่งเก้าอี้หมุนนานนับชั่วโมงนี้ทำให้ผู้ป่วยอาเจียนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้แถมการอาเจียนยังถูกมองว่าเป็นเรื่องที่ดีเพราะมันช่วยขับสารพิษออกจากร่างกาย
3. ผู้ป่วยด้วยโรคทางจิตเวชหลายคนไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ทำให้ถูกการกลั่นแกล้งจากเจ้าหน้าที่เช่นการทุบตี หรือจับขังเดี่ยว และจากบันทึกในหนังสือของเนลลี บลาย พยาบาลมักจะทุบตีผู้ป่วยตามอำเภอใจ ผู้ป่วยถูกมัด ถูกตัดผมและถึงขนาดถูกจับกดน้ำ เจ้าหน้าที่มักล้อเลียนและทำให้คนไข้มีอาการตื่นตระหนก ทางเดียวที่จะร้องเรียนเรื่องนี้ได้ก็คือการบอกแพทย์ แต่น่าเศร้าที่พวกเขาก็ไม่ได้รับฟังคนไข้สักเท่าไหร่
WIKIPEDIA PD
4. ผู้หญิงมีความเสี่ยงที่จะถูกส่งมาที่นี่เพียงเพราะเธอเป็นผู้หญิงที่มีอาการซึมเศร้าหลังคลอด ลมบ้าหมู ทำงานหนักเกินไป ความเครียดหรือแม้แต่การแสดงออกว่ามีความต้องการทางเพศ
5. นายแพทย์โทมัส สตอรี่ เคิร์กไบรด์ (Thomas Story Kirkbrid) เป็นนายแพทย์ผู้บุกเบิกสมาคมจิตเวชอเมริกัน ได้ออกแบบอาคารที่กลายมาเป็นมาตรฐานและได้รับความนิยมของสถาบันจิตเวชในอเมริกาโดยมีความตั้งใจว่าอาคารเหล่านี้จะเป็นเหมือนที่พักพิงของผู้ป่วย
WIKIPEDIA PD
โดยอาคารจะมีส่วนธุรการที่อยู่ตรงกลางและมีปีกสองด้านยาวออกไป ซึ่งปีกที่ทอดยาวออกไปก็จะแบ่งเป็นวอร์ดที่ผู้ป่วยอาศัยอยู่โดยจะมีการแยกตามเพศและตามอาการ ผู้ป่วยที่มีพฤติกรรมดีกว่าจะได้อยู่ชั้นบนๆ ใกล้กับส่วนธุรการ โดยแต่ละห้องก็จะมีอากาศถ่ายเทและแสงเข้า และที่พื้นที่ด้านล่างนอกอาคารก็มีการตกแต่งเพื่อช่วยบำบัดอีกด้วย
6. เราอาจถูกจับให้นั่งตรึงกับเก้าอี้ระงับประสาทเป็นเวลานานๆ โดยจะถูกมัดมือ เท้า ลำตัวและศีรษะให้อยู่ติดกับเก้าอี้ เชื่อว่าการรักษาผู้ป่วยด้วยวิธีนี้จะลดการไหลเวียนของโลหิตทำให้อาการดีขึ้นได้ เก้าอี้ตัวนี้ถูกคิดค้นโดยนายแพทย์ เบนจามิน รัช ที่คิดค้นการรักษาด้วยเก้าอี้หมุนนั่นเอง
7. ด้วยเหตุผลทางด้านมนุษยธรรม แทนที่จะมีการล่ามโซ่ผู้ป่วยจึงได้มีการคิดค้นเสื้อชื่อว่า “Straitjacket” ให้ผู้ป่วยที่มีแนวโน้มว่าจะทำร้ายตนเองหรือผู้อื่นใส่ โดยการใส่เสื้อแบบนี้ยังทำให้เขาสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระมากกว่าการที่ต้องถูกล่าม
WIKIPEDIA RODW
8. มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ถูกรักษาจนหายและได้กลับออกไปสู่โลกภายนอก แม้ว่าคุณจะเป็นปกติดีแล้วก็ตามทุกสิ่งทุกอย่างก็ยังอยู่ในดุลยพินิจของแพทย์ และถ้าแพทย์ลงความเห็นว่าคุณยังไม่ปกติ นั่นแปลว่าคุณก็อาจจะไม่สามารถออกไปใช้ชีวิตข้างนอก ต้องติดอยู่ในโรงพยาบาลจิตเวชไปตลอดชีวิต
ร่วมเป็นผู้สนับสนุนให้เรามีกำลังผลิตงานต่อไปได้ทาง บัญชีกสิกรไทย
0698966939
บริษัท สโป๊คดาร์ค จำกัด
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
