ของโปรดของเคลวิน🍦🍦🍦
ขอยืมรูปมาจากพันธุ์ทิพย์ cr.เจ้าของภาพ ขอบคุณน๊ะค๊ะ😁
คนที่เห็นภาพนี้ บางคนอาจจะทันได้ทาน บางคนอาจเกิดไม่ทัน😊บางคนอาจเพิ่งได้ยินมาไม่นานนี้ ว่าเขาจะนำ Viennetta มาผลิตใหม่ให้ได้ลิ้มลองกันอีกครั้ง
เมื่อก่อน ที่ยังไม่ได้เข้าวงการขายเครื่องมือวิทยาศาสตร์ ก็ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ อะไรกับของกินของใช้อย่างลึกซึ้งหรอก แต่พอขาก้าวเหยียบมาในวงการนี้แล้ว ชีวิตเหมือนแฟนตาซี😃😃ยังงัยน๊ะเหรอ โอ้ยยมีแต่เรื่องตื่นตาตื่นใจไปหมด นับว่าเป็นโชคดีแท้ๆ ที่ได้มีอาชีพ Sales
จำได้ว่า เราได้รับพระราชทานเขตขายจากพี่ใหญ่ มอบหมายให้เราดูเลเขตโรงงานไอติมวอลล์นี่แหละ😊😊 ในโรงงานนี้ไม่ใช่มีแต่ไอติมอย่างเดียว แต่มีมากมายหลายผลิตภัณฑ์ ที่ดังๆอยู่ในท้องตลาด บอกแค่นี้ทุกคนคงทราบดีเน๊อะ. ไม่พูดเยอะ (ผิดจรรยาบรรณ Sales) ที่นี่เป็นลูกค้า Super AAA ของบริษัทเรา ตอนได้มรดกชิ้นนี้ ใจตุ่มๆต่อมๆ ขาดความมั่นใจมิใช่น้อย ว่าเราจะไปทำให้ลูกค้า AAA เขาพึงพอใจได้เท่าลูกพี่ไหมหนอ แต่ท้ายที่สุด หมดสิทธิ์บิดพริ้ว อย่างไรก็ตามก็ต้องทำ
วันแรกที่พี่พาไปถ่ายงาน โอ้ววว ทึ่งพี่มาก เนื่องจากสมัยก่อน ไม่มีระบบ Security มากมายแบบเดี๋ยวนี้ พอแลกบัตรที่ป้อมยาม แจ้งยามว่ามาพบใคร พอได้รับอนุญาติให้เข้าไปข้างในเราก็สามารถเดินไปหาลูกค้าได้ทั่วโรงงาน ไปแผนกโน้น แผนกนี้ อยู่โรงงานตั้งแต่เช้าจนพระอาทิตย์ตกดินที่เดียวเชียว
ที่ทึ่งพี่เอามากๆ เพราะว่าพอเดินเข้าไปข้างในโรงงาน ข้างในนั้นมีลูกค้าเป็นร้อยๆ คนพี่สามารถเดินเฉียดคนนี้ทักชื่อคนนั้น เดินเฉียดคนนั้นเรียกชื่อลูกค้าคนโน้น โอ้ยยย จำได้งัยเนี่ย และลูกค้าทุกคนน่ารัก ดูจะสนิทสนมกับพี่เราเสียจริงๆ เราได้แค่เดินตัวลีบอยู่ข้างๆ พี่ลูกค้าแค่เหลือบตามามองเราแวบนึง และมีคำถามในดวงตาว่า ยัยนี่มันใครกัน😁😁เราก็รีบควักนามบัตรแจก พี่ก้อพร่ำบอกลูกค้าแต่ละรายว่า “น้องใหม่ จะให้มาดูแทนค่ะ “ ลูกค้าทุกราย ถามแบบตกอกตกใจเหมือนกันหมด ว่า “อ้าวจะไปไหนล่ะถึงเอาคนใหม่มาแนะนำ” พี่ยิ้มๆ ตอบว่า”ได้ขยับตำแหน่ง ได้ไปคุมทีม”แล้วพี่ก็พาเดินไปซอกโน้นซอกนี้จนทั่วโรงงาน
หลังจากกลับมาวันนั้น จิตตกขนานใหญ่ ตายแน่ๆ ความจำสั้นแบบเรา เดินวันนี้ทั้งวัน จำหน้าลูกค้าได้คนสองคนเอง จะไหวไหมน้อ แต่ด้วยเลือดนักสู้จากยอดดอยแบบเรา บอกเลยว่าแอบอิจฉาพี่ ที่ดูจะเป็นขวัญใจลูกค้ามากกกก จนเราเหมือนไม่มีตัวตน เวลาเดินไปหาลูกค้ากับพี่ จึงตั้งปนิธานกับตัวเองว่า “คอยดูน๊ะ เราจะทำให้ลูกค้าเหล่านั้น ลืมพีให้ได้ และหากเราพาพีกลับเข้าไปอีก พี่จะต้องเป็นสะสารที่สูญหายไร้ตัวตน”🤣🤣ที่คิดแบบนี้ไม่ใช่นิสัยนางร้ายหรอกน๊ะ เพราะถูกพี่ขู่ว่า “ฉันยกให้แกแล้ว อย่าให้ลูกค้าโทรมาหาฉันอีกน๊ะ ไม่งั้นฉันจะะออก sale order แทนแก และรับ commision แทนแก”😬😬เพราะคำสบประมาทนี้นี่เอง หลังจากนั้นอีก3-4เดือน พาพี่ไปสวัสดีปีใหม่ลูกค้าด้วยกัน ยามเดินคู่กันครั้งนี้ ดูลูกค้าจะเรียกหาเราเยอะขึ้น และหันไปเจอหน้าพี่ ลูกค้าจะบอกว่า”อ้าว มาด้วยตัวเองเลยเหรอ “ อิอิ 🤣😅😊และคุยกับพี่นิดนึง นอกนั้นยืนซักเราเรื่องโน้นเรื่องนี้นานสองนาน
วันนั้น หลังจากกลับเข้าออฟฟิศ พี่มาบ่นอุบอิบ อยู่ ใกล้ๆโต๊ะเราว่า “ฉันเหงามากเลย ลูกค้าลืมฉันแล้ว” อิอิ และแล้วเราก็แย่งสำเร็จ พี่ไม่มีทางได้ขโมย commision เราแน่ๆ ก็โถ่วว. 4-5เดือนนั้น เราทำงานหนักมาก เดินดูชื่อ จำหน้าลูกค้า ทุกชั้น ทุกแผนก ราวกับท่องสูตรคูณ🤣🤣ขนาด รปภ. ยังไม่เว้น เอามาเป็นสปายย์ คอยเช็คว่าวันนี้คู่แข่งเข้ามาเสนองานตรงไหน มาหาใคร😘พี่บัง รปภ.แกกระซิบบอกหมด
อ้าวนอกเรื่องไปเสียไกล เข้าเรื่องไอติมก่อน😂😂เรื่องของเรื่องคือ มีช่วงหนึ่ง เครื่องชั่งน้ำหนัก on line ที่เราขายไปที่โรงไอติม มันมีปัญหา แก้ไขไม่ได้ด้วยคนไทย เจ้าของ brand จึงบินมาจากต่างประเทศเพื่อเข้ามาแก้ไข ความซวยบังเกิดกับsale เจ้าของเขตที่เก่งภาษาอังกฤษมากกกกกกอยากร้องไห้ แต่ต้องยิ้มสู้เพราะลูกค้าด่าหนักมาก เนื่องจาก lineไอติมต้องหยุด และใช้คนมาชั่งมือ ชั่วคราวมาได้พักนึงแล้ว เพราะไอติมทุกแท่ง ทุกชิ้น พอแพ็คเสร็จ จะต้องชั่งด้วยเครื่องชั่งของเรา หากน้ำหนักต่ำกว่ามาตราฐาน เครื่องจะมีระบบ เขี่ยไอติมแท่งนั้นทิ้งอัตโนมัติ แต่เพราะเครื่องสะดุด และมันไม่เขี่ยไอติมที่ตกspecทิ้ง เราก็เลยต้องไปรับฝรั่งที่สนามบิน และพาเข้าโรงงาน มาแก้ไชปัญหา
เนื้อในผ่องพรรณ อร่อยมากมายก่ายกอง😍😍
หลังจาก shake hand เรียบร้อย ก็รีบเกริ่น กับมิสเตอร์ เครวิน ว่า “My English very broken please understand me” เคลวินยิ้มอ่อนแบบเข้าใจ แล้วพากันไปถูกลูกค้าด่า
เนื่องจากเครื่องมือมันถูกติดตั้งอยู่ในสายพานผลิตไอศกรีม จึงต้องเข้าไปเช็คอาการข้างใน นั่นแหละ เป็นโชคดี ของเราที่ต้องเข้าไปด้วย จำได้ว่า ข้างในมันเย็นติดลบ 10 กว่าๆเลย ก่อนเข้าไป ต้องไปเปลี่ยนชุดเอสกิโมก่อน พอลูกค้าเปิดให้เข้า โห ไอเย็นพุ่งมากระทบ เย็นทะลุชุดเอสกิโมเชียว แต่พออยู่สักพักก็ปรับตัวได้ แต่ทีปรับไม่ได้คือ ความละลานตากับภาพข้างหน้า 😍😍เหมือนเทพนิยายสีรุ้ง เนื่องจากเราเป็นคนชอบกินไอติมเป็นชีวิตจิตใจอยู่แล้ว ภาพที่อยู่บนหัว คือรางไอติมแท่งสารพัดรสชาติ ถูกดึงออกจากแม่พิมพ์ แล้วเข้าแถวกันหลากสี ไปบรรจุห่อ โอ้ยย ฟินมากๆ ล้วนแต่รสโปรดปรานทั้งนั้น มองไอติมจนไม่สนใจลูกค้า แล้วถึงกับสดุ้งพอได้ยินลูกค้ากระแอมแล้วเรียกชื่อเรา
วันทั้งวัน เราอยู้ในสายการผลิต พอใกล้เทียงเริ่มคุ้นแล้วว่ามีไอติมอะไรมั่ง แบบแท่ง แบบโคน และเจ้าเวนเน็ทต้านี่แหละ ที่เวลาเครื่องมันมาหยอดเป็นก้อน อยากเอานิ้วปาดสักนิด แต่ตั้องอดทน🤪🤪 2 วันผ่านไปไวเหมือนโกหก ปัญหาเพิ่งมาจบเอาเกือบเที่ยง ลูกค้ายิ้มออกได้ ส่วนเราภาษาอังกฤษแข็งแรงขึ้นระดับนึง เพราะสองวันเต็มๆคลุกอยู่กับเคลวินในห้องไอติม😅😅เมื่อวานเคลวินบอกให้ฟังว่า ”ยูรู้ม่ะ ไอน๊ะชอบไอติมเวนเน็ตต้าเป็นที่สุด ยูละชอบไหม” 🙃🙃เราได้แต่ตอบเบาๆว่า” ไอยังไม่เคยกินเลย เพราะมันแพง” แต่พอมาวันนี้ซ่อมเครื่องเสร็จ ลูกค้าทดสอบแล้ว ผ่านฉลุย ลูกค้าหน้าตาใจดี จากที่ด่าๆ กลายเป็นคนน่ารักในสามโลก😊😊 เราจึงเกิดความคิดเจ้าเล่ห์ เพราะสงสารเคลวิน และเราก็อยากกินเวนเน็ตต้าฟรี
ด้วยนิสัย sale 😊 พอมีโอกาสก็เลยเล่าให้ลูกค้าฟังว่า “เคลวินชอบไอติมเวนเน็ตต้ามาก เขาเล่าให้ฟังเมื่อวาน” ลูกค้าอุทานเสียงสูง “อ้าวว ทำไมไม่บอก ที่นี่มีให้กินฟรี “ พร้อมเชื้อเชิญให้เรากะเคลวินไปกินข้าวกลางวันที่เขาจัดไว้ให้ แล้วตบท้ายด้วยไอติมในฝันของเรากะเคลวิน เรา2คนกินกันหมดก้อน รสชาติกลมกล่อม อร่อยฟินเวอร์มากๆ ลูกค้าถามว่าเอาอีกไหม เคลวินรีบตอบทันที อยากได้รสช๊อคโกแลต 😱😱หลังจากกินรสวนิลาไปหมดแล้ว เคลวินบ้าไอ้ติมมากๆ กินจนเกือบหมดอีกก้อน แถมถามลูกค้าอิก ว่า “can I take some icecream be back hotel?” 🥶🥶🥶ลูกค้ารีบตอบเสียงเข้ม “can’t just only put in your stomach only” 😂😂😂แล้วเสียงหัวเราะก็ดังลั่นโต๊ะกินข้าว
เย็นวันนั้น เคลวินต้องบินกลับเยอรมัน เราเนี่ยแหละก็ต้องเป็นสารถี ขับรถพานางไปส่งสนามบิน ปรากฎว่า พอกลับจากโรงงาน เคลวินขี้มูกไหล หน้าแดงก่ำ ตัวร้อนจี๋ แน่ละก็ข้างนอกโรงงานอากาศ 39องศา แถมในทัองดัน ยัดไอติมไปเกือบสองก้อน ก่อนไปส่งสนามบิน ต้องหาหยูกยาให้นางอีก นางขอบอกขอบใจ หลังจาก shake hand อำลา เคลวินนางกระซิบบอกว่า “your English excellent “ เรางี้ยิ้มแก้มปริ พร้อมตอบกลับไปว่า “Because free icecream right ?” นางหัวเราะอย่างดังพร้อมโบกมือบ้ายบาย
ตั้งแต่วันนั้น เครื่องชั่งของเราไม่ยอมพังสักที จนกระทั่งเวนเน็ตต้าเลิกผลิตไปแล้ว วันนี้มาเห็นคนโพสต์ว่า มันจะกลับมาขายอีก ทำให้นึกถึงเคลวิน ฝรั่งตัวโตทีบ้าไอติมชนิดนี้มากๆ🤣🤣
📌ประสบการณ์ที่หาซื้อไม่ได้ ก็ตอนที่เป็นเจ้าหญิงในทุ่งไอติมวอลล์นี่แหละ
📌วันนี้เราก็มีชะตาเดียวกับพี่ คือขาดความอบอุ่น เพราะลูกค้าลืมเรา และไปจำน้องหมดแล้ว
📌สัจธรรม สอนให้รู้ว่า คลื่นลูกใหม่ มันจะพัดพาคลื่นลูกเก่าให้หายไปในทะเลกว้างเสมอ
- 9
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
