เรื่องมีอยู่ว่า... นาย A ขับขี่รถมอเตอร์ไซค์ด้วยความเร็วสูงเป็นที่น่าหวาดเสียวและอาจเกิดอันตรายแก่ผู้ใช้รถคันอื่น ๆ ที่อยู่บนท้องถนน
โดยมีนาย B และนาย C นั่งซ้อนท้ายรถมอเตอร์ไซค์คันดังกล่าวมาด้วยกัน
แทนที่จะนั่งเฉย ๆ นาย B และนาย C กลับโยกตัวไปมาเพื่อไม่ให้รถเสียหลักล้ม (การเอียงตัวไปพร้อมกับตัวรถเป็นการสร้างสมดุล ทำให้รถไม่เสียหลัก)
ต่อมา นาย A ถูกจับและดำเนินคดีในข้อหาขับรถโดยไม่คำนึงถึงความปลอดภัยหรือความเดือดร้อนของผู้อื่น ตาม พ.ร.บ. การจราจรทางบก โดยถูกศาลลงโทษกักขัง 10 วัน
ส่วนนาย B และนาย C นั้น ศาลเห็นว่าการที่ทั้งสองคนนั่งซ้อนท้ายรถจักรยานยนต์ที่นาย A ขับ โดยนั่งโยกตัวไปมาเพื่อไม่ให้รถเสียหลักล้มนั้น
การกระทำของทั้งคู่เป็นการอำนวยความสะดวกให้นาย A สามารถขับรถจักรยานยนต์ด้วยความเร็วสูงแซงซ้ายแซงขวารถคันอื่นในลักษณะน่าหวาดเสียวซึ่งเป็นการขับรถที่ไม่คำนึงถึงความปลอดภัยหรือความเดือดร้อนของผู้อื่น อันอาจก่อให้เกิดอันตรายแก่บุคคลหรือทรัพย์สินของผู้อื่น
การกระทำของนาย B และนาย C จึงเป็นการสนับสนุนการทำความผิดของนาย A อันเป็นความผิดฐานเป็นผู้สนับสนุนการกระทำความผิดตาม พ.ร.บ. การจราจรทางบกฯ ดังกล่าวข้างต้น จึงพิพากษาลงโทษทั้งสองคนโดยปรับเงินคนละ 1,500 บาท
ซึ่งตามตัวอย่างที่ยกมา แม้นาย B และ C จะไม่ได้เป็นผู้ขับขี่รถมอเตอร์ไซค์และทำผิดกฎหมายจราจรด้วยตัวเอง แต่ศาลก็มองว่าการที่ทั้งสองคนโยกตัวไปมาเพื่อไม่ให้รถเสียหลักนั้น ถือเป็นการให้ความสะดวกแก่นาย A ผู้กระทำความผิดแล้วนั่นเอง