Osh ออช เมืองใหญ่เป็นอันดับสองรองจากบิชเคกเมืองหลวง แต่เป็นเมืองที่เก่าแก่ที่สุดในคีร์กิซสถาน มีอายุมากกว่า3,000ปี ตั้งอยู่ในที่ราบFergana(Fergana Valleyครอบคลุมพื้นที่ใน3ประเทศ คีร์กิซสถาน ทาจิกิสถาน อุซเบกิสถาน) ถึงแม้เมืองจะมีอายุมากแต่กลับไม่มีโบราณสถานที่เก่าแก่ระดับนั้นหลงเหลืออยู่เลย
บรรยากาศของOshค่อนข้างเงียบสงบทีเดียว ที่นี่ไม่มีห้างสรรพสินค้า(ซึ่งถูกอกถูกใจฉันมาก) ชาวบ้านชาวเมืองจึงได้แต่เข้าหาธรรมชาติ ใช้ชีวิตเรียบๆง่ายๆ สาธารณูปโภคที่นี่น่าจะยังไม่ดีเท่าไหร่เพราะช่วงเวลาไม่กี่วันที่อยู่ไฟฟ้าดับถึง3ครั้ง สบู่กรดยังเป็นที่นิยมเพราะมีขายทั่วไป กระดาษชำระยังเป็นสีน้ำตาลและสากซึ่งไม่เคยเจอที่ไหนมาก่อน
ก่อนที่จะออกไปเดินสำรวจเมือง ด้วยความที่เข้าสู่เอเชียกลางและประเทศแถบนี้ยังไม่มีข้อมูลเรื่องการท่องเที่ยวมากมายนัก ฉันจึงเซพตัวเองด้วยการใส่แหวนที่เตรียมมาที่นิ้วนางประหนึ่งว่ามีแฟนแล้ว และจัดแจงแบ่งเงินสดซ่อนเป็นส่วนๆ โดยพับเงิน400ยูโรซ่อนไว้ใต้พื้นรองเท้า เผื่อโดนปล้นโดนโขมยก็ยังมีเงินเหลือบ้าง
พอออกจากจีนฉันก็ไม่มีแพลนเรื่องสถานที่ท่องเที่ยวอีกต่อไป เรียกว่าไปอยู่เมืองไหนตอนนั้นก็กูเกิ้ลหาข้อมูลกันสดๆร้อนๆก่อนออกเดินในแต่ละวันเลยทีเดียว
Sulaiman Too เป็นสถานที่สักการะบูชาของเหล่านักเดินทางบนเส้นทางสายไหมในแถบนี้มานับพันๆปี ฉันเดินออกจากที่พักไม่ลืมหยิบหมวกเพื่อกันแดดอันร้อนแรงไปด้วย เดินผ่านสะพานข้ามแม่น้ำอันกว้างใหญ่ที่ผ่ากลางเมืองแต่ยังคงสภาพเหมือนลำธารที่อยู่กลางป่า เมื่อไปถึงเห็นพิพิธภัณฑ์อยู่ตีนเขาสุไลมานจึงแวะเข้าไปดูตามประสาคนชอบมิวเซียม ตัวอาคารมิวเซียมมี2ชั้น เล่าเรื่องความเป็นมาของคีร์กิซสถานซึ่งส่วนมากเกี่ยวกับธรรมชาติวิทยาจนถึงในยุคโซเวียตปกครอง ฉันเดินชมอยู่เป็นชั่วโมง ไม่เจอผู้คนแม้แต่คนเดียว แม้กระทั่งคนเฝ้ามิวเซียมยังทิ้งไว้แต่แว่นตาให้ดูต่างหน้าเท่านั้น
ออกมาตั้งใจว่าจะเดินไปSulaiman Tooที่อยู่บนเขาและสามารถมองเห็นทัศนียภาพOshได้ทั้งเมือง แต่ด้วยความที่แดดร้อนจัดช่วงเที่ยง มองไปทางเดินขึ้นถึงยอดเขาไร้ต้นไม้ให้ร่มเงาใดๆทั้งสิ้นบวกกับขาที่เจ็บแปลบเวลาเดิน ฉันจึงยกเลิกความตั้งใจนั้น เห็นหนุ่มๆสาวๆคีร์กิซยังเดินกันขึ้นไปกันเรื่อยๆแบบเบิกบาน แอบอวยพรขอให้สนุกนะคะ พี่ขออยู่แค่ตรงนี้พอ
อนุเสาวรีย์วลาดิเมียร์ เลนิน (Vladimir Leninผู้นำนักปฏิวัติมาร์กซิส คนแรกของสหภาพสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียต) กล่าวกันว่านี่เป็นอนุเสาวรีย์ที่ใหญ่ที่สุดของผู้นำโซเวียตที่ยังหลงเหลืออยู่ในเอเชียกลาง แม้ว่าจักรวรรดิ์โซเวียตล่มสลายไปแล้วตั้งแต่ปี1982 ฉันสังเกตว่าผู้คนที่นี่ก็ยังคงนิยมในความเป็นโซเวียตผสมผสานอยู่ในตัวมากกว่าประเทศอื่นในเอเชียกลาง ข้อสังเกตอย่างหนึ่งง่ายๆคือที่นี่ยังหาซื้อวอดก้าได้ทั่วๆไปแม้ประชากร90%จะเป็นมุสลิม ถึงกระเป๋าจะหนักและแน่นเอี๊ยดแต่ฉันก็ยังอดไม่ได้ที่จะซื้อวอดก้าไป2ขวด ทั้งๆที่เป็นคนชาตินึงถึงจะดื่มซักทีก็เถอะ ค่าที่ราคามันถูกมากนั่นแหละแม้จะรู้ว่ามีโอกาสสูงถึง80%ที่อาจจะต้องทิ้งไว้ที่กลางทางก็เป็นได้
ด้านหน้าของอนุเสาวรีย์เลนินเป็นปาร์ค ฉันเดินเข้าไปนั่งพักอยู่ครู่ใหญ่ก็เห็นหนุ่มสาววัยรุ่นมาจีบกันที่นี่เป็นกลุ่มๆ การจีบกันดูสุภาพและเป็นไปอย่างน่ารัก โดยเริ่มต้นการทักทายกันว่าอัสสมา วะลัยกุม(ถ้าฟังผิดพลาดต้องขออภัย) แล้วก็นั่งแซวกันไปมาไม่ส่งเสียงดังรบกวนจนเกินไป ส่วนฉันทำเป็นมองไม่เห็นแต่จริงๆแอบอมยิ้มในความน่ารักของหนูๆไม่ได้
นั่งชมนกชมไม้จนไม่มีอะไรทำก็นั่งพิจารณาดูมือตัวเองที่เป็นรอยตกสะเก็ดคล้ายแมวข่วนหลายๆรอย กับรอยด้านนูนที่เหมือนจะเป็นหนองและผิวเริ่มลอกออกตามกระดูกข้อนิ้วมือ ฉันตั้งชื่ออาการนี้เองว่าผิวแพ้ความสูง เพราะมันเคยเกิดขึ้นเมื่อครั้งเที่ยวซินเจียงร่วมสองอาทิตย์ ผิวพรรณที่คุ้นเคยกับอากาศร้อนชื้นมาเจออากาศที่แห้งแล้งแบบรุนแรง ทำให้เกิดปฏิกริยากับผิวอย่างที่ไม่เคยคาดคิดและไม่เคยได้ยินมาก่อน ด้วยเหตุนี้กระมังคนที่อยู่บนพื้นที่สูงจึงมีริ้วรอยลึกบนใบหน้าทำให้ดูสูงอายุกว่าคนพื้นราบ
เอาล่ะขอจบดื้อๆแต่เพียงเท่านี้ ตอนหน้าจะพาไปเที่ยวชมตลาดนะคะ ว่ามีอะไรขายกันบ้าง
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
